Bij het aantreden van De Nationale Assemblee (DNA) deed ook een aantal nieuwe politici op 29 juni zijn intrede in de politieke arena. Een van de nieuwe parlementariërs is Genevievre Jordan, die namens de Abop zitting heeft genomen in het parlement. Zij blikt in Dagblad Suriname terug op haar eerste maanden als politica en deelt haar ervaringen.
Op de vraag waarom zij actief is geworden in de politiek, antwoordt Jordan:
‘Mijn interesses voor de politiek komt door mijn vader. Hij was trouw lid van de politieke partij NPS en als klein meisje mocht ik vaak mee naar vergaderingen en massameetings. Toen ik voor het eerst mocht stemmen, had mijn vader al de overstap gemaakt naar de Abop en dus bracht ik natuurlijk mijn eerste stem uit op de Abop. Zo ben ik actief begonnen te werken voor de Abop. Na mijn studie als leerkracht nodigde mijn vader mij uit voor een wijkvergadering van de Abop. En na deze eerste vergadering werd echt mijn interesse gewekt en begon ik voor de Abop te werken. Op eigen initiatief organiseerde ik de vrouwen in mijn ressort om veldwerkzaamheden voor de Abop te verrichten. Ik kreeg hiertoe echt de volledige medewerking en de vrijheid om te werken van de coördinator van de Abop ressort Albina, de heer Marinus Bee. Vanaf toen, 2013, heb ik gewerkt voor de Abop tot nu toe. Ik kreeg het vertrouwen van de mensen in het ressort en in het district. In 2015 werd ik gekozen als ressortsraadslid. Ondanks dat de partij Abop had verloren in het ressort kwam ik samen met een collega binnen als ressortsraadslid.’
‘Ik kreeg het gevoel niet hard genoeg te hebben gewerkt en dat het de reden was dat onze partij het ressort had verloren. Vanaf toen ben ik echt harder gaan werken. Niet meer achter de schermen, maar ik participeerde overal waar de partij activiteiten had, zelfs tot ver in het binnenland. Heden ben ik dan ook secretaris van het afdelingsbestuur Marowijne en lid van het landelijk jongerenbestuur van de Abop. Al deze jaren waren leermomenten voor mij. Waar nodig kreeg ik begeleiding, soms kritisch, soms opbouwend. Ik kreeg echt de gelegenheid van de leiding van de partij Abop, om mij te profileren binnen de partij. Het is mij uiteindelijk gelukt om zover te komen binnen de partij. Waar ik nu ben, in De Nationale Assemblee, is altijd mijn streven geweest. Want vanuit DNA kan ik landelijk voor de gemeenschap, maar in het bijzonder voor de gemeenschap van Marowijne, opkomen.’
Jordan zegt het een eer te vinden om haar district als vrouw te vertegenwoordigen in DNA
‘Het is mijn intentie om het parlementair werk goed te doen. Ik ben bewust dat als je een goede bijdrage wilt leveren je je goed moet voorbereiden. Bij vraagstukken, waarvan ik niet echt weet heb, probeer ik deskundigen te spreken. Bij elke vergadering bereid ik mij goed voor. Ik ben echt iemand van het veld en ik krijg zo vraagstukken uit de samenleving te horen. Bepaalde vraagstukken zijn bekend en zo heb ik bij elke vergadering issues, die ik naar voren wil brengen. Als nieuwkomer leer ik aardig. Ik kijk ook naar de oudere leden hoe zij bepaalde vraagstukken benaderen en hoe ze zaken onder de aandacht brengen. Het parlementair werk lukt dus aardig, het is nog niet wat het wezen moet maar de wil om te leren en te werken is er.’
Pluspunten
Voor Jordan doet de regering haar best om zaken, die in het parlement naar voren worden gebracht, aan te pakken. Ze noemt als voorbeeld onder andere dat leerkrachten in Marowijne en omgeving op een moment vroegen om de hoofdakte opleiding en de opleiding de nieuwe leerkracht, weer te laten verzorgen in het district Marowijne. ‘De regering in de persoon van de vicepresident en de minister van Onderwijs hebben er werk van gemaakt dat deze opleidingen weer in het district worden verzorgd. Dus dat zijn pluspunten. Want uiteindelijk als je in DNA pleit voor zaken, is het de bedoeling dat je wordt gehoord en dat de regering actie onderneemt.’
