“Naar omstandigheden gaat het wel, maar toch niet echt. Want de eerste week van de maand verkoop ik een beetje, maar voor de rest van de maand haast niets. De mensen hebben geen rek, geen koopkracht, ons geld wordt elke dag minder waard”, zegt Satish, een kleine ondernemer. Hij heeft een restaurant dat broodjes, warm eten, limonade en andere softdrinks verkoopt. Er werken 6 tot 8 mensen voor hem, en die mensen verdienen allemaal een salaris om te overleven. “Ja, ik zeg ze, doe wel hard je best, want anders kan ik je salaris niet betalen. Jullie hebben het moeilijk, maar ik ook. Als het zo doorgaat, zie ik al gebeuren dat ik de tent moet sluiten toch? Mijn leveranciers en de importeurs moeten in dollars betalen in het buitenland, de Centrale Bank kan ze geen dollars geven dus ze kopen op de zwarte markt. Die koers is plotseling van ongeveer 8 naar bijna 14 gegaan. Dus alle SRD-prijzen zijn bijna verdubbeld. Maar als ik mijn prijzen verdubbel, dan komt niemand meer bij me kopen. Ja, ik verhoog wel maar niet veel, anders koopt men niks meer, dus ik kan ook geen lonen verhogen. Ik moet slimmer inkopen. Ik vraag mijn personeel zuiniger te zijn en minder waste te hebben, minder koken dan normaal, en harder te werken zodat we het nog kunnen redden. Als je je baan niet wil verliezen, moet je ook alles doen dat je kan. ”
Toch zegt hij wel hoop te hebben dat de beleidsmakers met de nieuwe wetten de koers omlaag zullen krijgen. “Op dit moment kan ik een kleine 200 US-dollar niet vinden om mijn auto af te lossen. En als ik in SRD’s mag betalen straks, tegen welke koers gaat dat zijn? Of hij gaat gewoon zijn rentepercentage verhogen. Dus welke wet ook wordt afgekondigd, de koers gaat niet omlaag en prijzen gaan gewoon verdubbeld worden.”
En je ziet ook dat zijn werknemers hard werken. Maar dat moet ook, zegt hij, want niet iedereen kan aan het werk zijn. “Ja, de bussen rijden niet, de boten varen niet, dus wat kunnen we doen? De mensen die wel kunnen komen, die moeten dat opvangen. Ik heb afgesproken dat ik de helft van de kosten betaal als ze met de auto komen. Niemand wil zijn baan verliezen, in deze moeilijke tijd, en als ik dicht ga, kan ik ze niet meer betalen. Maar, zoveel verkopen we toch ook niet vanaf het Coronavirus. Normaal lever ik ook aan bedrijven, maar vele bestellen niet meer; de mensen werken thuis. Men is bang om besmet te worden als men eten buiten koopt, en mensen besparen meer. Dus als het zo doorgaat, dan zal ik als eerst de zwakste schakels naar huis moeten sturen. Ik rek het ook voor mijn werknemers zolang ik kan. Maar het ziet er niet zo goed uit, nee. Ik moet nu zelf ook veel harder meehelpen in de zaak. Dat was vroeger niet zo.”
Of zijn inkopen echt veel duurder zijn geworden? Alles, zegt hij, alles dat hij moet kopen, is duurder geworden. “Zoals vlees! Vlees is echt veel duurder geworden, het is elke dag weer struggelen om te kijken hoe we de beste prijzen kunnen krijgen. Twee weken geleden was een karton bouten nog SRD 215, nu is het SRD 275. En het zal nog duurder worden. Ik zie de toekomst met dit alles wel erg somber in. Zeker de komende twee jaren gaan we hard moeten inleveren, met z’n allen op elk gebied inboeten, en hopen dat het dan beter wordt. Welke regering ook komt, het wordt zwaarder. De afgelopen jaren wordt er teveel verspild, terwijl het land weinig inkomsten heeft. De komende twee maanden moeten we echt hard gaan nadenken over wat we willen, en bewuster dan ooit stemmen. Want als er geen verandering komt, redden vooral kleine ondernemers het zeker niet.”
