De macro-econoom tevens landbouwkundige, Soedeshchand Jairam, houdt voet bij stuk dat Suriname gebaat is bij de ontwikkeling van de agrarische sector. In de afgelopen 10 jaren is deze sector compleet verwaarloosd. Een continuering hiervan typeert Jairam als het uitroeien van één van de belangrijkste pilaren van Suriname, met alle gevolgen van dien. Tegenover Dagblad Suriname somt hij de randvoorwaarden op om de agrarische sector nieuw leven in te blazen; er is namelijk meer nodig dan alleen het in stand houden van de pompgemalen te Wageningen.
Waar de nieuwe coalitie zich voornamelijk op moet focussen, is het creëren van een modern landbouwbeleid dat jongeren inspireert om toe te treden tot de agrarische sector. Dit is van belang, omdat de sector reeds kampt met vergrijzing. Zo zijn er weinig landbouwers en landbouwdeskundigen, die bovendien over een aantal jaren afscheid gaan moeten nemen van de sector. Om de jongeren aan te trekken, stelt Jairam het volgende voor. Het betrekken van jongeren in het landbouwbeleid; het bieden van ruime trainingen en educatie op het gebied van agrarische productie, verwerking, afzet en bedrijfsontwikkeling; afstemming en effectieve koppeling tussen het landbouwonderwijs en de agrarische ontwikkeling; het beschikbaar stellen van grond, kapitaal, fysieke infrastructuur, innovatie, incentives, voorlichting en inputvoorziening; het zorgdragen voor een goede inkomstenverdeling tussen de stakeholders; en het opvoeren van het imago van landbouw middels het vergroten van de bewustwording over de voordelen van de landbouw als geheel. Jairam accentueert dat modules op het gebied van landbouw opgenomen moeten worden vanaf het basisonderwijs, terwijl de universiteit en hogere opleidingen ook meer prikkels moeten geven aan de jongeren.
Deze randvoorwaarden betekenen niet alleen het garanderen van het voortbestaan van de sector, maar ook het scheppen van werkgelegenheid. Dat laatste is nog een groot maatschappelijk vraagstuk. “Hoe zal een wereldbevolking van 9 miljard in 2050 gevoed kunnen worden indien de jongeren van nu onvoldoende belangstelling tonen voor de landbouw? De andere hulpbronnen zijn al beperkt. De klimaatverandering vormt bovendien een grote bedreiging voor de voedselzekerheid”, onderstreept Jairam. Reden te meer om serieus om te gaan met de agrarische sector en aanpassing van de productiewijze om voedselzekerheid te garanderen. “Maximale participatie van onze jongeren, bijgestaan door wetenschap en politiek, is daarbij noodzakelijk”, aldus de landbouwkundige.
KSR
