In gesprek met Dagblad Suriname zegt Krishna Hussainali-Mathoera, parlementariër en voormalig politiecommissaris dat het veiligheidsgevoel van de samenleving zoek is. Mathoera zegt dat zij een golf van inbraken in de afgelopen periode heeft geconstateerd, zonder dat de politie er enig antwoord op heeft. Volgens cijfers, die zij ter beschikking heeft, zijn er wekelijks meer dan 100 inbraken, voornamelijk in Paramaribo en Wanica. “Dit betekent, dat wekelijks 100 gezinnen slachtoffer worden van 1 soort criminaliteit, en wel diefstal en inbraken. Per maand is dat ruim 400 personen of gezinnen. Dit is onacceptabel. In een kleine samenleving zijn deze enorme cijfers bepalend voor het veiligheidsgevoel”, stelt Mathoera. “Er zijn gevallen waarbij op een dag, 3 autobatterijen werden gestolen. Ook autoruiten worden aan de lopende band ingeslagen. Inbraak in woningen, waarbij geld, goud en overige sieraden worden gestolen, is schering en inslag.”
Mathoera noemt een geval op van een woninginbraak waarbij de politie snel ter plaatste was. “Er werd aangegeven dat er in dezelfde buurt in acht huizen was ingebroken. Het is heel ernstig, dit kan niet! Het korps moet verantwoordelijkheid nemen. De politie moet veel meer op straat zijn. Er moet veel surveillance zijn. Een inbraakteam is vereist, dat dadergericht moet werken. Het veiligheidsgevoel moet verbeterd worden, want de samenleving begint haar vertrouwen in het politiekorps te verliezen”, stelt de voormalige politiecommissaris. “In de buurten, waar mensen slachtoffer worden, moet meer gesurveilleerd worden. Er moet meer informatie uit de buurt ingewonnen worden. De camerabeelden moeten meer informatie geven over verdachte voertuigen. Er moet meer resultaat gehaald worden uit het Safe City project.”
Mathoera stelt dat delen van de Surinaamse bevolking nu drievoudig verlies lijden. “Ten eerste worden onze mensen arm gemaakt door het verwoestend en corruptief beleid van deze regering. Er wordt daarnaast ingebroken bij mensen en kostbare spullen en zuurverdiend geld wordt gestolen. Alsof het niet genoeg is, wordt er ten derde ook nog schade aangericht aan de eigendommen van de mensen. Deuren, ramen en kasten worden geforceerd en beschadigd en moeten vervangen en gerepareerd worden. En niemand bekommert zich om deze duizenden slachtoffers van criminaliteit. Ze zijn aan hun lot overgelaten. Ze moeten maar zelf uitvinden, hoe ze schade herstellen en de eindjes aan elkaar knopen. De regering is teveel bezig met een eigen campagne, terwijl ze moeten handelen en sturing geven. Zij moeten realiseren dat hun onvermogen en slapte miljoenen schade opleveren.”
Volgens een berekening die Mathoera maakt, loopt de schade maandelijks in de miljoenen. Per week is er minimaal 1 miljoen schade: 100 (berovingen) x 10.000 SRD (gemiddelde schade per inbraak) is 1 miljoen SRD. Dit zijn alleen de aangegeven zaken. Veel mensen doen geen aangifte meer, want volgens hun wordt er niets gedaan en de goederen krijgen ze niet terug. Er wordt nooit teruggekoppeld met aangevers of er iets van hun zaak is geworden. Ook niet of er een verdachte is aangehouden. Wekelijks 1 miljoen in de politie investeren, zou ons enorme winst opleveren als samenleving. De schade, de stress, en de trauma’s zouden geminimaliseerd worden. Er moet hard opgetreden worden”, zegt de parlementariër. “Er moet veel meer geld vrijgemaakt worden en veel meer gesurveilleerd worden”, benadrukt Mathoera. “Maar dan moet je bestuurders hebben, die het belang van veiligheid snappen en zich daadwerkelijk bekommeren om het volk.”
SAM
