Door de vp van de republiek is aan de samenleving voorgehouden dat de inkomsten uit de goudindustrie en de houtindustrie minimaal zijn en dat er meer uit de sector moet vloeien naar de staatskas. De mededelingen hebben een politiek tintje, want, hoe kan het ook anders, de vorige regering heeft de zaken niet goed geregeld. De beschuldigende vinger wordt gewezen naar degenen die verantwoordelijk zijn voor de regeling van deze inkomsten: de SPSB en dus dan ook de minister van Financiën (Hoefdraad) en ook de president. De verwijten kunnen waarschijnlijk gemaakt worden, want inkomsten uit de goud- en de houtindustrie behoren in de staatskas te belanden. Ontduikingen moeten worden voorkomen, en de tarieven moeten weer worden bekeken, want de stortingen moeten op niveau zijn. Het moet niet zo zijn dat de staat arm is maar sommige burgers schatrijk worden met middelen van het volk. Zo moet gezegd worden dat Surinaams hout op de nationale markt te duur is en bijna niet te betalen is. De corruptie moet bij de inspectiediensten voor de hout en het goud worden uitgeroeid, met wortel en tak. De regeerders dienen ervoor te zorgen dat ze zelf niet beschuldigd kunnen worden van conflict of interest. Zo heeft de vp zelf belangen in de goudindustrie. Hij zou verschillende concessies op nam van zijn bedrijf of bedrijven hebben gehad en hij zou er afstand van doen omdat het vp-schap beperkingen met zich meebrengt. Het zou ook goed zijn als hij zichzelf als voorbeeld presenteert en aangeeft dat hijzelf altijd correct de belastingen heeft afgedragen. Maar al zou de vp belasting hebben ontdoken (we zeggen niet dat hij dat heeft gedaan), nu heeft hij als vp en bestuurder alle recht om paal en perk te stellen en de sectoren te ordenen. Dat heeft niks te maken wat hij eerder als ondernemer heeft gedaan. Er is echter bij zowel de vorige regering als deze een tendens te zien waarbij men probeert om de kleinschalige goudmijnbouw te ontzien van de plicht om inkomstenbelasting of loonbelasting te betalen. En om royalty’s kwijt te schelden. Ook laat men na om strenge controles uit te voeren en om ambtshalve belastingaanslagen op te leggen, iets dat men wel doet met de rest van de samenleving. Het is een kronkelredenering om het feit dat men al genoeg afdraagt aan de staat door heffingen op benzine te betalen. In deze redenering gaat men ervan uit dat de kleinschalige mijnbouw genoeg inlevert via de government take aan de pomp waar men vaten brandstof koopt. Zij zouden daarom geen inkomsten- of loonbelasting te hoeven betalen, maar deze beredenering is in strijd met de wet. Want er zijn andere sectoren als het openbaar vervoer, de transportsector, de zwaarmaterielensector, de landbouwsector en de visserij die en de government take en andere heffingen op brandstof betalen en ook de andere tarieven en de inkomsten- en loonbelasting betalen en ook nog de omzetbelasting. De lijn moet doorgetrokken worden. Er wordt gezegd in de media dat de informele sector een standbeeld verdient, maar daarmee zijn wij het niet eens. De informele sector schept banen en zorgt voor spin-off in de economie, maar dat kan het ondernemerschap ook doen via de formele weg. Want het is oneerlijke concurrentie als er bedrijven zijn die zich houden aan de wet (belastingen en tarieven betalen, verzekeringen sluiten en zich houden aan voorwaarden voor arbeiders), terwijl er anderen zijn die dat niet doen en toch sympathie hebben van de staat. Er zijn waarschijnlijk nog genoeg middelen te halen uit de informele sfeer; de informele sfeer is oneerlijk, het benadeelt de staat en werknemers, en moet daarom worden geformaliseerd. Een eerdere poging om de goudsector te ordenen is mislukt, omdat naar verluidt de mensen die dat ding zouden ordenen hebben gezien hoeveel geld er in het ‘ongeordende’ zit en men zelf aan datgene is begonnen wat men moest bestrijden. In de houtindustrie is ook een zware operatie noodzakelijk. Buitenlanders halen onze bossen leeg. Kijk maar naar wat er alleen al in het randdistrict Para wordt aangetroffen. Er is door de regering ook gemeld dat er situaties daar voorkomen die duiden op slavernij en mensenhandel. Deze bedrijven bedonderen de staat die eigenaar is van het hout. En ze buiten buitenlandse arbeiders en die uit de tribale gebieden uit. Het is een algemeen bekend gegeven dat de toppers van de vorige regering bier zouden gaan drinken van deze houtondernemers en dat ze ook meubels en hout van deze bedrijven accepteren. Hoe ga je dan tegen deze bedrijven optreden? Als het bekend is dat de top in een bedrijf langskomt, gaan ambtenaren het dan durven om op te treden tegen deze bedrijven en bijvoorbeeld boetes een aanslagen kunnen opleggen of het bedrijf kunnen sluiten? Er moet wat ons betref een Commissie Reparatie Inkomsten Goud- en Houtindustrie moeten komen. Alles wat de staat misloopt van binnenlandse en buitenlandse bedrijven moet binnen 2 maanden worden geïnd. Aanslagen kunnen met twk worden opgelegd en dat moet ook gebeuren. De regering moet integere en misschien kader uit het buitenland invliegen om deze job te klaren en de structuur in place te brengen. Enkelen zijn schatrijk geworden uit het illegaal kwijtschelden van belastingen en heffingen aan de buitenlandse bedrijven, ze hebben hun invloed aangewend via het kabinet van de president. Deze corruptelingen moeten worden vervolgd. Terwijl zij miljonair werden, hadden onze hospitalen en de gezondheidszorg te kampen met gebrek aan medicijnen en verbruiksartikelen, konden salarissen van broodnodige medici en verplegenden niet worden betaald. De corrumpering van het kabinet van de president en de vp door sectoren als de goud-, de hout- en de visserij-industrie moet worden gesloopt. De middelen moeten ingezet worden om de staatshuishouding te draaien. De behoefte om leningen te nemen wordt op zo een manier minder. Veel huiswerk, mooi werk, voor de huidige regering. Over China Zong Heng Tai dat een minder fraai verhaal apart is, gaan wij het een andere keer hebben.
