“Ik was 20 jaar geleden onder de vlag van de VHP, ressortraadsvoorzitter te Weg naar Zee. Op een gegeven moment heb ik die partij de rug toegekeerd. Nauwelijks 2 dagen na mijn uittreden werd ik door mijn oud-wiskundeleraar, Djoremie Martodikromo, benaderd voor een gesprek met KTPI-voorzitter Soemita, die toen tot de oppositie behoorde. Wij konden goed met elkaar overweg”, aldus politicus Ganga.
Vertrouweling
“Ik ben geen javaan, maar wordt gedragen als voorzitter van de KTPI. Ik ben afkomstig uit Kronenburg in het district Commewijne. Het is daarom niet vreemd dat ik de javaanse taal machtig ben. In Kronenburg spreken de hindoestanen en de javanen elkaars talen. Door mijn jarenlange dagelijkse omgang met javanen heb ik de cultuur van dit bevolkingssegment door en door leren kennen. Ik heb gedurende 20 jaar met Soemita opgetrokken. Het was een leerschool van ‘zo heb je me niet’. Hij noemt mij zijn vertrouweling.”
Geen oppositie
“In de loop van de jaren heb ik de partij als secretaris, penningmeester, ondervoorzitter, waarnemend voorzitter en sedert 4 januari 2020 als voorzitter gediend. Mijn draagvlak bij de jongeren is stevig. Er wordt geen oppositie tegen mij gevoerd. Natuurlijk waren er personen, die zeiden dat een hindoestaan als voorzitter niet het beste was voor de partij. Maar dat beschouw ik als een redenering en niet als oppositie tegen mij.”
Suriname nog niet ready
“Suriname is nog niet helemaal ready voor een constellatie, waarbij bijvoorbeeld een hindoestaan voorzitter is van een politieke partij van javaanse oorsprong. Wij zijn ook nog niet klaar voor de VHP met een creool als leider of een granman, die geen marron is. Zo’n transformatie kan ik mij nog niet voorstellen. Wij moeten ernaar groeien.”
Terughoudendheid
“Ik heb mij lang terughoudend opgesteld tegen het voorstel om het voorzitterschap op mij te nemen. Binnen de partij bevinden zich naast mij andere personen die de kar kunnen trekken, maar zij waren of zijn niet bereid om hun kop te steken in de politieke spinnenweb van Suriname. Onder de benarde politieke en andere omstandigheden waarin Suriname verkeert, staat dat gelijk aan waaghalzerij. Er werd zonder succes aangedrongen bij kandidaat-voorzitters. Niemand durfde het voorzitterschap aan. Ik heb het voorzitterschap uiteindelijk aanvaard. Ik deed het om de KTPI te behouden.”
Geen eenvoudige taak
“Een politieke partij leiden, is niet eenvoudig. Je moet een optimist of masochist zijn, een olifantshuid, een doorzettingsvermogen van hier tot ginder hebben, tegen stress kunnen om de uitdaging aan te gaan. Je moet een bestuur en structuren hebben, die met woord en daad achter je staan om het zware werk te verzetten. Er is geld nodig om de motor van de partij te laten draaien.”
Verkiezingen 2020 een herhaling van 1987
“Wij hebben bij de jongste verkiezingen een herhaling gehad van de verkiezingen van 1987 toen de gemeenschappelijke vijand NDP massaal werd weggestemd. Niet iedereen mocht Het Front. Er werd tegen iets, niet voor iets. De VHP werd door vele duizenden tot overwinnaar gemaakt, maar ze zijn geen VHP’ers geworden. Deze partij en haar coalitieregering moet daarom gezien worden als een tussenstation naar ordening van de samenleving nadat de NDP er een puinhoop van heeft gemaakt.”
Rationele verkiezingen
“De olifant heeft zich gemanifesteerd als een grote partij. De enorme uitstraling gaf hoop op een overwinning. De kiezer besloot rationeel om haar stem aan een grote partij te geven, die kans maakte om Bouterse te verdrijven. De kleine partijen zijn de dupe daarvan geworden. De VHP- heeft door javanen in meerdere districten kandidaat te stellen, daarop knap ingespeeld. Dat deze kandidaten gekozen zijn, bewijst dat een groot aantal javanen de VHP in het zadel heeft geholpen. Ik denk niet dat de javanen blijvend verhuisd zijn. Een aanzienlijk aantal hindoestanen had de VHP verruild voor de NDP. Zij zijn inmiddels teruggekeerd naar huis.”
De tijden veranderen
“Aan de andere kant zijn de hedendaagse kiezers niet zo volgzaam als vroeger. Als Iding of Willy Soemita vroeger zeiden spring, vroeg iedereen hoe hoog. Nu wordt gevraagd waarom moet ik springen. De tijden veranderen. Er wordt niet meer klakkeloos achter leiders aangelopen. De mensen zijn geschoold. Deze tendens is merkbaar bij alle politieke partijen.”
HD
