Kamladebie: zo zou de naam van de nieuwe vicepresident elect (Kamala Devi Harris) van het machtigste land ter wereld worden neergepend door CBB als ze hier te lande was geboren. Maar dat is gebeurd op 20 oktober 1964 te Oakland (USA). Het kwartje is tijdens de Amerikaanse verkiezingen toch sneller gevallen dan aanvankelijk voorzien. De Amerikaanse president Trump heeft op een zeer onconventionele manier geprobeerd een presidentschap te draaien in het machtigste land ter wereld. Daarbij is geen acht geslagen op de rijke geschiedenis van het land zelf en de weg die de wereldgemeenschap samen en soms onder aanvuring van presidenten en first lady’s heeft afgelegd na de tweede wereldoorlog toen weer een mondiale supranationaal werd opgericht die langer stand zou houden (dan de Volkenbond) namelijk de Verenigde Naties, inmiddels 75 jaar geleden. Trump kon een deel van de Amerikaanse bevolking, eenvoudige witte Amerikanen met een lage scholing en overgewicht in de ‘swamps’ en radicaal in de socialistische landen opgevoede latino’s en in het kastenstelsel gelovende Aziaten wel bekoren, maar niet in voldoende mate meer om op ‘federaal’ niveau succesvol te vissen in de wijde en diverse Amerikaanse stemmenvijver. Het presidentschap van de meest controversiële Amerikaanse president in de geschiedenis van het land ooit, heeft maar 4 jaren geduurd. Over het algemeen lukt het de Amerikaanse presidenten wel om de gebruikelijke 2-termijnen-cyclus vol te maken.
Bij de uitkomst van de Amerikaanse verkiezingen is voor menige wereldburger met een tint en/of van het vrouwelijke geslacht, waaronder de meeste Surinamers, de uitverkiezing van Kamala Devi Harris interessanter dan die van Joe Biden. Harris is een type vrouw zoals we dat heel vaak tegenkomen in de Caribbean: van gemengde afkomst met ‘zwart-creoolse’ en ‘hindoestaanse’ ouders. Harris duidt zich opportunistisch, zoals typerend voor politici, soms aan als ‘black’ en soms als een persoon met ‘Caribbean/black and Asia/Indian/East Indian’ afkomst. Als Harris kort zichzelf zou moeten typeren dan is dat volgens haar toch ‘zwart’. Zo is ze ook door haar Zuid-Indiase (Tamil) moeder, Shyamala Gopalan (kankeronderzoeker/docent) opgevoed. Haar moeder, afkomstig uit een intellectuele en ruimdenkende familie, zou op vroege leeftijd alleen zijn vertrokken naar de USA om er te studeren en te werken. Ze kwam terug met een zelf gekozen man en kinderen. Uit Harris’ relaas blijkt dat ze zeer prettige herinneringen heeft aan haar bezoeken als kind aan India en haar opa (P.V. Gopalan) die een hoge ambtenaar in India was. Ze zou politiek zijn beinvloed door haar politiek bewuste opa. Maar Harris heeft een hooggeschoolde Jamaicaanse vader (Donals J. Harris: eens professor op de Stanford University). In Jamaica zou de moeder van Harris aangeduid worden als ‘coolie’. Het schijnt dat de 0.8 % hindoestaanse minderheid op Jamaica, het land van de vader van Harris, standaard zo wordt aangeduid, het is normaal. Het zou geen scheldwoord zijn, dat heeft de zwarte meerderheid op Jamaica bepaald, maar de arme hindoestanen vinden dat niet leuk. Op het eiland is er een ander categorie Zuid-Aziaten en dat zijn dan de Indians, dat zijn de handelaren die niet voor ‘indentured labour’ naar het eiland waren gehaald, maar zelfstandig als ondernemers in het land zich hebben gevestigd. Een voorbeeld van hoe het gesteld is met de ‘coolie’s’ op Jamaica, het land van de vader van de nieuwe Amerikaanse vp, is in het bekende lied ‘Murder she wrote’ van de bekende Jamaicaanse dancehall/reggae artiesten-duo Chaka Demus (John Taylor) en Pliers uit 1992. We laten het bij de denigrerend verwijzing naar de ‘coolie’, de Indian en ook de ‘white man’ en de ‘Chinese’ (chiney), de bad guys zoals blijkt uit de tekst. Ter afsluiting zodat een duidelijker beeld is over de ‘distant Jamaican herritage’ van Kamladebie Harris: doordat de Indiase immigranten de neiging niet hadden ‘to mix’ met de zwarte bevolking werd er op hun neergekeken door de zwarten en uiteindelijk ook de Britten. Als uitvloeisel daarvan werden ze aangeduid met de denigrerende (derrogatory) term ‘coolie’. De agent-generaal aangesteld om de belangen van de werkers te beschermen liet hen in de steek en koos de kant van de witte werkgevers. Het resultaat was dat, in tegenstelling tot Suriname, door de onderdrukking vanuit de kant van de werkgevers en de zwarten, het overgrote deel van de immigranten van plan waren om terug te keren naar hun vaderland. Door scheepvaartbeperkingen (o.a. door de 1ste wereldoorlog) zijn de immigranten noodgedwongen op het eiland blijven hangen, en eigenlijk zaten de ‘coolie’s’ dus gevangen op het eiland en is door een soort gedwongen assimilatie, hetgeen een inbreuk is op fundamentele rechten van mensen om als culturele gemeenschappen voort te bestaan, het aantal geslonken naar onder de 1%.
Het is mooi om herkenbare gezichten te hebben op het mondiale niveau, maar veel impact zal dat niet hebben op de Caribbean. Het is mooi om een vrouw die op ons lijkt op topniveau in het bestuur van de USA te zien. Maar net als Barrack Obama zal Harris al gaus publiek bezit worden en haar roots en afkomst vergeten…en waar nodig een harde opstelling aan de dag leggen tegenover de ontwikkelingslanden. Kamala Devi Harris, een jurist, zal nu na de overwinning overschakelen op de rol in de drivers seat na de benoeming in januari 2021. Er kunnen mooie bezoeken met veel symboliek volgen naar India, Jamaica en de Caribbean, maar doorslaggevend zal de achtergrond van Harris niet zijn. Deze regio’s waarvan ze de zogenaamde roots heeft, mogen niet veel extra’s verwachten. Vp Harris zal net als president Obama, first en foremost, een Amerikaanse politicus zijn, door en voor het Amerikaanse volk, en ook ‘to make America great again’. De grootste uitdaging zal worden intern om de polarisatie die door de Trumpianen en de Democraten is veroorzaakt weer tot normale proporties te brengen. Maar hoe je het ook bekijkt: het is zeker dat Kamle Devi Harris geschiedenis heeft geschreven. Ze is de eerste vouw, de eerste ‘black woman’ en de eerste Aziatische vrouw, die vicepresident in de USA wordt. De haat richting de zich altijd kwetsbaar opstellende Kamala Devi Harris was groot tijdens de campagnes, vanuit de Republikeinen en vanwege jaar afkomst. Maar veel groter is de warme liefde die haar nu ten deel valt binnen in de USA, maar ook van buiten, zeer zeker ook vanuit Suriname.
