De laatste tijd komt het Korps Politie Suriname, althans haar dienders, de agenten, nogal eens negatief in het nieuws. Vooral op social media verschijnen berichten, video’s en foto’s waaruit zou moeten blijken dat agenten geen gezag uitstralen en zich kennelijk niet realiseren dat zij agenten zijn en dus ook een voorbeeldfunctie hebben. Foto’s worden gedeeld op social media van alcohol drinkende agenten in uniform, van een agente die zich laat fotograferen op het politiebureau met de op dat moment net vrijgelaten oud-vicepresident en huidig NDP-assembleelid Ashwin Adhin, een agente met grote zichtbare tatoeages, enzovoorts.
Uiteraard is het gebruik van alcoholische drank tijdens diensttijd ‘not done’. Is het zich laten fotograferen als agente samen met de net vrijgelaten Ashwin Adhin een doodzonde? Het levert voor de agente een leuk plaatje op. Maar, is het gepast gedrag? De beelden worden in ieder geval op social media gedeeld, met de nodige kritische opmerkingen eronder.
Natuurlijk kun je je afvragen waarom een agent geen tatoeages zou mogen hebben. Immers, zij staan het uitvoerende werk van de agent niet in de weg. Aan de andere kant hangt aan tatoeages wel, hoe men het ook wendt of keert, een bepaald beeld, image en kun je je dus ook afvragen of het wel gepast is dat een agent, die een publieke functie bekleedt, zichtbare tatoeages heeft. Feit is dat op social media uit reacties blijkt dat de meeste mensen er absoluut geen moeite mee hebben wanneer agenten zichtbare tatoeages hebben. Maar het kan uitmonden in een oeverloze discussie op social media over het uiterlijk vertoon van de gezagsdragers van het Korps Politie Suriname. Immers er zijn ook (mannelijke) agenten met bijvoorbeeld oorbellen in, bling bling en heuse ‘bierbuiken’ (waarbij men zich kan afvragen of iemand met een flinke buik wel in staat is rennend de achtervolging in te zetten op een verdachte en of er nog wel frequent sporttesten worden gehouden binnen het korps).
Ook hoor je om je heen mensen kritiek uiten op de wijze waarop agenten in diensttijd hun ronde doen in bijvoorbeeld het centrum van Paramaribo. Men ziet agenten niet lopen als gezaguitstralende dienders. Ze hebben meer weg van gewone burgers, die toevallig een politie-uniform dragen. Het hanteren van waarden en normen behoort zeker binnen een politiekorps de gewoonste zaak van de wereld te zijn. Maar, wanneer je sommige dienders ziet, dan weet je slechts door het uniform dat het werkelijk dienders zijn.
De korpsleiding heeft de taak erop toe te zien dat agenten gezag uitstralen, qua houding, kleding, uitstraling en algemeen gedrag. Juist dan worden agenten meer gewaardeerd en serieus genomen. En, let wel, in deze tijd van social media, Smart- en IPhones, WhatsApp enzovoorts, kunnen misstanden, voor een agent het door heeft, al de wereld in zijn geslingerd door foto’s en video’s via de huidige moderne communicatiemiddelen.
Tot slot, al het voorgaande zijn constateringen van gewone burgers, die geconfronteerd worden of zijn geworden met situaties, video’s of foto’s waarin agenten een opvallende rol vervullen en zich daarover verbazen en hun kritieken en opmerkingen uiten op social media. Maar, het zijn incidenten. Het gros van de agenten voert zijn werkzaamheden op een correcte wijze uit, loop er correct bij en straalt wat gezag uit. Het zijn slechts de ‘uitspattingen’ van een aantal dat social media haalt en waar mensen zich op uitleven met negatieve en positieve kritieken.
Dagblad Suriname heeft het vorengaande voorgelegd aan korpschef Roberto Prade voor een reactie, maar die bleef vooralsnog helaas uit.
