Handen af van 20% aandeel Staatsolie!!!
De regering moet nu wel komen verklaren dat ze niet de intentie heeft om het 20% aandeel van Staatsolie in Blok 58 te verkopen aan een of ander bedrijf dat loert op het bankroet van Suriname om zijn slag te slaan. Er is op social media een brief verschenen over een gesprek waarop een Noord-Amerikaans bedrijf (CNOOC) in Chinese handen zit te wachten om gesprekken te voeren met Staatsolie. Wat de inzet van het gesprek is, is niet te halen uit de brief. Deze brief is gericht aan Gillmore Hoefdraad, minister van Financiën, en in het onderwerp van de brief staat dat het gaat om een samenwerking met de overheid van Suriname. Er staat in de brief dat er in de afgelopen weken gesprekken zijn gevoerd met Hoefdraad en andere ministers in het kabinet. Er is ter tafel een intentieverklaring met 6 punten; de mensen van CNOOC zijn daarvoor al 3 keren in Suriname geweest. Nu wil CNOOC meetings met Staatsolie en dat de regering een focal point aanwijst die namens Staatsolie in contact zal treden met CNOOC. Dit bedrijf wil een win-win-situatie voor CNOOC, Staatsolie en de regering van Suriname. Alhoewel in de media is aangegeven dat een MoU is getekend, staat dat niet in de brief. Wel staat dat het aangeboden en in onderhandeling is vanaf 24 februari 2020. De directeur van Staatsolie heeft aangegeven dat hij niet bereid is mee te werken aan de verkoop van de 20 % aandelen in Blok 58. Hebben we dit eerder al gehoord? Jawel, in 1998. Toen was weer een NDP-regering aan de macht met Bosje als president. Toen wilde men ook de olievelden althans de aandelen van Suriname in de olievelden aan land verkopen aan Aziatische bedrijven. Eddy Jharap, de godfather van Staatsolie en toenmalig directeur, weigerde en de NDP-regering kon het presteren om Jharap te ontslaan. De rechter oordeelde dat het ontslag nietig was. In 1999 begonnen de protesten en voor hun directeur was het 600 man tellend personeel ook in staking gegaan, wekenlang. De NDP had daardoor de tijd niet om Jharap weer te ontslaan omdat ze de verkiezingen in 2000 verloor. NDP-regeringen hebben altijd een desastreus beleid gehad en zijn gebleken op het gebied van de economie schaamteloos en onverbeterlijk te zijn. Hoe kan het voorkomen dat steeds wanneer de NDP aan de macht is, de staatskas, de monetaire reserves en de goudvoorraden verdampen? Hoe komt het dat wanneer de NDP-regering aan de macht is, er een hele hoop leningen worden gesloten? Hoe komt het dat wanneer de NDP-regering aan de macht is, de koers een vlucht neemt en er een schaarste is dollars en goederen? Hoe komt het dat steeds wanneer de NDP aan de macht is de prijzen van basisgoederen onbetaalbaar worden en burgers afhankelijk worden van voedselpakketten om hongersnood te voorkomen? Hoe komt het dat wanneer de NDP-regering aan de macht is, de bossen van Suriname en het goud in de uitverkoop worden gedaan aan Aziatische bedrijven die draaien op slavernij in het binnenland? Hoe komt het dat steeds wanneer de NDP-regering aan de macht is, er een aanval wordt gepleegd op Staatsolie en de assets en de toekomst van het bedrijf te grabbel wordt gegooid?
De NDP-regeringen nemen woorden en vervoegingen als koloniaal, antikoloniaal en volks in de mond, maar vanaf 1975 naar heden is gebleken dat de regeringen met een NDP-signatuur en de partij NDP-zelf, alhoewel men een hekel heeft een bepaalde Hollanders, de meest koloniale regeringen en partij zijn in Suriname. Men denkt dat men antikoloniaal is als men uitscheldt op de Nederlandse regering en de Nederlandse media, maar daar draait het niet om. Het gaat erom hoe jij je opstelt naar het totale buitenland, ook tegenover Aziatische landen en hoe je omgaat met het menselijk kapitaal en de natuurlijke hulpbronnen van het land. Staatsolie en de directie van Staatsolie hebben vanaf 2010 genoeg in het belang gehandeld van de NDP-regering. Steeds is een beroep gedaan op Staatsolie en haar reserves vanaf 2010. Steeds als de kas leeg was omdat de NDP-haviken de staatskas hadden beroofd, rende men naar onder andere Staatsolie. Nu gaat men niet 1 maar 2 bruggen te ver, als men het 20% aandeel van Staatsolie in Blok 58 wenst te verkopen. Binnenkort zal men tussen de 2 bronnen de derde bron boren. De Staatsolie-directeur is duidelijk en lijkt nog vastberaden. Het personeel en de bond zijn er nog. Men moet de heldere en zonnige toekomst niet laten verkwanselen door een regering met junkie-trekken. We zeggen ‘junkie’ omdat een drugsverslaafde die al zijn middelen heeft opgemaakt en geen geld meer kan lenen, om zich heen kijkt wat hij kan verkopen. Dan ziet hij eerst zijn eigen spullen, maar daarna spullen en sieraden van zijn grootouders, zijn ouders, zijn partner en zijn kinderen. Daar beginnen dan de conflicten en hebben familieleden geen keus dan de junkie uit huis te zetten of aangifte tegen hem te doen. De NDP-regeringen hebben altijd deze trekken getoond, maar de huidige is in 10 jaren het ergst geworden van alle voorgaande. Voor mensen met mensen met een gevorderde leeftijd is het niet altijd gemakkelijk om 6-7 jaar te wachten, dat is gelijk aan 20 jaar wachten. Offers brengen voor een toekomstige generatie en zelf daarvoor door het stof gaan, dat is voor bepaalde delen van het volk in Suriname meer regel dan uitzondering, maar niet van de mensen die nu aan de macht zijn. Er is op de staatsradio gezegd dat de regering op een deel van de lotto die men over 6-7 jaar mag verzilveren, nu al een voorschot mag nemen. Nu wil men het geheel van de aandelen verkopen. Dat betekent dat er politici in het land zijn die als motto hebben: ‘na mijn dood mag de zondvloed over Suriname komen’. Dat zijn de politici die denken in het heden en niet denken aan volgend jaar. De bond bij Staatsolie en de werknemers van Staatsolie moeten opkomen voor hun bedrijf. Het volk van Suriname moet Staatsolie en zodoende de eigen toekomst en dat van de kinderen niet in de steek laten. Het Surinaamse volk moet alert zijn. Indien deze regering de 20% aandelen, die naar verluidt 100 miljard USD waard is, wenst te verkopen, dient het volk in protest te komen. Ook de werknemers en de bond moeten dat doen. De VHP en de overige politieke partijen moeten de verkoop blokkeren door brieven te schrijven naar de regering waar CNOOC van afkomstig is en ook naar het bedrijf zelf om het te waarschuwen. Maar de malafide bedrijven zijn juist blij met corrupte en ongeschoolde leiders. En dan praten we over kolonialisme.
