Walther Uiterloo, secretaris van de vakbond bij postbedrijf Surpost, is nog steeds niet te spreken over de manier waarop de directeur omgaat met het toekennen van rechten en daarbij verhogingen aan het personeel. Het probleem zit volgens de vakbondsman erin dat de directeur vanaf zijn (her-) aantreden in 2013 bij Surpost steeds aangeeft dat het Staatsbedrijf in rode cijfers verkeert, vanwege de afname in postverkeer, precaire financiële middelen, hoge personeelskosten, liquiditeitsproblematiek, concurrentie en andere zaken. Volgens Uiterloo werd aangegeven dat het ministerie van Financiën moet inkomen met subsidie. “Er zijn sterke aanwijzingen dat hij de salarissen van de staf heeft gecorrigeerd of bezig is die te corrigeren, daar hij aan de bond eerder in januari 2020 zei het stafreglement te zullen corrigeren. Dus de goden alleen krijgen verhoging, terwijl het bedrijf zogenaamd geen geld heeft. Kijk maar naar de financieel economische omstandigheden in Suriname. Komt nog bij kijken dat Surpost al maanden de salarissen pas op de 3e, 4e of 5e dag van de volgende maand uitbetaalt onder aanvoering van allerlei drogredenen. Steeds wordt de schuld gegeven aan de verwerking door de handsbanken en/of het ministerie van Financiën. Nu legt Surpost de schuld, wat al verwachtbaar was, bij het Coronavirus”, zegt Uiterloo aan Dagblad Suriname.
‘Geen enkele zichzelf respecterende directeur blijft aanzitten indien de onderneming niet goed draait’
“Vanaf toentertijd worden salarisverhogingen afgedwongen middels vakbondsacties, die weer hun impact hebben op de dienstverlening naar de gemeenschap en continuïteit van het bedrijf. Geen enkele zichzelf respecterende directeur blijft aanzitten indien de onderneming niet goed draait of presteert. Hij kennelijk wel. Surpost accommodeert wel de stafleden, maar de cao’ers, die dagelijks hun bijdrage leveren voor de verdere ontwikkeling, worden systematisch hun aanspraken/ rechten ontnomen. Ook de vakbondsbestuursleden die bij Surpost werkzaam zijn en het totale personeel inclusief stafleden vertegenwoordigen, lijden onder de situatie en hebben het zwaar te verduren.” De DPWO, de werknemersbond bij Surpost, is nu volgens hem in plaats van een gelijkwaardige gesprekspartner een vijand/tegenstander van de directeur geworden, daar zij hem constant wijst op vertapping van de positie van het personeel en niet wilt meewerken aan inhumantaire zaken.
Dweilen met kraan open
Vakbondsacties, petities aan het parlement, verzoek tot ingrijpen door de president, vicepresident, raad van commissarissen en overige actoren zijn volgens Uiterloo dweilen met een open kraan. “Cijfers over verlieslatendheid van Surpost vertrouwen bond en personeel niet, daar bepaalde inkomstenbronnen en inkomsten genererende afdelingen worden weggelaten bij presentaties. Het personeel is beu van de situatie en ziet de directeur eerder nu dan morgen vertrekken. Disciplinaire maatregelen (straffen inclusief ontslagen) en hard werken geldt alleen voor de cao’ers, terwijl staf- en directieleden geen enkele toegevoegde waarde hebben, die bijdragen tot ontwikkeling van Surpost, anders zou de concurrentie niet overnemen en clientèle weglopen. Alleen maar de kantjes van aflopen en opportunistisch gedrag vertonen van stafleden en directie. Dat is wat Surpost beleid noemt”, aldus Uiterloo.
TM
