De Krijgsraad heeft zijn tanden laten zien en eist de aanwezigheid van hoofdverdachte en inmiddels veroordeelde bij het 8 Decemberstrafproces. In het proces werd een hoogtepunt bereikt toen de rechter de op dat moment zittende president veroordeelde tot 20 jaar gevangenisstraf. Het was op dat moment een unicum in de wereld dat een zittende president door de nationale rechtbank van het land werd veroordeeld. De veroordeling heeft totaal niets afgedaan aan de populariteit van de eens hoofdverdachte van de 8 Decembermoorden en inmiddels de NDP-voorzitter en voormalig president. De aantrekkingskracht die deze politicus heeft op vooral de massa is nog steeds massief. Dat heeft te maken met het feit dat hij gemakkelijk aansluiting kan zoeken en vinden bij de massa. De massa voelt zich gemakkelijk één met deze politicus en daarom heeft de veroordeling niet gezorgd voor erosie van zijn populariteit. Wat het draagvlak van de politicus heeft verminderd is een enorm zwak bestuur waarvoor hij verantwoordelijk was, vooral in de periode 2015-2020. Alhoewel geliefd en met een massieve aanhang, kan de NDP-voorzitter niet getypeerd worden als een sterke president. De omgeving van deze politicus deugt niet en heeft hem in de steek gelaten. De omgeving van deze politicus heeft infiltratie toegestaan van het kapitaal en die omgeving heeft deze politicus net een aboma gegijzeld. De voormalige president was een gijzelaar van zijn eigen omgeving en zijn zwakte heeft ermee te maken dat hij zijn omgeving niet heeft kunnen controleren, integendeel. Die omgeving had vrij spel om te doen en te laten wat hij wil. Het resultaat van uiterst zwak leiderschap zien wij nu: er zijn schulden genomen die niet betaald kunnen worden. Suriname krijgt downgrade op downgrade van kredietbeoordelingsinstellingen. De corruptie heeft hoogtij gevierd en de voormalige president lijkt niet eens te weten wat er allemaal in het kleine Suriname met een half miljoen mensen is gebeurd in zijn regeerperiode.
In het 8 Decemberstrafproces zitten we nu in een fase waar het hoger beroep wordt behandeld. De hoofdverdachte is tijdens het proces hooguit 1 keer in de rechtszaal verschenen en daarbij moest hij door zijn grote aanhang worden begeleid. Nu is er de kans dat dat weer gebeurt. De politieke partij heeft de schuld van de 8 Decembermoorden gelegd bij de mensen die zijn vermoord althans die het leven hebben gelaten op en rond 8 december. Het uitgangspunt van de NDP is dat deze burgers van het land hun dood over zich hebben heen geroepen. Vooral bij de herdenking van 25 februari en rond de dag van 8 december heeft de propagandamachine van de NDP zonder veel te verhullen toegegeven dat de mensen door 15 slachtoffers door de militairen moesten worden vermoord. Zij zouden immers bezig zijn met een coup en de beredenering is dat wanneer mensen bezig zijn met een coup en ze worden gesnapt, dat ze dan kunnen worden vermoord. Op de staatsradio zijn door de handlangers van de vorige regering verhoren afgedraaid van personen uiteindelijk zijn vermoord. Uit deze verhoren heeft men willen aantonen dat het gerechtvaardigd was deze personen te vermoorden. Met name deze door de regering (en ook de hoofdverdachte) goedgekeurde verdediging van de moorden en dus het toegeven van de moorden, kunnen ook als bewijs hebben gegolden. Overigens zijn er ook mensen die in de gevangenis zaten en veroordeeld waren, uit de gevangenis gehaald en zijn ze vermoord. De jonge generatie weet niet altijd wat er zich op 8 december 1982 zich heeft voorgedaan. Ze kennen de offers niet die mensen in Suriname, onze familieleden hebben gebracht, bij het doen terugkeren van de democratie in Suriname. We zullen elk moment met beide handen grijpen om de juristen, leraren, militairen, vakbondsleiders, ondernemers en media-werkers en –eigenaren te gedenken. Eens moet de regering van Suriname ook erover beginnen na te denken om de schade te vergoeden of tenminste een schadeloosstelling uit te keren aan de mediabedrijven die vernietigd zijn door de militairen. Hetzelfde geldt ook voor de vernielingen aan de gebouwen en bezittingen van vakbonden.
De Decembermoorden is de gangbare term voor het in de nacht van 7 op 8 december en op 8 december 1982 martelen en vermoorden van vijftien tegenstanders van het militaire regime. In Suriname en bij de Surinamers in Nederland heeft deze gebeurtenis diepe sporen achtergelaten. Vanaf 2007 vond een proces voor de Surinaamse krijgsraad plaats. Op 29 november 2019 werd hoofdverdachte Desi Bouterse tot twintig jaar gevangenisstraf veroordeeld. Nog zes andere verdachten werden tot straffen van tien of vijftien jaar veroordeeld. Tegen geen van de veroordeelden werd een arrestatiebevel uitgevaardigd. De vermoorde burgers waren de advocaat John Baboeram (36), de journalist verbonden aan het communistisch weekblad Mokro Bram Behr (31), de voorzitter van de Moederbond (op dat moment de grootste vakbond van Suriname) Cyrill Daal (46) en de advocaat en president van de plaatselijke Orde van Advocaten Kenneth Gonçalves (42). Verder ging het om Eddy Hoost (48; advocaat) en
André Kamperveen (58; ondernemer, eigenaar van ABC Radio, voormalig minister van Jeugdzaken, Sport en Cultuur en vicepresident van de FIFA), Gerard Leckie (39; psycholoog en decaan van de Economische Faculteit van de Universiteit van Suriname). Verder werden vermoord Sugrim Oemrawsingh (42; wis- en natuurkundige en voormalig parlementslid voor de Vooruitstrevende Hervormings Partij en broer van de eerder vermoorde Baal Oemrawsingh: een docent aan de Medische Faculteit van de Universiteit van Suriname, die dood en met een zwaar bebloed lichaam werd gevonden na de couppoging van maart 1982). Ook werden vermoord Lesley Rahman (28: journalist verbonden aan het dagblad De Ware Tijd), Surendre Rambocus (29; luitenant die de leiding had van de couppoging van maart 1982 tegen Bouterse en in november 1982 door de Krijgsraad was veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf), Harold Riedewald (49; advocaat) en Jiwansingh Sheombar (25; militair die beschuldigd werd van betrokkenheid bij de couppoging van maart 1982 en hiervoor door de Krijgsraad veroordeeld werd tot 8 jaar gevangenisstraf). Ook verloren hun leven Jozef Slagveer (42; journalist en directeur van nieuwsagentschap Informa), Robby Sohansingh (37; ondernemer) en Frank Wijngaarde (43; journalist en radio-omroeper werkzaam bij ABC Radio. De enige overlevende, de vakbondsleider Freddy Derby, deed op 8 december 2000 verslag van zijn ervaringen waarin hij aangaf dat Bouterse hem had gezegd dat hij moest blijven leven om voor kalmte te zorgen bij de toen “opstandige” vakbonden van Suriname.
