De verkiezing van volksvertegenwoordigende lichamen in Suriname is volgens een meerderheidsstelsel georganiseerd. In het meerderheidsstelsel wordt in elk district de kandidaat met de meeste stemmen gekozen. In een systeem met evenredige vertegenwoordiging krijgt een partij een aantal zetels naar verhouding van het aantal stemmen over het gehele gebied.
Vergelijkingen.
Politicus Ivan Fernald: “…De NPS heeft 32394 stemmen vergaard wat goed is voor 3 zetels. De Abop bijvoorbeeld heeft 24.900 kiezers achter zich gekregen en is in aanmerking gekomen voor 9 zetels. Door de lijstverbintenis kreeg PL hiervan 1 zetel. Wij hebben Coronie net niet gehaald. Dat was ook het geval in Para… De dunbevolkte districten zijn in het huidig kiesstelsel sterk over gewaardeerd. In Coronie haalt een partij met 800 stemmen een DNA-zetel. In Paramaribo moet een partij daarvoor 6.700 stemmen halen. In Coronie kwamen wij 74 stemmen te kort. In Para hebben wij ook nipt verloren…”
Persoonlijke inschatting
“Mijn persoonlijke inschatting was dat wij 6 zetels zouden halen. Ik heb de plank niet ver misgeslagen. Maar het meerderheidsstelsel was daartegen. Als dat resultaat was geboekt, zou een andere constellatie bestaan binnen de coalitieregering en het bekleden van hoge functies in het samenwerkingsverband. De plaats van de NPS zou dan prominent zijn in het samenwerkingsverband.”
Gemengd systeem
“Ik pleit niet voor een landelijk evenredigheidstelsel, maar was er een systeem van landelijke evenredigheid, dan zouden wij met tenminste 6 zetels zijn binnengekomen. Ik stel een gouden middenweg voor. Een gemengd systeem bestaande uit een evenredige vertegenwoordiging en het meerderheidsstelsel. Er zou bijvoorbeeld aan elk district twee zetels kunnen worden toegekend die op basis van het meerderheidssysteem worden gekozen. De rest van de zetels worden dan via het landelijk evenredigheidstelsel aangewezen. Ik ben niet de enige in deze richting denkt.”
HD
