Het volk van Suriname zal vandaag, 25 mei 2020 haar stem uitbrengen en daarmee de richting bepalen voor de toekomst van ons land. Voor velen is deze verkiezing van groot belang, het land is historisch bekeken nimmer in zo een ernstige crisis beland als de afgelopen jaren, een crisis die een enorme weerslag heeft op bijna alle facetten van de samenleving.
Crisis in de gezondheidszorg
Voor velen is deze verkiezing zelfs van levensbelang omdat de vereiste kwaliteit van de gezondheidszorg niet langer gegarandeerd kan worden. “Door toenemend gebrek aan middelen en medicamenten en defecte apparatuur etc., wordt deze taak en wens steeds meer bemoeilijkt en op zeer korte termijn waarschijnlijk onmogelijk. We verwachten dat er onder de huidige omstandigheden binnenkort mensenlevens verloren zullen gaan als de gezondheidszorg niet de prioriteit krijgt die het verdient van de overheid c.q. beleidsmakers” luidde de noodkreet van de medische staf van het AZP (Starnieuws 21 mei jl.) Kortom er zullen doden vallen indien er niet onmiddellijk gehoor wordt gegeven aan deze noodoproep van de medici!
Financiële crisis zorgwekkend
De financiële crisis is zorgwekkend en een rechtstreeks gevolg is van een jarenlang gevoerd desastreus beleid. Volgens DNA lid mevrouw Mathoera zijn in totaal vanaf 2013 tot en met 2020 101 leningen gesloten, zowel nationaal als internationaal. Het totaal bedrag dat geleend is, omgezet in US$ is 3,274,227,228.29 afgerond 3.274 miljoen Amerikaanse dollars (Starnieuws 24 mei jl.). Een valutacrisis door een diepe val van de waarde van een munteenheid en de daaruit volgende negatieve economische gevolgen zijn voor alle burgers voelbaar. Een bankcrisis waarbij kasreserves van burgers onder druk van deze regering zijn verdwenen bij de Centrale Bank van Suriname, waarvoor de (inmiddels ex-)Governor, in hechtenis zit. Als klap op de vuurpijl hebben de drie belangrijkste Rating Offices in de wereld (Fitch, Standard & Poor’s en Moody’s) Suriname gedowngrade naar een “junk” rating, de slechtste beoordeling die Suriname kan krijgen, een financieel paria land.
Maatschappelijke excessen
De maatschappelijke excessen ten gevolge van de financiële crisis neemt ernstige vormen aan. Een groot deel van de bevolking leeft in armoede. Vele klein- en middelgrote bedrijven zijn in feite failliet, kunnen hun verplichtingen niet meer na komen en sluiten hun deuren met als gevolg een toename van de werkloosheid en verlaging van de lokale productie en dienstverlening. De inmiddels bijna 100% werkelijke koersstijging leidt tot enorme koopkrachtdaling, door de hoge prijzen in de winkels zijn basisgoederen onbetaalbaar en buitenbereik van grote delen van de arme bevolking gebracht. Een eenmalig pakket lost dat echt niet op. Hoe moeten ouders zich voelen die kinderen en ouderen moeten voeden met en koopkracht die gehalveerd is? Suriname kent honger, ongekend! Door de COVID-19 maatregelen is de reeds bestaande armoede nog groter geworden waarbij vooral het bedrijfsleven , buschauffeurs, veerboot vaarders, en burgers die in de productiesector werkzaam zijn hun gezinnen niet meer voldoende kunnen verzorgen. Het Noodfonds kan dit niet duurzaam oplossen.
