Wet Geweld en Intimidatie gewenst
In verband met een moord die gepleegd is op een vrouw, de 8ste dit jaar, is tijdens de DNA-vergadering van 15 oktober door verschillende DNA-leden aandacht gevraagd voor de situatie van vrouwen in Suriname. Er is over het algemeen een zodanige culturele situatie in Suriname nog, waar de samenleving vele malen strenger is wanneer het gaat om een vrouw. Onze samenleving, mannen en vrouwen, zijn coulanter en meer begripvol voor mannen, maar niet vergevingsgezind en empathisch wanneer het gaat om vrouwen. We hebben dat in het duidelijkst gemerkt in de politiek, want daar besteden de media de meeste aandacht aan. Vrouwen zijn seksistisch bejegend en extra zwaar getackeld, omdat het ging om vrouwen. De aanvallen kwamen van mannen, binnen en buiten de DNA. We noemen als voorbeelden het DNA-lid Sharmila Mansaram, Patricia Etnel en Krishna Mathoera. Maar nu zien we hetzelfde gebeuren tegen de first lady van Suriname. De manier waarop er kritiek is op de first lady, wijst erop dat er in Suriname sprake is van seksisme, discriminatie op basis van geslacht en daaruit voortkomend verbaal en psychisch geweld. We hebben eerder al gesteld dat de first lady (of first husband) staatsrechtelijk, net als de vp, een aanhangsel is van de president(e) van Suriname. De echtelijke verhoudingen worden gecompromitteerd wanneer de first lady zich met bestuurlijke zaken bezighoudt. Want, ook in het bestuurlijke zijn er tegenhangers en kan en mag het zo zijn dat lagere bestuurders de president proberen een andere kant op te drijven en hem te bewegen tot besluiten waarbij hij water bij de wijn doet en eerdere opvattingen moet verlaten. Zo kunnen er spanningen ontstaan tussen de president en lagere bestuurders en kan het zijn dat de president van oordeel wordt dat zijn vrouw in plaats van zijn zijde te kiezen, samen heult en conspireert met anderen. Er kan een vertrouwenscrisis ontstaan. De first lady behoort echter geen lijdelijke figuur te zijn. Zij opereert onder de president, maar hoeft niet bescheiden te zijn, men mag als een sterke persoonlijkheid naar buiten treden. De first lady in ons geval heeft heel veel te doen in de sociale sector. De aandacht van de first lady moet geheel en al gaan naar de kinderen in het bijzonder die uit het binnenland, het platteland en de volksbuurten, de vrouwen in het bijzonder de alleenstaande vrouwen, de jongeren in het bijzonder de studerende jongeren en de werklozen, de mensen met een beperking, de ouderen in het bijzonder de alleenstaande ouderen, de dak- en thuislozen (al dan niet zwervend), de inheemse en tribale volken en de zieken. Er is naar onze opvatting wel degelijk bestaansrecht voor een volwaardig Bureau van de First Lady. De formatie (organisatieschema, organisatiestructuur en numerieke en kwalitatieve bezetting) moet door de president per resolutie worden goedgekeurd. Het Bureau moet genoeg personeel hebben, ook protocol-mensen die goed afstemmen met kabinet president. We zijn van mening dat de first lady voor haar werk wel een behoorlijk salaris moet ontvangen zoals directeuren dat bij de overheid verdienen. We hebben nu een frist lady die een degelijke academische scholing en ontwikkeling heeft. We hebben een jonge first lady met veel energie en ze is gelukkig enthousiast. Dat enthousiasme moet niet onderdrukt worden, maar gekanaliseerd worden in de juiste richting. Het is onrechtvaardig en onredelijk en ook nog on-Surinaams als we van de first lady, vooral met de ontwikkeling die zij heeft doorgemaakt, verwachten dat ze zich verschuilt en onzichtbaar maakt, dat ze volgzaam steeds achter de president loopt en dat ze zich ophoudt in de keuken. Dat zou een grove schending zijn dan de rechten van de vrouw. Er is door een paar onhandige moves van de regering, zware druk komen te liggen op de first lady en het is aan de president om die druk weg te halen. De kritiek is weliswaar te zwaar en seksistisch en onterecht. Nu worden er ook allerlei etiketten geplakt op de first lady en dat zien we niet gebeuren bijvoorbeeld wanneer men het niet eens is met mannen. Er is op social media ook opgemerkt, door mannen, dat er sprake is van ‘vrouwenjaloezie’, dus jaloezie van vrouwen naar vrouwen. Dat is een fenomeen dat wel in Suriname zou voorkomen, vrouwen die andere vrouwen niet graag in leidinggevende posities zien, vooral als die jong is, er goed uitziet en goed gekleed en geschoeid gaat en een goed loon heeft. Dan is er vaak heibel in de tent. We bevelen de regering aan om een volle dagtaak, goed betaald, in orde te maken voor de first lady en het Bureau goed te bemensen. Er is volop sociaal werk te doen waarvoor academisch werk- en denkvermogen noodzakelijk is. De first lady moet er altijd representatief uitzien conform de waardigheid die hoort bij de first lady en dat mag wat ons betreft wel op staatskosten, want ook de first lady representeert ons. Een zaak dat de samenleving wel vergeet, is dat de first lady een vrouw en een mens is. Ze is al slachtoffer geweest van discriminatie op basis van een politieke connectie die ze had met de politicus Santokhi. Er was rancune en pesterij richting haar omdat ze de partner was van een politicus die toevallig in een andere politiek kamp zat. De hele Bouterse-periode is de huidige first lady een slachtoffer geweest van politieke rancune, waarvan de hoofddader was minister Belfort van de Abop. De samenleving, de mannen en vrouwen, die kritiek op haar hebben, zijn toen niet voor haar opgekomen. En dat komt (cultureel) omdat ze een vrouw is en dan zou het niet erg zijn. Dat zien we ook wanneer vrouwen die zogenaamd iets misdaan hebben, worden mishandeld of vermoord, bijvoorbeeld wanneer ze een relatie verbreken of ontrouw zijn in een relatie. Wanneer mannen ontrouw zijn dan is er geen geweld, maar wanneer vrouwen dat doen dan zien we dat een deel van de gemeenschap van oordeel is dat geweld mag of zelfs een moord. Die cultuur die zijn basis vindt in alle cultuursegmenten moet doorbroken worden. Als mannen het recht hebben om uit te lopen, dan hebben vrouwen dat recht ook.
Seksisme is discriminatie op grond van iemands sekse. Seksisme kan leiden tot onderdrukking of seksuele intimidatie. En extreme vorm van seksisme is vrouwenhaat (misogynie). Zowel mannen als vrouwen kunnen seksistische vooroordelen hebben over gedrag of eigenschappen van vrouwen. Zeer terecht heeft het DNA-lid Vreedzaam de DNA opgeroepen om de Wet Geweld en Seksuele Intimidatie op de werkplek in DNA te behandelen zodat een deel van het probleem kan worden aangepakt.
