De afschaffing van de slavernij heeft een grote en belangrijke impact gehad op personen van Afrikaanse komaf. Eindelijk vrij; niet alleen in handelen, maar systematisch ook in hun denken. Deze belangrijke dag van de afschaffing was op 1 juli 1863 (157 jaar geleden). Volgens de Nationale Partij Siriname (NPS) moet de herdenking van deze dag ons ertoe aanzetten om een aantal kernwaarden van een samenleving opnieuw te laten herleven. De euforie die zich volgens de partij bij grote delen van het volk nu manifesteert vanwege het resultaat van de op 25 mei jl. gehouden verkiezingen, zal ongetwijfeld ook het geval zijn geweest 157 jaar geleden. Een goed en blij gevoel met hoop op een betere toekomst.
Maar evenals toen staan we nu voor de uitdaging om bevrijding vrijheid en acceptatie van onszelf, de groep en anderen een fundamentele plaatst te geven. De afgelopen periode als ook uit de jaren tachtig heeft menigeen doen ervaren dat de dreigingen van overheersing en uitbuiting steeds in aangepaste en moderne vorm op ons kunnen afkomen en het volk teisteren. Het grote verschil van nu is echter dat de dreiging niet zozeer van buiten uit is maar zich binnen onze samenleving probeert te nestelen. We zullen daarom steeds erop voorbereid moeten zijn, de strijd voor bevrijding te leveren. Alleen dan zullen wij de vrijheid kunnen consolideren. Wij zullen ons moeten bewapenen middels scholing, vorming en deskundigheidsontwikkeling.
De beleving van vrijheid begint volgens de NPS met de acceptatie van jezelf. Die acceptatie moet gericht zijn op uitmuntendheid, maar ook de acceptatie van de (eigen) groep legt een solide basis om bevrijding na te streven en barrières in de samenwerking met anderen te ver gemakkelijken dan wel te doorbreken. Bij de laatst gehouden verkiezingen staat één ding vast; acceptatie van jezelf en solidariteit binnen de eigen groep. Dat legt de basis voor acceptatie en samenwerking met anderen. Het bindt ons tot één volk. De NPS wenst alle Surinamers een swit’ manspasi toe.
