Vergeleken met de vlag, wekt het wapen van Suriname weinig emoties op. Er is weinig wapensolemniteit. Een proef op de som leert ons dat slechts enkele landgenoten het wapen van Suriname kunnen beschrijven. Welke zijn de kleuren? En hun betekenis? Wat symboliseert het galjoenschip? Suriname heeft als het ware geen binding met zijn wapen. Het lijkt alsof het de Inheemsen niet veel zegt, dat zij het zinnebeeld zijn van het wapen van Suriname. Zij hadden de Dag der Inheemsen nodig om erkenning te ervaren.
Rood wit blauw
Vanaf de inname van Suriname door de Zeeuwse aanvoerder Abraham Crijnssen in 1666 tot 1959 was de Nederlandse driekleur rood, wit en blauw de vlag van de kolonie, compleet met oranje wimpel. Als eigendom van de Europese overheerser kon de kolonie Suriname geen andere vlag hebben dan die van de ‘eigenaar.’ Koloniale zinnebeelden werden nooit erkend.
1959 – 1975
In 1954 werd de status van Suriname als kolonie veranderd in die van Nederlands Overzees Gebied. Dat ging gepaard met een eigen Surinaamse vlag. De vijf sterrenvlag van 1959 – 1975 duidt op de vijf grootste bevolkingsgroepen naar huidskleur aan. De zwarte ster staat voor de Creolen, de bruine voor de Hindoestanen, de gele voor de Chinezen, de rode voor de Inheemsen, en de witte voor de Europeanen. De sterren waren verbonden door een zwarte band als eenheidssymbool. De witte achtergrond stond voor vrede.
1975-2020
De vlag van de Republiek Suriname bestaat uit een rechthoekig veld, waarop vijf horizontaal lopende balken voorkomen: Groen voor vruchtbaarheid (de verwachting, het nieuwe Suriname), wit symboliseert gerechtigheid en vrijheid, rood de progressiviteit (het nimmer aflatend streven van de natie zich met de daad te blijven inzetten voor de vernieuwing van de mens en samenleving). De vijfpuntige gele ster prijkt als, opofferende eensgezindheid en de gerichtheid op een gouden toekomst.
Wapen van Suriname
De Republiek Suriname kent, enkele veranderingen daargelaten, hetzelfde wapen als de kolonie Suriname. Het devies ‘Justitia – Pietas – Fides’ met de Indiaanse schilddragers dateert van 1683. Het schip is wel niet langer het zinnebeeld van de Hollandse Armada die de wereldzeeën regeerde, maar het vaartuig, dat slaven naar Suriname transporteerde. De koningspalm staat voor het heden en de gerechtigheid. De ruit symboliseert het hart, de liefde, de vier windstreken. De ster, de werelddelen en de bevolkingsgroepen.
Onder de vlag van de heerser
Als eigendom van de Europese overheerser kon de kolonie Suriname geen ander wapen hebben dan dat van de overheerser. Onder het Zeeuws bestuur bestond er geen wapen. Het geschil over de eigendom van Suriname maakte een verkondiging van recht, als in het gebruik van een wapen gelegen is, feitelijk onmogelijk.
Geoctrooieerde Sociëteit
Koloniale zinnebeelden zijn nooit erkend. Een beeld, waarop ‘een neger’ met tabaksbladen als schildhouder voorkwam, werd afgewezen. Er was sprake van een papegaaitje als zinnebeeld bij het slaan van suikerpenningen. Toen kwam het driehoekige zegel van de Geoctrooieerde Sociëteit van Suriname, bestaande uit de verenigde wapens van de aandeelhouders: Amsterdam, de West – Indische Compagnie en de familie Van Aerssen van Sommelsdijck. Tussen de twee onderste schilden bevond zich het monogram SS (Sociëteit Suriname) en daaronder een boogschietend Indiaantje op grasgrond. Schildhouders waren twee Indianen, gewapend met pijl en boog. Het parool ‘Justitia Pietas Fides’ voltooide het geheel.
HD
