In DNA is recent op zeer verrassende wijze een woordvoerder van de oppositie het woord ontnomen en door de politie de zaal uitgezet. De NDP-woordvoerder heeft in het begin op heel ordelijke maar confronterende wijze de waarheid met betrekking tot de onverantwoorde aanwezigheid van de Juspol-minister in DNA aan de kaak proberen te stellen. De opmerkingen van Parmessar schoten de voorzitter van DNA, die heel vaak wel dan niet zijn kalmte kan bewaren, vanaf het begin in het verkeerde keelgat. En dat is de voorzitter kennende een heel vreemde zaak. Het is wel terecht als gesteld wordt dat de DNA-voorzitter de NDP-woordvoerder de ruimte niet heef gegeven om zijn punt te maken. De minister van Juspol was in geen enkel opzicht aangevallen of unfair behandeld door Parmessar. Het is voorlopig allemaal heel rustig aan toe gegaan sinds enkele maanden terug de nieuwe samenstelling in de DNA is begonnen. Ook tijdens de laatste vergadering leek het niet erop dat leden naar de vergadering waren gekomen om deze te laten escaleren. We hebben al enkele de DNA gevolgd en we hebben verschillende voorzitters meegemaakt, van verschillende kalibers en verschillende intellectuele niveaus. De microfoon wordt wel eens uitgemaakt, maar nooit is dat te snel gebeurd. Volksvertegenwoordigers worden een enkele keer ook uit de zaal gezet, maar dat is op de vingers van 1 hand te tellen, althans het komt niet elke maand voor. Wij vinden dat de DNA de minister te snel in bescherming heeft genomen, voordat hij door de oppositie unfair was aangevallen. De microfoon is te snel uitgemaakt en het ultimum remedium is het uit de zaal zetten van DNA-leden. De DNA-voorzitter heeft te snel naar dit middel gegrepen. Had de DNA-voorzitter misschien een slechte dag? Maar dan was het wel een heel slechte dag. Is wat laatst is gebeurd een voorbode van wat in de komende periode zal gebeuren onder leiding van coalitiepartijen die zweren bij democratie en vrijheid van meningsuiting? Heeft de DNA-voorzitter het uitzetten van het DNA-lid uitgelokt? Want, toen de microfoon werd uitgezet begin Parmessar in de zaal te schrijven terwijl hij het woord niet had. De tijdspannen tussen het uitdoen van de microfoon en het geven van orders tot het uitzetten van het DNA-lid was zeer kort. Voorzitter Bee heeft geen tact en geduld aan de dag kunnen leggen, twee eigenschappen die uitermate van belang zijn voor de functie van ‘speaker’ in DNA. Heeft Bee in principe een ‘sjatu lont’? Of was het bedoeld als intimidatie of rancune? Want het prematuur uitzetten van een DNA-lid door de politie is een vorm van intimidatie, waarvoor DNA-leden uiteindelijk niet zullen terugdeinzen. Want het levert heel mooi materiaal op voor de politieke podia voor degenen die steeds door de politie in de kraag worden gevat. Wij gingen ervan uit dat Bee wel tegen een stootje kon, omdat hij in de Abop met het bijltje moet hebben gehakt. Blijkt dus van niet. Bee had de vergadering gewoon kunnen schorsen, om dan overleg te voeren en dan weer ordelijk te starten. Het was duidelijk dat het onderwerp van ‘gesprek’ Bee niet zinde. Achteraf bleek dat de informatie van Parmessar wel klopte; hij wist dat de minister wist dat hij positief was getest en toch naar DNA was geboord ervan uitgaande dat niemand wist. Verwachten we deze koppigheid van ons ministersteam nu? Het antwoord is een volmondige ja, de regels worden door onze ministers schromelijk genegeerd. Als ‘kroonbewijs’ geldt nu de situatie waarbij 5 ministers op dit moment positief zijn getest, tegelijk.
In hun redevoeringen of opmerkingen bezigen de sprekers geen beledigende woorden of uitdrukkingen, staat in het reglement van orde (rvo) van DNA. Aan schending van deze regel had Parmessar zich niet schuldig gemaakt. De spreker mag in zijn rede niet gestoord worden, tenzij hij (door de voorzitter) aan het opvolgen van het Reglement van Orde moet worden herinnerd. Deze regel is door Bee vertrapt. Indien een spreker van het onderwerp in beraadslaging afwijkt, wordt hem dit door de voorzitter onder de aandacht gebracht en wordt hij tot de behandeling van het onderwerp teruggeroepen. Wanneer een lid zich beledigende uitdrukkingen veroorloofd, de orde verstoort of mensen aanzet tot onwettige handelingen,
wordt hij door de voorzitter vermaand en, bij belediging in de gelegenheid gesteld zijn woorden terug te nemen. Wanneer de spreker van de gelegenheid geen gebruik maakt of doorgaat om van het onderwerp af te wijken of te beledigen, de orde te verstoren of aan te sporen tot onwettige handelingen, kan de voorzitter hem het woord ontnemen… dan pas!!!
De voorzitter kan een spreker aan wie het woord is ontzegd en andere leden die zich schuldig maakt aan bovengenoemde gedragingen uitsluiten van verdere bijwoning van de vergadering.
Het lid is verplicht het Assembleegebouw onmiddellijk te verlaten. De voorzitter zorgt, volgens het rvo, dat het uitgesloten lid zo nodig tot het verlaten van het gebouw gedwongen wordt. Uit het rvo blijkt dus dat voorzitter Bee te snel naar middelen heeft gegrepen en Parmessar oneerlijk heeft bejegend. Voordat maatregelen worden getroffen moet de voorzitter de consequenties van het voortzetten van het (wan)gedrag aan leden voorhouden. De politie wordt pas ingezet als mensen niet uit zichzelf zich verwijderen. De voorzitter moet zijn rvo, vooral de artikelen 41-46, beter gaan doornemen. Hij heeft laatst zijn eigen rvo die hij met tact en zorgvuldigheid moet toepassen, buiten spel gezet. En dan zijn echte beraadslagingen over hete hangijzers nog niet eens begonnen!
