Kuierend door het Floraproject werd uw verslaggever aangesproken door scholiere Cherry-Ann Cairo van de Marowijneschool op weg naar huis “Meneer kan u ook een foto van mij maken?” “Dan moet je eerst toestemming aan je ouders vragen”, luidde het antwoord. Grootmoeder Gulsine Riedewald-Felter werkte mee aan de opname en het meisje Velrian Riedewald wilde ook op het plaatje. Tussen de foto-bedrijvigheid door, had de fotograaf het over het keurig verzorgde erf en trottoir van de familie, vergeleken met onverzorgde en bouwvallige bermtoestanden in de omgeving. Oma Riedewald: “Ik voel mij niet gelukkig met de toestand. Ik en vele andere personen houden de buurt schoon en ogelijk. Maar er zijn ook mensen die orde en netheid aan hun laars lappen. De overheid heeft tevergeefs getracht om het verval een halt toe teroepen. Het is tot nu toe niet gelukt, want zachte heelmeesters maken stinkende wonden.”
Bejaardenverzorgsters in Huize Asiana wachtend op Buslijn 9, om zich van het werk naar huis te begeven: “Politici en overheidsdienaren zijn ziende blind. Het is onbegrijpelijk dat de kreek, de berm en de lantaarnpaal langs het ministerie van Openbare Werken, Telecommunicatie en Transport, overwoekerd zijn door onkruid en in beslag worden genomen door milieuonvriendelijke hindernissen.”
Suriname staat er niet rooskleurig voor
De planten bij de ingang van het Presidentieel Paleis zien er niet rooskleurig uit. Dit, terwijl bij het ministerie en van Landbouw, Veeteelt en Visserij en Plantsoendiensten ambtenaren met de benen gekruist zitten.
Parels voor de zwijnen
Een gast op het terras van een standhouder aan de Waterkant: “De speeltuin is een voorbeeld van de goede bedoelingen, die personen en organisaties hebben met Suriname. Maar ook in dit geval was het parels voor de zwijnen gooien. Het valt te betreuren dat dit particulier initiatief door het gebrek aan beheer, ontbreken van onderhoud en onverantwoordelijkheid van de bevolking aan het verrotten is.”
Door de neus geboord
De door de Binnenlandse Oorlog getraumatiseerde dak- en thuisloze korporaal Ronald Fernandes, die zich in de omgeving van de Marinetrap ophoudt: “Er wordt ons onrecht aangedaan. Wij komen nooit aan de beurt. Ik vraag mij af of dak- en thuislozen de SRD 300 Srefidensi en de Kerstbonus ook zullen krijgen. Ik geloof de mooie woorden van politici niet. Steeds weer moeten wij ons gaan registreren om voor voedselpakketten, Coronavirus-voorzieningen en andere tegemoetkomingen in aanmerking te komen. Maar als puntje bij paaltje komt, worden wij door de neus geboord.”
HD
