De 52-jarige verdachte (P.S. A.) van verkrachting van 3 minderjarige meisjes tussen 2002 en 2005, is op donderdag 27 augustus door de kantonrechter veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf. Vanuit de penitentiaire inrichting Santo Boma heeft de man de volgende dag al een brief gestuurd aan de procureur-generaal (pg) mr. Roy Baidjnath Panday, waarin hij verzoekt om nietigverklaring van het vonnis, hem zijn vrijheid terug te geven en een onderhoud met de procureur-generaal.
Zijn advocate, mr. Maureen Nibte, hiermee geconfronteerd door Dagblad Suriname, reageert onaangenaam verrast. Ze is niet op de hoogte van de brief van haar cliënt. ‘Ik heb namens hem nota bene hoger beroep aangetekend tegen het vonnis. Dat is de manier om duidelijk te maken dat je het niet eens bent met een vonnis. Maar, kennelijk zoekt cliënt met zijn brief een vorm van genoegdoening. Dat mag hij doen.’ De slachtoffers zijn overigens een zusje van de verdachte en 2 nichtjes, een tweeling. Alle 3 zijn hiv-positief, net als de veroordeelde verdachte. Niet is aangetoond dat de meisjes door de verdachte zijn besmet.
De man stelt in zijn brief dat hij ten tijde van de verkrachting in Nederland was, maar vermeldt niet hetgeen hij tijdens de zitting heeft verklaard, namelijk dat hij in detentie zou hebben gezeten in Nederland. Volgens mr. Nibte heeft het Openbaar Ministerie (OM) van Suriname meteen een rechtshulpverzoek ingediend bij het Openbaar Ministerie in Nederland, met de vraag of de verdachte werkelijk in detentie was ten tijde van de verkrachting. Het OM in Nederland heeft vervolgens snel gereageerd, met de mededeling dat de verdachte ten tijde van de verkrachting niet in detentie in Nederland was.
De verdachte beweert in de brief ook dat de meisjes een valse aangifte gedaan hebben en een valse getuigenis onder ede hebben afgelegd tijdens de rechtszitting.
Over de reactie van het OM Nederland op het door Suriname gedane rechtshulpverzoek schrijft de man in zijn brief aan mr. Baidjnath Panday, dat die is ‘vervalst geworden door officier (van Justitie) Claudia Bruining, door een extra bijlage te hebben verzonnen en geplaatst te hebben bij dat document, alsof dat exemplaar bij het landelijk parket document hoort’. Bovendien zou de kantonrechter dat vervalst exemplaar ook gebruikt hebben als bewijsmateriaal om hem te vonnissen.
Verder beweert de verdachte dat ‘zogenaamde verklaringen van buurtonderzoek afgenomen door agent (…) niet ondertekend zijn door buurtbewoners, maar zijn ook gebruikt als bewijs voor verkrachting, die ongeveer 20 jaar geleden zou hebben plaatsgevonden in Suriname, terwijl ik in Europa was’.
Mr. Nibte had overigens voor vrijspraak gepleit, omdat er voor de verkrachting geen bewijs zou zijn. Naast de 12 jaar cel is de verdachte ook veroordeeld tot betaling van een schadevergoeding aan de dames van SRD 22.600 elk.