Verbaasd over hoe assembleeleden soms naar elkaar toe schreeuwen
Het nieuwe assembleelid spreekt ook over zaken die haar hebben verbaasd tijdens openbare vergaderingen. ‘Bijvoorbeeld leden die echt praten met emoties om hun punt te maken, de manier hoe men buiten de microfoon om soms naar elkaar toe schreeuwt. Dit soort momenten waren vreemd voor mij. Als je thuis zit en de vergadering volgt, hoor je niet echt wat er allemaal naar elkaar toe geschreeuwd wordt. Als je daar aanwezig bent, hoor je en maak je mee hoe fel het weleens aan toe gaat. Dat zijn zaken die mij echt hebben verbaasd.’
Jordan vindt overigens wel dat de spreektijden tijdens vergaderingen goed zijn verdeeld. ‘We krijgen voldoende spreektijd, maar het kan altijd beter. Er zijn veel leden en als ieder lid bijvoorbeeld een uur of ongelimiteerd zou mogen spreken, zou een vergadering erg lang kunnen gaan duren. Dus goed dat vooraf wordt nagegaan hoeveel leden een fractie heeft en aan de hand daarvan de spreektijd toe te wijzen.’
‘Weinig tijd voor het gezinsleven’
‘Het is een full time job. Ik heb vanwege mijn werk door de week weinig tijd voor het gezinsleven. Daarin moet ik een balans in zien te vinden. Maar, in het weekend maak ik wel tijd voor mijn gezin. Dagelijks onderhoud ik contacten met mensen uit de samenleving. Mijn spreekdag om vraagstukken van de gemeenschap aan te horen, is op de vrijdag, maar elke dag krijg ik mensen die bellen of vragen voor een gesprek om een probleem te bespreken. Wat ik wel aan de samenleving wil meegeven is, dat wij de stem zijn van de samenleving. De vraagstukken brengen wij naar voren. Uiteindelijk zitten wij als DNA-leden niet in de uitvoering, want sommige mensen zeggen van ja, mijn probleem of zaak is nog steeds niet opgelost. Wij als DNA-leden doen ons best de regering te overtuigen en ertoe te bewegen om oplossingsgericht te werken en oplossingen te zoeken voor de vraagstukken van de samenleving.’
‘Belangrijke speerpunten in 2021 zeker bestrijden van armoede en verbetering onderwijs binnenland’
Jordan weet al wat haar speerpunten in 2021 worden in het parlement om aandacht voor te vragen. ‘De belangrijkste speerpunten voor 2021 worden zeker bestrijden van armoede en andere onzekerheden, waarmee de samenleving zit. Ik denk hierbij aan het bevorderen van werkgelegenheid in mijn district Marowijne. Ook zal ik mij blijven inzetten om het onderwijs in het binnenland te verbeteren, omdat ik weet wat de gevolgen zijn als je geen toegang heb tot goed en kwalitatief onderwijs, de werkgelegenheid en ondernemerschap in het district te bevorderen en zodoende te werken aan het armoedevraagstuk in het binnenland.’
‘Mensen, ga ondernemen en niet bij de overheid werken’
Tot slot wil het assembleelid opmerken, dat mensen nog steeds een baan bij de overheid willen. ‘Dit brengt geen ontwikkeling, want op deze manier wordt het overheidsapparaat nog meer belast. Ik wil daarom de mensen meegeven, adviseren en hen aansporen om te gaan ondernemen. De mensen moeten gaan produceren. Ik zal de regering ook oproepen om het ondernemersklimaat te bevorderen en zodanig gunstig te maken voor de samenleving, opdat burgers gestimuleerd worden om als ondernemer aan de slag te gaan.’
