Suriname toont bij het naarstig zoeken naar uitwegen om uit de economische misère te geraken, niet veel interesse in het Caribisch gebied. Het lijkt alsof Suriname niet bij de Caricom is aangesloten. Na de onafhankelijkheidsverklaring heeft de Republiek Suriname de band met de Caribische gemeenschap nauwer aangehaald. De historische verbondenheid, gesmeed door het kolonialisme, manifesteert zich. Het overeenkomstig verleden maakt dat er als broedervolkeren met elkaar wordt omgegaan.
Suriname staat er beroerder voor
47 jaar na de oprichting van de Caricom (Caribbean Community and Common Market) is deze landenorganisatie nog lang niet waar het wezen wil. Neokolonialisme vermomt als globalisatie is een sta in de weg voor de Caribische Gemeenschap. Het lidland Suriname zit in hetzelfde schuitje en wordt bovendien geconfronteerd met eigen bergenhoge economische en maatschappelijke problemen.
Met de toekomst voor ogen
De Caricom Single Markt en Economie, een geïntegreerde ontwikkelingsstrategie waarlangs de kwaliteit van leven in de regio kan worden verbeterd, heeft de toekomst voor ogen. De regio werkt aan de versterking van de capaciteit van de gemeenschap om steeds beter te kunnen inspelen op de uitdagingen en mogelijkheden van de veranderingen in de wereldeconomie. Ondanks de positieve stappen, die in het eerste decennium van de 21ste eeuw zijn gezet, is er nog een lange weg te gaan voordat er kan worden gesproken over een geïntegreerde Caribische Gemeenschap.
Suriname vreemde eend in de bijt
Het Caribisch gebied, eilandenrijk waarvan de meesten piepklein, is beroemd om zijn blauwgroene zeeën en parelwitte en zonovergoten stranden. De kleurschakering ‘Caribbean Blue’ is naar deze blauwgroene wateren genoemd. Suriname is binnen de Caricom om meer dan één reden, een vreemde eend in de bijt. De geschiedenis en de cultuur zijn, ondanks overeenkomsten en raakvlakken, toch heel verschillend. Gelegen op het vasteland in de kop van Spaanssprekend Zuid-Amerika ziet Suriname zich geplaatst in een afwijkende positie. Dit, niet alleen vanwege de modderstranden van het land. Suriname en Haïti zijn de twee enige landen binnen de Caricom waar het Engels geen voertaal is. Wat een ongemakkelijke positie met zich meebrengt.
Minderheidspositie
De grote meerderheid van Caricom-landen is gekoloniseerd door de Britten en hebben zich, na het verkrijgen van de onafhankelijkheid, verenigd in de Britse Common Wealth of Nations. Een confederatie van 53 onafhankelijke staten verspreid over de wereld, met de Britse koningin als symbolisch hoofd. Landen die onderling eeuwenoude, hechte historische banden hebben en zich gebonden weten aan de common law (=gemeenrecht) en zich gebundeld weten in de Common Wealth. Ze gaan er prat op dat ‘equity’(= recht en billijkheid) de standaard is.
Engels de Caricomtaal
Binnen de Caricom worden meerdere talen gesproken: Engels, Frans en Nederlands. Engels is de officiële taal. Het taalverschil binnen de Caricom maakt informatie inwinnen, kritische kanttekeningen plaatsen, alternatieve voorstellen doen, het formuleren van nationale posities en bijdragen binnen de organisatie gecompliceerd. De sterke meerderheidspositie van Engelse sprekende Caricom-landen en het gewicht, dat zij als Britse Gemenebestlanden in de schaal legen, wordt gevoeld door Suriname. De band tussen het Engelssprekend deel van de Caricom lidlanden is sowieso sterker dan de relatie met Suriname.
Koppige eilanders
De Engelssprekende Caricomburgers gaan door voor headstrong (koppig). Dat zou mede te maken hebben met het eilander zijn. Een eilander een persoon omringd door water, kan bij een vijandige aanval geen kant op. Hij is verplicht stand te houden om niet in zee te worden gedreven, want er is geen aangrenzend vasteland waar men naartoe zou kunnen uitwijken. Eilanders laten zich dan ook niet gemakkelijk verdringen. Engeland was het enige land in Europa, dat in de Tweede Wereldoorlog niet onder de voet werd gelopen door de Duitsers. De ex-Engelse koloniale bevolking in het Caribisch gebied heeft hetzelfde headstrong karakter.
HD
