Het directoraat Cultuur van het Ministerie van Onderwijs Wetenschap en Cultuur heeft in verband met 157 jaar Keti Koti een herdenkingsbijeenkomst gehouden bij het standbeeld van Kwakoe aan de Dr. Sophie Redmondstraat. Voorafgaande aan deze bijeenkomst werden er gebeds- en andere handelingen gepleegd bij de gedenksteen van Kodjo, Mentor en Present aan de Heiligenweg.
Katibo
Bij het standbeeld van Kwakoe werd het woord gevoerd door directeur Elvira Sandi van Cultuur en vertegenwoordigers van de Feydrasi fu Afrikan Srananman en de Stichting Fiti Fu Wini. Die het vooral hadden over katibo.
Kwakoe weer ooglijk maken
Tijdens de plechtigheid werd het duidelijk, dat de kunstenaars Runaldo Klas en anderen net als voorgaande jaren de zoveelste keer plak- en pleisterwerk hebben moeten verrichten om Kwakoe weer ooglijk te maken. “De omgeving rond het standbeeld van Kwakoe wordt misbruikt voor oneigenlijke doelen. Mede door onzorgvuldig gebruik van het pleintje eromheen, onderhoud en vandalisme, is er altijd wat mis.”
Beeldenstorm
“Er vond na de onafhankelijk van Suriname een beeldenstorm plaats op koloniale standbeelden, symbolen, straatnamen en wat meer te noemen zou zijn. Standbeelden werden neergehaald, verplaatst om in een vergeethoekje terecht te komen. Wie had gedacht dat standbeelden als dat van Kwakoe geëerd, gerespecteerd, liefdevol gekoesterd, onderhouden zouden worden, heeft zich deerlijk vergist.”
Zwak functionerend
Een waarnemer vraagt zich af. “Het is opvallend dat er bij creoolse hoogtijdagen niet een collectief van alle organisaties en instituten binnen deze en andere kringen wordt betrokken. Telkens weer wordt er selectief gekozen voor bepaalde organisaties, wat als een zwak optreden overkomt. Waarom zijn andere creoolse entiteiten niet betrokken bij Keti Koti en andere Afro-Surinaamse hoogtijdagen?”
Verdeeldheid?
Het antwoord van een Cultuurmedewerker luidde: “Ik kan de creoolse organisaties die functioneren, op de vingers van een hand tellen. Als ik organisaties uit andere cultuursegmenten wil tellen, kom ik vingers en tenen tekort om achter het aantal te komen. Sterker nog, anders dan bij het creools bevolkingsdeel weet men elkaar te vinden als er iets gemeenschappelijks te herdenken of te vieren is. Het lijkt alsof de creool het meest verdeeld is.”
HD
