We hebben grappige mediawerkers in het land. Er is een dreiging van een uitbraak van het Coronavirus en het lukt onze lieve mediawerkers niet om alle vragen die gesteld moeten worden, aan de vp van het land te vragen. Op zaterdag stelt de vp zich bloot aan alle vragen, maar de mediamensen laten de open goal kans liggen. In plaats dat men vragen stelt over zondag en maandag en de komende dagen, kan een ‘genius’ onder de mediawerkers het presteren om vragen te stellen over een activiteit (AVD), die ergens medio april zal plaatsvinden. En zo wordt het duidelijk waarom de regering en de mensen eromheen en de handelaren in het land zoveel ruimte hebben om te doen wat ze willen. De vierde macht in Suriname is slap en daarom geen factor om rekening mee te houden. Er zijn vragen gesteld over de toestand van de patiënt, waar ze is. Er is een vraag gesteld over AVD, één over hamsteren, maar meer is er niet aan de vp gevraagd. Door druk vanuit het onderwijsveld heeft de Onderwijsminister afgekondigd dat de scholen vrij zijn en dat de paasvakantie met onmiddellijke ingang ingaat tot het aanvankelijk geplande einde daarvan duurt. Hospitalen hebben al maatregelen getroffen; alle niet-acute consulten zijn on hold. Markten zijn gesloten. Bezoekers worden bij de deur gescreend. Maar, mag de samenleving ongestoord doorgaan? Dan hebben we het over de (overheids)kantoren en plekken waar publiek op bezoek komt en eventueel dicht op elkaar staat in rijen etc. (CBB, BO-kantoren, Sozavo-kantoren, domeinkantoor, belastingen, klachtdiensten etc..), de banken, de nutsbedrijven etc. Moet de regering niet aangeven dat alle bedrijven en kantoren dichtgaan met uitzondering van een aantal die noodgedwongen, in het belang van het overleven van de samenleving? Wij dachten van wel. Moet de regering niet bekendmaken dat alle overheidskantoren die we als kiespijn missen, liever op slot gaan? En dat alle kaarten etc. die vervallen, niet meer vervallen en dat ze worden geaccepteerd en dat men te zijner tijd deze vernieuwt. Want de beste manier om het Coronavirus tegen te gaan, is om het menselijk contact zo min mogelijk te houden. Op de kantoren zitten de mensen in een airco ruimte en meestal ook dicht op elkaar. Zo kan er besmetting plaatsvinden. Van huis uit werken is een taboe in Suriname, omdat we autoritaire en ouderwetse leidinggevenden in het land hebben. Ze kunnen het werk niet zodanig organiseren dat ze erop kunnen vertrouwen dat het werk op tijd wordt gedaan. Men is niet bereid out of the box te denken. Deze leiders zijn uit het hoofd te tekenen, hun broek, hun bloes/hemd, hun schoen, hun haarkapsel, het is al 40 jaren zo en het zal zo blijven, tot de dood. De vp is wel iemand die over moderne werkorganisaties kan helpen een verandering te brengen, hij is iemand van de ICT-generatie. De regering moet de werkgevers in de private sector en bij de ministeries de instructie geven om van huis uit te werken, via de telefoon, Whatsapp en de e-mail bereikbaar te zijn. Het is op plekken waar er geen baliediensten zijn te verrichten worden gedaan. Van huis uit werken is moeilijk op werkplekken waar men samen bouwt of inde fabriek iets tot stand moet brengen. Bij diensten waar men publiek moet ontvangen, gaat het ook moeilijk. Maar deze baliediensten moeten opgeschort worden. Deadlines moet de regering met 2 weken verschuiven. Daarna mag men langs komen on zaken als vergunningsaanvragen, verlengingen etc… te doen. Medische diensten zijn nu van belang, waar moet iemand gaan die de symptomen heeft van Corona? Waarom heeft de media nagelaten om de complete persconferentie van de vp te posten? De samenleving ‘googlet’ maar ziet halve persconferenties. We zien dat de media een heel slappe rol spelen om de boodschap van de verschillende ministers over te brengen naar de bevolking. Het is nu gebleken dat in tijden van een calamiteit, onze media niet ready en bereid zijn om de burgerij te informeren en de brug te zijn tussen het volk en de regering, die instructies moet uitvaardigen. Het vertrouwen is er op dit stuk niet in de media, daarom wordt een beroep gedaan op het NII om alle zeilen bij te zetten om de samenleving via haar website van informatie te voorzien. Via social media kunnen deze berichten ook worden gedeeld. Nu wordt in Nederland zelfs gesteld dat de Nederlandse regering laks is geweest en Corona te laat serieus heeft genomen. Opmerkelijk is dat onze zwarte en bruine familieleden en vrienden die de hele tijd zitten af te geven op alles wat Suriname en Surinaams is, nu muisstil zijn. Geen schrijntje kritiek op Rutte of zijn regering is te lezen, gen schijntje kritiek op de minister van Onderwijs daar, wel die van hier. Waarschijnlijk weet men niet eens wie de minister van Onderwijs daar is, maar die van ons kennen ze met naam en toenaam. Het jammerlijke van de zaak is dat het lakse beleid van de Nederlandse regering, ons nu parten speelt, omdat onze eerste (en voorlopig laatste) geval geïmporteerd is uit dit Europees land. In Suriname is de situatie niet alarmerend, maar we moeten ervoor zorgen dat we niet een steile curve omhoog ervaren. De mevrouw die nu gemonitord wordt, heeft contact gehad met een aantal mensen op de vlucht, in de rij op Zanderij, met de douane, bij de bagagebelt, op weg naar huis, thuis en op het werk. Al deze mensen moeten worden getest. Al deze mensen moeten een zelfquarantaine toepassen. Dat betekent dat ze 2 weken thuis blijven en dat de thuismensen een veilige afstand van 2 meter met deze mensen bewaren. Dan hebben we de zaak wel onder controle. Maar het is nu aan de regering om het terugbrengen van de economische en maatschappelijke activiteiten (ook de huisfeesten) terug te brengen met een bevel. Want we zien dat er ongestoord zuippartijen in de stad en de boiti’s worden gehouden en men dicht op elkaar half bezopen ‘peren staat te draaien’. De regering moet ook hierover een grondige persconferentie beleggen.
