“De aantasting van het milieu is alleen maar erger geworden”
Recentelijk werd de commissie Ordening Kleinschalige Goudsector voor een jaar geïnstalleerd. Deze nieuwe commissie ressorteert onder de vicepresident en staat in nauw contact met het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen (NH). Over de ontwikkelingen, die betrekking hebben op de goudsector, merkt de bestuurskundige August Boldewijn op dat de sector eerst grondig geëvalueerd zou moeten worden. “Op deze wijze kan dan achterhaald worden welke zaken ervoor zorgen dat er nog steeds niet gesproken kan worden van ordening van de goudsector.” Boldewijn gaat ervan uit dat de afgelopen 10 jaren de vorige Commissie Ordening Goudsector heeft gewerkt op basis van een plan en dat dit plan beschikbaar is voor de huidige regering. “Door dit plan te evalueren, kan worden nagegaan welke delen al zijn gerealiseerd, welke niet en vooral waarom niet”, zegt Boldewijn. Op deze manier is het voor de nieuwe commissie duidelijk wat aangepakt moet worden.
Kennis
Het is voor Boldewijn onbegrijpelijk dat het binnen Suriname mogelijk is dat er gebieden worden gesticht met overwegend alleen Portugees sprekenden. Hij noemt als voorbeeld ‘Villa Brasileira’. “Zulke zaken plaatsen in feite een bom onder de ontwikkeling van Suriname. De aanpak van zulke technische aangelegenheden als de ordening van de goudsector vraagt niet om een politieke benadering, maar om mensen te selecteren die over voldoende kennis en kunde beschikken om de problemen aan te pakken.” Vandaar dat Boldewijn er voorstander van is dat de voorgaande commissie rapportage doet over de aard van de zaken die speelden. Hij noemt de sociale, economische en medische problemen die in dergelijke gebieden van invloed zijn. “Op basis van de vastgestelde problemen kan je dan beter bepalen wie de mensen moeten zijn die in de commissie moeten zitten.” Boldewijn noemt personen met een medische achtergrond en personen van de natuur-technische faculteit, die hij de voorkeur geeft in een commissie boven politiek gelieerden. “Want anders krijg je dezelfde problemen als bij de vorige commissie.” Mensen moeten passen bij de opdracht, stelt de bestuurskundige en merkt op dat het erop lijkt dat de zaken zijn verdeeld onder de politieke partijen. “Maar wat gebeurt er dan met de jongens en de meisjes, die jarenlang naar school zijn gegaan en jarenlang hebben gestudeerd in hun vakgebied?” De bestuurskundige had liever gezien dat de commissie viel onder een departement van een ministerie dan onder het kabinet van de vicepresident.
Terugblik
Op haar officiële website meldde de regering in 2011 dat het noodzakelijk was om de OGS op te richten om de chaos bij het zoeken naar goud in het binnenland het hoofd te bieden. Dit bleef echter zonder duidelijk resultaat. De regering stelde toen de verbetering en modernisering van deze sector als een van haar prioriteiten. Hiervoor is in 2011 de Commissie Ordening Goudsector (OGS) in het leven geroepen. Deze commissie viel direct onder het Kabinet van de President. De commissie bestond uit een beleidsteam, een raad van adviseurs en een managementteam. Het beleidsteam was belast met een inventarisatie van de goudsector. De commissie meldde toen dat zij ongeveer 18.000 personen in deze sector heeft geregistreerd en dat er vanuit de luchtsurveillance schattingen zijn gemaakt op basis van het aantal kampen. Het aantal personen in en rond de goudmijnen op basis van deze schattingen was rond de 40.000. De helft hiervan zat in de dienstverlening en de andere helft bestaat uit goudzoekers. Van de geregistreerden bleek ongeveer een derde Braziliaan. “Naast de registratie hebben er een aantal ontruimingen plaatsgevonden. Ontruimingen vinden plaats als er sprake is van illegale activiteiten, waarbij goudzoekers zich bevinden op concessies van anderen”, is verder vermeld.
Activist Sleur
Erlan Sleur geeft aan dat er geen verbetering is gekomen in de afgelopen jaren. “OGS heeft haar doelen niet bereikt, zoals zij dat aanvankelijk aangaven. De aantasting van het milieu is alleen maar erger geworden. Kijk maar naar de afgravingen, de skalians, het kwikgebruik waartegen niets is gedaan. Het leed van de binnenlandbewoners is totaal niet meegenomen.” Sleur merkt op dat militairen de goudvelden van buitenlandse personen beschermen. Dat er een nieuwe regering is, betekent voor Sleur nog geen garantie op verbetering. “Helemaal niet, dat zien we nu al. Die skalians zijn nu nog erger aan het werk.” De activist zegt dit aan de hand van foto’s. “In de Lawa en de Marowijne zijn ze meedogenlozer aan het graven.” Hij noemt de verschillende Europeanen, die overal in Suriname concessies hebben gekregen en trekt het in twijfel of deze concessies wel rechtmatig zijn verkregen. “De rechten van de binnenlandbewoners worden met de voeten getreden, terwijl uit het buitenland afkomstige personen concessies krijgen in de bewoners hun gebieden”, besluit Sleur.
RB
