Gezien de voornemens en voorbereidende handelingen om een brug over de Corantijnrivier te bouwen, die Suriname zal verbinden met het buurland Guyana, deelt ook Angelic Del Castilho, de voorzitter van DA’91, haar kijk op zaken met de gemeenschap. Allereerst wijst Del Castilho erop dat de gehele Corantijnrivier, als bronrivier, Suriname toebehoort. “Vandaar dat de Tigridriehoek onder het grondgebied van Suriname valt.” De feitelijkheden zijn in het voordeel van Suriname. “In de jaren ’60 zijn metingen verricht en in de jaren ’70 is Guyana aangezegd om het gebied de demilitariseren. Dit is nooit gebeurd, integendeel zijn er juist berichten over nederzettingen in het gebied.” Zulke gevallen noemt Del Castilho schending van de soevereiniteit van Suriname en daarom moeten deze zaken eerst worden opgelost. “We moeten met elkaar hierover praten, de feiten overleggen en die onder ogen zien zoals die zijn vastgelegd. Wanneer we onze grenzen hebben vastgelegd, dan heb je vertrouwen in elkaar, want een brug gezamenlijk tot stand brengen, gaat samen met het hebben van vertrouwen in elkaar. Elkaars grenzen erkennen is daarvan onderdeel”, maakt ze duidelijk. “Maar op dit moment is er daar nu geen sprake van en dan kan je onmogelijk verder, omdat het onduidelijk is hoe er met de grenskwestie in het vervolg wordt omgesprongen.”
Bij Del Castilho gaat het vooral om het huidige uitgangspunt dat Suriname zich baseert op de gedachte dat de brug van ons is. “Maar straks hoor je dat Guyana zegt dat de helft van de brug van hun is.” Over het verleden zegt de voorzitter van DA’91: “Ze hebben geen cultuur van het zich houden aan afspraken met ons en zich te onderwerpen aan de regels, zelfs internationaal niet, dus we moeten de grenskwestie eerst afhandelen”. “Het is in het belang van zowel Suriname als Guyana om hierover duidelijkheid te hebben. We praten niet zomaar over een brug, maar over een verbinding tussen twee landen. We zijn al decennia hiermee bezig en het kan niet worden doorgeschoven naar de volgende generatie, we moeten het nu oplossen, om te voorkomen dat het alle verdere ontwikkeling in de weg zal staan.” Het pad van dialoog is voor Del Castilho heel belangrijk, maar wel zodanig dat Suriname elke vierkante centimeter krijgt waar het recht op heeft. “We mogen het niet verkwanselen.” Del Castilho wijst er tot slot op dat wij met erkenning van elkaars soevereiniteit gezamenlijke activiteiten in het grensgebied kunnen ontplooien.
RB
