Het benoemen en ontslaan van de leden in de raden van commissarissen (rvc) zijn momenteel een veel besproken onderwerp. De advocaat Serena Essed deelt naar aanleiding hiervan haar visie. “De benoeming en het ontslag hangt af van het soort rechtspersoon waar een rvc-lid zitting in heeft”, deelt Essed mee. “De parastatale bedrijven zijn bij wet ingesteld. In deze gevallen spelen de statuten en de wettelijke bepalingen een belangrijke rol. Wanneer bij parastatale bedrijven de aandeelhouder de staat is, dan vinden de benoemingen door de minister plaats.” Essed benadrukt dat deze situatie niet in alle gevallen geldt, omdat dit in sommige wettelijke bepalingen kan verschillen. Ook de ontslaggronden zijn aangegeven in de statuten, maar algemeen kan gesteld worden dat er sprake moet zijn van goed bestuur, zegt de advocaat. “Wanneer je mismanagement en slecht bestuur constateert, dan kan je de toezichthouders daarop afrekenen aan de hand van de wetten of wat is opgenomen in de statuten.”
Geen enkel belang
Om tot meer transparantie te komen, ziet de advocaat liever dat de politiek in veel zaken minder invloed uitoefent. Dat de staat als enige aandeelhouder in een aantal gevallen opereert, begrijpt Essed. “Maar het gaat ook om de mensen die geplaatst worden om toezicht te houden. Die behoren daarbij geen enkel belang te hebben.” Essed omschrijft deze situatie als de poes die op de melk past.
Profielen
Voor de advocaat tevens politicus is de oplossing dat Suriname gaat richting een technisch kabinet om op die manier zaken als belangenverstrengelingen tot het verleden te laten behoren. Zolang dit nog geen realiteit is, ziet Essed liever dat er op basis van profielen met duidelijke functieomschrijvingen wordt gewerkt. Op die manier wordt van te voren duidelijk vastgesteld aan welke eisen iemand moet voldoen voor de taak van rvc-lid. Een ander voordeel is dat op deze manier van te voren de capaciteit wordt vastgesteld, waarna de geschikte personen kunnen worden geselecteerd. “Nu is het juist omgekeerd, er wordt gekeken wie namens de partij waarnaar toe wil gaan. Zo een werkwijze maakt de instituten kapot.” Essed onderbouwt deze stelling door de parastatale bedrijven als voorbeeld te nemen waar het vaak moeizaam gaat. “Want vaak hebben de politiek gerelateerde personen onvoldoende weet van zaken.” Essed zegt daarom dan ook dat het moet ophouden met het geven van subsidies aan de parastatale bedrijven. “We moeten daarom mensen benoemen op basis van hun deskundigheid en niet vanwege hun politieke achtergrond”, besluit de advocaat.
RB
