Veel mensen gaan ervan uit dat artsen grootverdieners zijn. De meeste particuliere huisartsen hebben volgens bekomen informatie 300 tot 500 patiënten in hun bestand. Daaruit moet men belasting betalen, personeelskosten en schoonmaak, de aankoop doen van medische verbruiksartikelen, huur/licht/water van hun pand betalen en zo meer. Wat de arts overhoudt voor eigen besteding, wordt dus minder.
Ook worden naar verluidt huisartsen nog steeds op een koers van 7 uitbetaald door de verzekeringen, terwijl de koers buiten al tegen de 15 aanloopt. Belangrijk is daarnaast dat artsen geen vrije onderneming draaien, ze hebben de vrijheid niet om hun eigen tarieven te bepalen. Dagblad Suriname sprak met de voorzitter van de huisartsenvereniging, Mukesh Simbhoedatpanday. De krant vroeg hem of de huisarts het economisch nog wel kan redden onder de huidige omstandigheden. “Zeker niet, want we zijn aan het eind van onze reserves gekomen. We hebben steeds moeten inleveren vanwege de economische situatie, en daar is nu ook nog eens Covid bijgekomen, wat enorme inkomstenderving met zich meebrengt. Wij dobberen nu met een zwemvest aan, en als er niet snel wat verandert, zullen we meer verzuipen dan overleven.”
Dokter Simbhoedatpanday geeft aan geen kwaad woord over de Survam te willen zeggen, omdat partijen elkaar moeten zien als gelijkwaardige partners. “De afspraak was dat we in januari 2020 weer bij elkaar zouden komen voor een project “shared savings”, waarbij we de kosten zouden proberen te delen, en daarna een project “why wait?’ om de inkomsten enigszins omhoog te trekken. Nu leven we eind juli en hebben we weer een gesprek aangevraagd om de abonnementstarieven aan te passen. We vragen niet naar de werkelijke, koersconforme tarifering, maar slechts om een aanpassing. Als we naar het koerscomponent kijken met een US-dollar, dan is de koers haast al SRD 15. Eerst werden wij betaald op basis van koers 4.33, wat de vergoeding per patiënt op iets boven de SRD 16 bracht, na onderhandelen kwamen we met veel moeite op SRD 23 per patiënt. Maar SRD 23 bij een koers van 15, dat is natuurlijk niet te doen.”
Volgens de voorzitter van de vereniging gaat het niet eens zozeer om het geld, maar moet men wel streven naar een win-win situatie voor de huisarts, de patiënt en de verzekeringen. De voorzitter beweert dat met een bedrag van onder de USD 2 per patiënt de huisartsen nu minder verdienen dan een marktverkoper, terwijl de assurantiemaatschappijen wel elk jaar grote winsten bekend maken zonder de werkelijke cijfers te produceren.
“Vooral nu is de hele gezondheidszorg gebaseerd op de eerste lijn. Wij zitten in de frontlinie met de Covid-19 situatie en dat zal alleen maar toenemen. Zaterdag hebben we vergaderd en het ziet er niet rooskleurig uit. De leden zijn ontstemd en willen niet meer werken voor die SRD 23. De verzekeringen verhalen de kosten wel op de patiënten, maar naar ons toe vindt er geen compensatie plaats. Het overgrote deel van de betaalde premie komt niet bij de artsen terecht, en dat is niet billijk. Bij het SZF krijgen we een iets hoger tarief, maar voor ons is elke patiënt gelijk en wordt ook als zodanig behandeld. Maar dan willen we ook uniforme tarieven voor een uniforme behandeling. Nu krijgen wij een aalmoes van Survam, terwijl men dezelfde behandeling verwacht.”
Dokter Simbhoedatpanday zegt dat de huisartsen absoluut niet tegen ordening of structurering zijn, maar men wil wel correct gewaardeerd worden. Een ander heet hangijzer is, dat vanwege het Coronavirus er ten eerste veel minder van de reguliere zorg bij de huisartsen binnenstapt, en waar men dat wel doet, moet de poli-inrichting aangepast worden om besmettingen te voorkomen. Dit kost allemaal ook weer geld dat de huisarts zelf moet ophoesten. “Intussen geven de verzekeringen elk jaar grote winsten aan, maar nooit volgen er gedetailleerde jaarverslagen, en dat kan dus niet. Als je het verlieslatend vindt, sluit de tent, laat het dan aan anderen over.”
Wat ook steekt in de vereniging, is dat het SZF zich steeds meer is gaan opstellen als concurrent. “We zijn niet tegen de komst van een huisartsenpraktijk, maar zij komen zelfs met apotheken, en doen allemaal zaken die niet in overeenstemming met hun statuten zijn. Daar moet dringend naar gekeken worden.”
De vereniging heeft inmiddels de verzekeringsmaatschappijen aangeschreven zo snel als mogelijk aan tafel te gaan zitten om de knelpunten te bespreken. “Een tarief van SRD 23 is al lang achterhaald. Het is niet meer te doen en er dreigt een situatie te ontstaan, die voor niemand wenselijk is. Eerst Survam, maar dan ook SZF, want het moet wel enigszins uniform zijn. Wij hebben een jaar lang water bij de wijn gedaan, maar nu smaakt het nog alleen naar water. Van wijn is niks meer te merken.”
Toch is de vereniging erg ingenomen met het feit dat iemand uit hun eigen gelederen nu minister is geworden, omdat hij de problematiek als geen ander kent. “Ik denk dat hij wel een open oor en open oog zal hebben voor onze noden. Maar hoezeer we ook het beste voorhebben met de patiënt, met een aalmoes komen wij niet uit.” Intussen is het bestuur van de vereniging weer voltallig na aangevuld te zijn met de leden Harold Ashim en Concetta Wolf, maar met de huidige Covid-crisis komen onze huisartsen in een nog veel moeilijker parket te verkeren dan voorheen reeds het geval was, en daar moeten spoedig oplossingen voor gevonden worden.
