Tekort aan medicijnen, gebruiks- en verbruiksartikelen nadert nulpunt
De situatie in het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP) is dermate ernstig, dat op donderdagmorgen een spoedvergadering met de directie bijeengeroepen moest worden. Dit, was nodig om aan te geven dat de toestand dusdanig nijpend en bedreigend is, dat het tekort aan medicijnen, gebruiksartikelen en verbruiksartikelen, kortom alles dat hoogstnoodzakelijk is om elk ziekenhuis draaiende te houden, nu haast een nulpunt bereikt heeft. We spraken hierover met Dr. Walther Jap Tjoen San, cardioloog bij het AZP. “Elke vrijdag hebben wij een Covid crisisbespreking met de staf, en daar werd al aangegeven dat de tekorten schrikbarend eng worden. We hadden eerst voor enkele maanden voorraden; dat werd toen weken, en nu wordt bij de directie urgent aan de bel getrokken. De apothekers en andere disciplines hebben nu aangehaald dat het echt opraakt en de vraag is: wat te doen? Als er geld is, dan zijn het SRD’s en we kunnen met geen mogelijkheid aan valuta komen, dus de spullen kunnen niet geïmporteerd worden. De overheid verstrekt die gewoon niet. Het hoofd van ons laboratorium, drs. Codrington, heeft ook al aan de bel getrokken vrijdag, omdat volgens zijn zeggen binnen een week of twee er niks meer is, en dan kan er niet eens meer bloedonderzoek verricht worden. Daar hangen levens vanaf. Gisteravond kregen we van hem het verontrustende bericht van enkele zaken die we gewoon niet meer kunnen en hebben, en dat schrikt dan iedereen dusdanig op, maar wat doe je eraan? Lijsten van alle disciplines in ons ziekenhuis van zaken die we gewoon niet meer voorhanden hebben, waar je van schrikt. Vandaar de spoedvergadering vanmorgen, want spullen zijn gewoon op nu. De directie beaamt dat het al maandenlang zo is, men gaat naar het ministerie en dan kun je SRD’s krijgen, maar: valuta niet, en importeren lukt dus niet!”
Het besluit moest dus genomen worden de gemeenschap in kennis te stellen van de ernst van de zaak. Als we niet kunnen ingrijpen vanwege een tekort aan middelen, dan moeten artsen of zelfs het AZP daar niet de schuld van krijgen. “Als nu bijvoorbeeld een prematuur geboren kind aan de beademing moet, dan kunnen we dat, maar als er meteen een tweede bij komt, dan zal die het niet overleven gewoon, omdat we precies voor 1 kind nog maar hebben wat noodzakelijk is. Ook de apothekers hebben aan de bel getrokken. Wij kunnen echt niet verder zo. De bevolking moet niet zeggen: waarom hebben jullie niets gezegd, terwijl jullie wisten dat het zo nijpend was? En inderdaad zou de directie aan de bel moeten trekken. Ze doen ook hun best, maar dan is er de politiek, en daar kunnen we niets mee. Het moet niet lijken alsof dit wat met de verkiezingen te maken heeft. We praten over mensenlevens! Corona is erbij gekomen, maar dat is er niet de oorzaak van, want dit is een structureel probleem dat met financiën en beleid te maken heeft. Aan lapmiddeltjes hebben we niets. Het moet structureel aangepakt worden. Moeten mensen echt sterven door puur wanbeleid van onze overheid? Er is niet eens gedegen budgettering, geen transparantie ook vanuit de regering.”
Dr. Jap Tjoen San vraagt zich ook af hoe er prioriteiten gesteld worden: wel een highway van 60 miljoen, of een nieuw ziekenhuis of nieuwe vleugel, maar je kunt niet aan de meest essentiële vereisten in het belangrijkste ziekenhuis voldoen. “De directie weet dit, en ik weet niet hoe het in andere ziekenhuizen zit, maar ik weet toevallig dat het Diakonessenhuis er niet beter voor staat. Toch is in het AZP de nood het hoogst. Wat hebben we aan gebouwen zonder personeel of middelen, waar zijn de prioriteiten? Wat moeten we nu, want echt waar: het water stijgt ons nu boven de lippen, en de hele gemeenschap wordt hier de dupe van!”
Het AZP zal vermoedelijk ook op bijzonder kort termijn met een perscommuniqué uitkomen, maar Dagblad Suriname voelt zich geroepen u deze belangrijke informatie niet te onthouden.
