In het Wayana-gebied werken de bewoners hard aan hun eigen viskwekerij. Dit komt omdat de kwikgehaltes in riviervis de afgelopen jaren flink zijn opgelopen. Doordat de overheid het tij nooit heeft kunnen keren, zijn de inheemsen in dit gebied zelf begonnen aan een oplossing. Na de eerste succesvolle fase heeft men nu een grotere bak aangelegd, omdat de vissen groter worden. Ook het voer zal veranderen voor de vissen. De nieuwe lockdown zorgt voor vertraging, omdat er ook gesprekken waren met deskundigen van het ministerie van LVV om ondersteunende zaken en het voersoort te bespreken. Technici kunnen nu niet afreizen, maar Jupta Itoewaki, woordvoerder van de Wayanas, klinkt lovend over de voortgang van dit project en zegt dat de bewoners geen geld hebben voor dure experts. Door zelf goed te kijken hoe alles moet gebeuren en uit te voeren, houden de Wayanas de zaak in stand. Toch is de gemeenschap benieuwd naar de inbreng van de overheid, hoewel zij niet op rekenen dat er veel zal gebeuren. “Want dat is tot nu toe maar weinig geweest.” De vissen die gekweekt worden, zijn Tambaqui. “Door de Wayanas Mataw genoemd. Marrons noemen het Kumaloe. En in de stad kennen de meesten het als Pacu”, aldus Itoewaki.
RB
