“We kunnen ons niet permitteren dat de medewerkers werken om arm te worden”
De medewerkers van Stichting voor Bosbeheer en Bostoezicht (SBB) strijden al een poos voor de aanpassing van hun salaris, waarbij de overheid de geldende koers voor de US-dollar hanteert in plaats van de reeds lang achterhaalde SRD 3.35 voor een US-dollar. De salarissen van de SBB-medewerkers zijn namelijk in US-dollars vastgesteld. Met de recentelijk aangenomen Wet Controle Valutaverkeer en Transactiekantoren zou verondersteld kunnen worden dat de inmiddels op SRD 7,50vastgestelde koers ook geldt voor de medewerkers van de SBB. “Niets is minder waar”, zegt vakbondsman Lloyd Read. “Ze hebben steevast geweigerd om de Centrale Bank-koers te hanteren.” De zaak is voorgelegd aan de Bemiddelingsraad, die een oordeel heeft geveld, inhoudende dat er gesproken moet worden over een salarisverhoging en niet over een koersaanpassing. Het huidig voorstel van de bond is om een salarisaanpassing te bewerkstelligen van 30% met terugwerkende kracht.
Koersaanpassing
Read merkt op dat er inderdaad
toezeggingen waren om over de koersaanpassing te praten. “Maar als de overheid
zich niet aan de afspraken houdt, dan hebben we wel een probleem”, stelt Read. Het
personeel wordt vanaf 2015 tegen een koers van 3.35 betaald, vertelt Read. Er
zijn overeenkomsten getekend met de werknemers, en daarin is aangegeven voor
hoeveel US-dollars de geleverde arbeid is vastgesteld. De uitbetaling daarvan
wordt gedaan door de koers, die de Centrale Bank heeft vastgesteld. “Ergens is
de overheid blijven stranden op 3.35.”
Read zegt dat toen hij het roer overnam, hij gesteld heeft dat het niet zo kan
zijn dat een bedrijf al 20 jaar bestaat, maar er geen cao is. Er moest
duidelijkheid komen in de verschillende interpretaties van de secundaire
arbeidsvoorwaarden. “Het voordeel van een cao is dat de directie en de bond
precies weten hoe zaken moeten worden uitgevoerd. We praten dan een en dezelfde
taal, ook voor de primaire voorzieningen, de lonen”, stelt de vakbondsman. Men
wil de overeenkomsten die zijn gemaakt niet honoreren op basis van de
afspraken. Het uitgangspunt van Reed is dat de koopkracht van de werknemers
zoveel als mogelijk moet worden behouden. “We kunnen ons niet permitteren dat
de medewerkers werken om arm te worden.” Dat de koers ondertussen is
vastgesteld op SRD 7.50 heeft niet automatisch tot gevolg dat de medewerkers
van de SBB tegen die koers uitbetaald worden. Read benadrukt nogmaals dat de
gemaakte afspraken op dat punt niet worden nagekomen.
Gezond maken
Een ander facet is dat de vakbondsman erop wijst dat de SBB weer gezond moet worden gemaakt. Het is belangrijk om in dat traject een goede diagnose vast te stellen. Vandaar dat de voorzitter van de vakbond er voorstander van is dat het bedrijf wordt doorgelicht. “Organisatorisch en financieel”, vult Read aan. “Na de doorlichting ben je pas in staat om het bedrijf weer gezond te maken.” De acties hadden niet alleen betrekking op het loon, maar ook de continuïteit van het werk. Read ziet als oplossing om een gezond bedrijf te hebben, de verzelfstandiging van het bedrijf. Hij noemt als voorbeeld de MAS, TAS, Casas en Luchthavenbeheer. “Wanneer de SBB tot een autoriteit gemaakt is, met een eigen budget, dan kan het zelf verdienen en is het niet armlastig, doordat men het armlastig maakt door subsidies aan te moeten vragen.” Read vindt dit wrang, omdat de SBB veel meer dan die subsidies verdient.
Op dit moment is de SBB de organisatie bij uitstek, die conform de regels ordening probeert te brengen in de bossector. De recentelijk aangenomen Milieu Raamwet zou er wel voor kunnen zorgen dat de SBB aansluiting zoekt in het uitbreiden van haar bevoegdheden en verantwoordelijkheden. “De organisatie wil helpen meedenken als het betrokken wordt in beleidsaangelegenheden”, aldus Read.
RB