Vertrouwenscrisis
Een belangrijk deel van de bevolking heeft geen vertrouwen meer in de huidige regering. “Armoede is onze grootste vijand” had de President in 2014 het volk voorgehouden en warempel werd armoede een feit toen kort daarna bleek dat de staatskas leeg raakte: de regering geeft meer uit dan verdiend wordt. “Suriname maak je klaar om the next Dubai te worden” zei een prominent lid van de NDP in 2014. En anno 2020 dreigt Suriname de next Venezuela of Haïti te worden met onze triple junk – rating. De heer Desi Bouterse zei na zijn installatie als President van Suriname in augustus 2010 dat hij een kruistocht tegen corruptie gaat beginnen. Helaas werden vele megacorruptieschandalen (Telesur, Naschoolse opvang, Carifesta , Surpost e.a ) in de doofpot gestopt. Nog vers in ons geheugen is het mega-corruptieschandaal bij onze moederbank de Centrale Bank van Suriname. Zelfs de spaargelden van onze hardwerkende burgers die bij de CBvS werden aangehouden, als garantiebuffer waarmee niets zou mogen gebeuren, zijn schaamteloos gebruikt voor onwettige doelen. Een president die normen en waarden hoog in het vaandel houdt zou, indien een minister van zijn kabinet vermoedelijk ambtsmisdrijven zou hebben gepleegd aan de minister vragen zijn portefeuille direct ter beschikking te stellen gedurende de periode van onderzoek naar zijn wel of niet rechtmatig handelen. Dit is in de case van de huidige minister van financiën helaas niet gebeurd door een politieke beslissing van de coalitie die de minister beschermt, waardoor die niet eens de gelegenheid krijgt om van recht en waarheid te genieten.
Onze Volksvertegenwoordiging (DNA)
De President zou vaker hebben gezegd dat hij niet naar DNA gaat omdat het een “poppenkast” is. De poppen van de coalitie zijn voor hun rol geselecteerd. De poppen voor de periode 2015-2020 moesten een licht gewicht hebben en met veel zaagsel gevuld zijn zodat ze als ‘puppets on a string ‘ kunnen dansen, schreeuwen en hun vinger opsteken wanneer ze daartoe de opdracht krijgen. In deze periode zijn er wetten doorgevoerd die het volksbelang ernstig schaden o.a de wijziging wet Staatsschuld , wet wijziging Brokopondo-overeenkomst e.a.
Een dieptepunt is de afwijzing van het verzoek van de Procureur –Generaal voor het in staat van beschuldiging stellen van de Minister van Financiën, Gillmore Hoefdraad, wegens vermoedelijke ambtsmisdrijven, dit terwijl dezelfde poppetjes hebben voorgestemd voor aanname van de anti-corruptiewet. Het is betreurenswaardig dat de poppetjes kennelijk niet eens door hebben dat ze deelnemers zijn aan een duivelsspel. Tijdens de behandeling van de Brokopondo Overeenkomst in DNA waren het juist de zeven poppetjes van het binnenland met ondersteuning van twee ministers, beide zonen van het binnenland die de hoogste toon voerden om de multinational Alcoa vrij te pleiten van zijn verplichtingen jegens het volk van Suriname, dit terwijl de voorouders van deze pleiters grote offers hebben gebracht bij de bouw van de stuwdam en de rechtstreekse gevolgen daarvan voor hun ouders- en voorouders en recht hadden op compensatie.
Voorzitter DNA
‘Een mens die lief heeft kan geen vlieg kwaad doen’ is een uitdrukking. De heer D.D. Bouterse, de huidige president, heeft ondanks zijn soso lobi leuze mensen kwaad gedaan (vonnis 8 december moorden) en met de door hem geleide regering een desastreus beleid gevoerd en het volk daardoor in armoede gestort. Echter ook de voorzitter van De Nationale Assemblée, heeft de neergang van de natie gefaciliteerd door wetten (zoals voornoemd ) die niet het volksbelang dienen op de agenda te plaatsen. Ook heeft zij verzaakt de controlerende taak van DNA op een het volk beschermende wijze ten uitvoer te brengen waardoor het land door megacorruptieschandalen, leningen en wanbeleid bankroet is geraakt. De gevolgen zijn immens, het volk lijdt onder de alom heersende armoede en door het tekort aan bereikbare eerste levensbehoeften, medicijnen en kwalitatief goede gezondheidszorg zullen er slachtoffers en zelfs doden vallen.
De Unie van Surinaamse Vrouwen(USV) roept de burgers op om hun burgerplicht na te komen en hun stem uit brengen. De macht ligt bij het volk. Maak gebruik van deze kans om ons geliefd land te redden van verdere ondergang en de toekomst en welzijn van u en uw geliefden veilig te stellen. Kies voor oprechte en het algemeen belang dienende leiders is het advies van de USV. Bedenk wel dat u van een leider kunt houden, maar als de armoede binnenkomt vliegt de liefde het venster uit.
Unie van Surinaamse Vrouwen
Asha Mungra (voorzitter)
