Op 18 juni 2019 zijn 50 Cubaanse artsen gearriveerd in Suriname. Het was de bedoeling dat 24 van deze artsen geplaatst zouden worden op de Medische Zending (MZ), terwijl 26 artsen op de Regionale Gezondheidsdienst (RGD) zouden functioneren. De huidige alsook toekomstige artsen van Suriname vreesden voor een zekere mate van stiefmoederlijke bejegening naar hen toe door
het NDP-regiem. Na 5 maanden na de komst van de Cubaanse arts hing er een waas van geheimzinnigheid. De toen nog lid van de alsmaar klagende oppositie, Dew Sharman (VHP), hekelde het feit dat er nauwelijks informatie beschikbaar is over het functioneren van deze artsen. Nu hij en de eens VMS-bestuurslid Amar Ramadhin, die nu minister van Volksgezondheid is, in de regering plaats hebben genomen, is er geen haar veranderd aan de toegankelijkheid van informatie.
De vraag is nog steeds wat de bijdrage van de Cubaanse arts is in de gezondheidszorg en wat hun te wachten staat met de wisseling van de wacht in het politiek machtscentrum. De Vereniging van Medici in Suriname was van mening dat er een aanval was geopend op de Surinaamse medici, enkel en alleen om de positie van de Cubaanse arts te versterken en om het falen van de NDP-regering te omzeilen. De remuneratie van de Cubaanse arts zorgde ook voor veel ophef. In het afgelopen jaar kreeg de Cubaanse arts een salaris van SRD 15.000, waarvan SRD 6.000 bestemd was voor de arts zelf en SRD 9.000 voor de Cubaanse overheid. Volgens Sharman was het bedrag van SRD 15.000 veel meer dan wat de Surinaamse arts toucheert. “Een schoonmaakster bij Staatsolie verdient meer dan een arts bij de RGD”, waren de woorden van Sharman een jaar terug.
Op jaarbasis is de regering overigens SRD 180.000 kwijt aan 1 Cubaanse arts. Met 50 Cubaanse artsen levert dat een jaarlijks kostenplaatje op van SRD 9 miljoen. Sharman heeft altijd gesteld dat dit geld liever geïnvesteerd kan worden in de sector; behalve artsen zijn er ook adequate medische faciliteiten nodig. Aansluitend daaraan typeerde hij het Bureau Openbare Gezondheidszorg (BOG) als een zwak instituut dat “halfdood” is. Daarnaast werd er niet geïnvesteerd in preventieve gezondheidsprogramma’s voor bijvoorbeeld de jeugdigen. Er is dus veel werk aan de winkel voor de nieuwe minister Ramadhin c.q. de nieuwe regering. Of de klagers hun eigen adviezen gaan opvolgen, is iets waar velen benieuwd naar zijn.
