Reacties actievoerders 2017 op huidige sfeer van acties
Maandag werd besloten dat Siebrano Pique geen vergunning krijgt om zijn straatprotest te houden. Dagblad Suriname vroeg aan enkele politieke activisten, die tijdens de vorige regering veelvuldig in het nieuws waren, hoe zij naar de huidige beslissing kijken.
Stephano Biervliet
Stephano ‘Pakittow’ Biervliet reageert als volgt. “Als Pique zonder vergunning de straat op wil, dan ben ik het met hem eens, want ik heb het ook gedaan. Het haalt een stuk democratie van je weg als je niet mag protesteren.” Tot daaraan toe is Pakittow het eens met Pique. “Maar je kan geen acties organiseren, die politiek georganiseerd zijn. Er bleken de vorige keer bussen ingeschakeld te zijn”, geeft Pakittow aan. De activist noemt dat een dubbele agenda. “Je kan niet komen met een achterban van de NDP, wetende dat die ons in de crisis hebben gebracht, want anders waren we nooit in deze situatie”, merkt Bievliet op. “Deze regering is komen zitten vol met rommel. Ik was het wel niet eens met de benzineprijzen”, besluit Biervliet.
Maisha Neus
Maisha Neus noemt het een democratisch recht wanneer mensen hun onvrede willen uiten. Het is echter te vroeg om te protesteren, vertelt Neus. “De regering zit er pas 6 maanden en heeft niet de ruimte gekregen om de beloften waar te maken.” Neus merkt op dat er wel veel beloften zijn gedaan tijdens de verkiezingen en dat die nog niet waar gemaakt zijn. “En in 2017 zijn er massale protesten geweest, onder meer tegen het IMF. Een lange brief was toen geschreven door de oppositionele partijen tegen het beleid van regering Bouterse/Adhin in verband met de komst van IMF.”
Kaalplukken
Op het podium was ook beloofd, brengt Neus in herinnering, dat er sprake zou zijn van het strafrechtelijk kaalplukken van personen die gelden hebben weggesluisd. “Er zijn beloftes gedaan om niet de samenleving te laten betalen, maar nu zien we dat er nieuwe belastingmaatregelen worden genomen, terwijl we niet zien dat er wetten worden gemaakt om politieke ambtsdragers en voormalige politieke ambtsdragers strafrechtelijk te vervolgen. Neus wijst erop dat hierdoor bij een aantal mensen ontevredenheid ontstaat. “Het ander aspect is dat het krom is als je nu wel IMF wil, terwijl er in 2017 daartegen verzet was. Zijn er geen andere mogelijkheden om onze economie te herstellen, want het IMF is nobody’s friend. Verhoog de belasting van onroerend goed en grondhuur”, geeft Neus mee als advies.
Xaviera Jessurun
Het is volgens Xaviera Jessuruneen grondrecht dat mensen hun mening kunnen uiten. De vrije meningsuiting kan wel beperkt worden na een belangenafweging, licht Jessurun toe. Zij noemt haar deelname aan vorige protesten tegen de vorige regering een andere situatie, omdat een protest een laatste middel is. “Wij hebben eerst stukken gepubliceerd, opgetreden in de media en brieven geschreven. Maar er werd niet geluisterd. Nu lijkt het de omgekeerde wereld dat men direct de straat op wil, zonder normale fatsoensregels in acht te nemen binnen een democratisch bestel. Waarom zou er als eerste een straatactie moeten zijn? Activisten moeten het algemeen belang dienen en de juiste informatie verschaffen, want je geloofwaardigheid kan ophouden in de samenleving.” Bovendien wijst Jessurun op het kunnen maken van een basisanalyse van oorzaak en gevolgtrekking. “In de derde klas van de lagere school leer je dat als een bal de weg oprolt, je niet zomaar erachteraan moet rennen in verband met de kans op een verkeersongeluk.” Dat is de relatie tussen oorzaak en gevolg. “Als je nu op straat gaat om te protesteren over een financiële situatie die is gecreëerd door een vorige regering, dan moet de les over oorzaak en gevolg nog een keer worden uitgelegd.”
IMF
Jessurun zegt over de keus voor IMF dat de situatie toen en nu niet hetzelfde zijn. “Zwakke instituten en een verzwakte economie dwingen tot het nemen van maatregelen. IMF werkt strak en onder voorwaarden, maar het kan ons ten goede komen. Door de intensieve samenwerking met veel andere landen en een programma dat samen gemaakt wordt, ontstaat vertrouwen op internationaal niveau. De situatie is te wijten aan slecht bestuur, maar door het nieuwe bestuur moet het oud zeer worden opgeruimd. De nieuwe bestuurders zullen zich ook aan de nieuwe maatregelen moeten houden”, verduidelijkt Jessurun. “Dit biedt de samenleving zekerheid.” Vanuit deze manier bekeken ziet Jessurun geen obstakels om met het IMF in zee te gaan. De kritische vraag blijft wel overeind, meent Jessurun, namelijk of er voldoende garanties en middelen zijn om terug te kunnen betalen aan het IMF. “En dat is het herstelprogramma waarover we moeten discussiëren.” Jessurun verwijst naar de vele schandalen, die elkaar opvolgden en zegt dat die ontwikkeling heel anders is dan in de huidige politiek-bestuurlijke situatie.
RB
