“Ik hou de prijzen van goederen in de gaten. Het gaat hierbij niet alleen om wat ik koop, maar hoeveel ik uitgeef”, zegt een burger tegen de krant die haar boodschappen aan het doen was. “De verhoogde prijzen zijn net het virus blijven hangen en de besmettingen zijn ook erger geworden. Komt er net als een vaccin tegen het virus ook een oplossing voor de prijzen”, vraagt de burger zich af.
“Begin van het jaar 2020 kocht ik een ei voor SRD 1. Aan het eind van het jaar tel ik al SRD 3 daarvoor neer. A kerrie ei ne meki moro. Ik gebruikte namelijk 20 eieren om het gerecht te maken voor het hele gezin. Om nu SRD 60 uit te geven aan niet eens een volledig gerecht kan niet. Rijst komt erbij, aardappelen, kerriepoeder en de andere hoofdingrediënten dan kom ik bijna op SRD 150 of meer voor een dag. Hoe doe ik dat met een salaris van SRD 1500 en mijn vaste lasten. Nee hoor, het kan niet”, benadrukt de burger. “Moeten wij elkaar juist helpen in zulke toestanden of elkaar uitbuiten”, vraagt de burger zich af. “Ik snap dat men winst moet maken, maar dit gaat veel te ver. Ik hoop echt dat situatie verbetert dit jaar, want zo zie ik niet waarvoor ik de hele maand heb gewerkt.”
TM
