In SJB 2018 no. 2 heeft Fayaz Sharman een artikel geschreven: “Ecocide: een nieuwe misdaad tegen de mensheid”. Het begrip ecocide zal velen niet bekend in de oren klinken, daar de oorsprong ervan niet van heel lang dateert. Het wordt omschreven alsvolgt: de grootschalige beschadiging, de vernietiging of het verlies van ecosystemen van een bepaald gebied, hetzij door menselijk toedoen of door andere redenen, en wel in een zodanige mate dat het vreedzaam gebruik van dit gebied door de inwoners ernstig verminderd is of zal worden.
Ecocide kan het gevolg zijn van exploitatie van de hulpbronnen, de nucleaire oorlogsvoering of het dumpen van schadelijke chemicaliën.
Momenteel kent het internationaal recht vier misdaden tegen de vrede die berecht kunnen worden door het Internationaal Strafhof, te weten:
1. Misdaden tegen de menselijkheid;
2. Genocide
3. Oorlogsmisdaden, en
4. Misdaden van agressie.
Deze misdrijven zijn genoemd in het Statuut van Rome. Bij wet van 9 juli 2008 is goedkeuring verleend tot toetreding van ons land. Deze toetreding heeft plaatsgevonden op 15 juli 2008.
De naam ecocide wekt direct de associatie met genocide. Velen zeggen dat de beide begrippen niets met elkaar te maken hebben. De wereldberoemde Schotse juriste Polly Higgens, die zichzelf Advocaat van de Aarde noemt, is van mening dat het bovengenoemde rijtje van vier moet worden aangevuld met een vijfde misdrijf: ecocide. Zij vindt dat ecocide op gelijke voet gesteld moet worden met genocide. Volgens haar is ecocide niets anders dan een langzame vorm van genocide.
Als één van de verworvenheden van de afgetreden regering mag zeker vermeld worden het aannemen van de Milieu Raamwet 2020, die inwerking getreden is één dag na haar publicatie in het Staatsblad, 8 mei 2020.
Recentelijk zijn in de media berichten verschenen waaruit op onderbouwde wijze blijkt dat de minister van RGB, ad interim, op de valreep, 14 juli 2020, een aantal percelen in grondhuur heeft uitgegeven. Hoewel op ethische gronden vele bedenkingen tegen deze uitgifte bestaan, kan op grond van de beschikbare gegevens voorlopig niet gezegd worden dat deze formeel in strijd met de wet zijn. Het gaat immers om domeingrond en de minister van RGB is volgens de wet de bevoegde instantie tot uitgifte namens de Staat.
Toen milieubewuste omstanders op 15 juli 2020 tot hun schrik bulldozers aan het werk zagen die de historische bomen neerhaalden, hebben zij direct aan de bel getrokken. Zij probeerden eerst te weten te komen wie opdracht gegeven had tot de ontbossing. De bulldozer operator noemde eerst de naam van de Rotary, welke organisatie een rol speelt in het beheer van de Cultuurtuin. Toen de aangesprokende, zelf Rotarian, dat in twijfel trok zei de operator dat hij de naam van zijn opdrachtgever niet mocht noemen. Dit is overigens tot op heden niet gebeurd.
Er werd een actie op touw gezet waaraan talrijke milieubewuste vrijwilligers meewerkten. Een onderzoek op het M.I.-Gliskantoor bracht aan het licht dat er tenminste 12 percelen in de botanische tuin waren uitgegeven. Grote delen van de bevolking waren geschokt, sommigen bijna in shock. Hoe kon iemand het in zijn hoofd halen om bomen in een eeuwenoude botanische tuin, die exotische bomen herbergt o.a. voor wetenschappelijk onderzoek, te laten rooien.
Gelukkig is het de activisten gelukt, mede met inschakeling van de autoriteiten en de media, om de bulldozer operator te laten stoppen met zijn milieuvernietigende activiteiten.
M.i. voldoet het gebeurde geheel aan de omschrijving van ecocide. Ik ben niet in de gelegenheid geweest de Milieu Raamwet grondig te bestuderen, zodat ik op dit moment geen antwoord kan geven op de vraag of er volgens deze wet strafbare handelingen zijn gepleegd, hoewel het er wel op lijkt.
Ik wijs erop dat artikel 47 van deze wet milieudelicten strafbaar stelt en dat degene die opzettelijk door enigerlei handelen of nalaten verontreiniging, uitputting of aantasting van het milieu danwel van de milieukwaliteit veroorzaakt, teweegbrengt of bevordert, gestraft wordt met gevangenisstraf van ten hoogste 8 jaren en van een geldboete van de zesde categorie van artikel 40 WvSr.
Wel zou ik een beroep willen doen op de PG, en ik denk namens grote delen van de samenleving, om een onderzoek te verrichten naar de mogelijke overtreding van de Milieu Raamwet en tegen de eventuele daders de gepaste maatregelen te treffen.
Ik eindig met een citaat van Mahatma Gandhi:
“The world has enough for everyone’s need, but not enough for everyone’s greed!“
Paramaribo, 20 juli 2020.
Carlo Jadnanansing
