Ofschoon in aantallen de opkomst bij de protestactie van Biervliet niet zo groot was als die op 17 februari, blikt hij toch met trots en tevreden terug op de actie. “De studenten, daarop focuste ik vooral, die waren er, enthousiast, vol vuur, en strijdvaardig! De studenten, die het enorm moeilijk hebben, veel van ze moeten naast hun studie werken om rond te komen en hun steeds armer wordende ouders bij te staan, die weten wat ze willen. “Weg met Bouta!” Want dat riepen ze in koor en enthousiast.” Maar ook de Vereniging van Medici was er, en dokter Jap maakte weer heel duidelijk hoe ernstig de situatie in Suriname nu is.
“Ons doel is vooral de mensen, in dit geval de jongeren, de first voters, duidelijk te maken dat ze absoluut niet mogen stemmen op boeven, op mensen zonder moraal en zonder integriteit, op veroordeelde criminelen. Dat ze bewust stemmen op 25 mei en kiezen voor kundige en integere mensen. En ofschoon er veel studenten waren, kwamen vele ook niet omdat ze bedreigd zijn geworden door NDP-leraren, die ze gewaarschuwd hebben dat als ze gaan protesteren, ze het aan hun cijfers zouden merken. Sommige leraren durfden zelfs in telefoons van leerlingen te gaan om te zien of ze met mij communiceerden. Maar ook de seniorenburgers kwamen in wat mindere mate, omdat ze juist vandaag, 6 maart, opgeroepen zijn om gelden te gaan ontvangen, en toch was de opkomst goed. Dat niet alleen, de opkomst was kwaliteit, en dat kan niet gezegd worden van Bouterse zijn meetings. Die worden in de koele middag gehouden, mensen worden met bussen vervoerd, ze krijgen eten en drinken en petten en paraplu’s en vaak zelfs cash geld. Onze mensen komen omdat ze niet meer uitkomen, omdat alles te duur wordt, omdat de koers elke dag klimt, omdat de ziekenzorg eronder lijdt, omdat deze regering steelt, en omdat men geen toekomst meer ziet door dit beleid.”
Pakittow zegt dat dit alles nog steeds maar het begin is: op een zaterdag in april, zegt hij aan Dagblad Suriname, wordt het hele land lamgelegd door de vakbeweging, onderwijs, bedrijfsleven, landsdienaren, maatschappelijke groepen en veel meer Surinamers. “Het gaat niet om deze pikin boi, het gaat om Suriname! Suriname eerst!”
