Dat mensen zich steeds in grotere getallen aanmelden bij de birti winkri’s (buurtwinkels) van de NDP, is volgens NPS-parlementariër Patricia Etnel een teken dat het grootste deel van de bevolking is verarmd. De prijzen bij deze birti winkri’s zijn vaak minder dan 50% van hetgeen men in de winkels neertelt. De NPS’er voert aan dat de producten zogenaamd goedkoop gehouden worden bij die birti winkri’s vanwege een lening die er gesloten is met de leverancier. “De hele story van die birti winkri’s is gewoon een show. In onze Rekenkamerverslagen zien wij dat de staat een lening van in de miljoenen heeft genomen bij firma Chotelal. Dus je denkt dat je die aardappel goedkoper koopt. In werkelijkheid koop je het voor dezelfde prijs en zelfs duurder dan bij de gewone winkel. Uit jouw zak, jouw belastinggelden, gaat de regering Chotelal terugbetalen. Het is gewoon het systeem uit de jaren tachtig. Waarom had je dat? Omdat het vreselijk slecht ging in het land”, zegt Etnel aan Dagblad Suriname. Etnel voegt eraan toe dat met de introductie van deze birti winkri’s de kleine winkeliers kapot wordt gemaakt door de oneerlijke concurrentie. Het feit dat birti winkri’s zijn ontstaan, komt omdat er geen vertrouwen wordt gegeven aan ondernemers met de huidige situatie in het land en de hoge wisselkoers. “Wanneer je slim bent, wanneer je een leider bent. Dan heb he geen birti winkri’s nodig”, aldus Etnel.
Mensen moeten nu handen openhouden en bedelen aan regering
Dat 30% van de goedgekeurde begroting gaat naar het sociaal-beleid van de regering is volgens de parlementariër geen prestatie. “Een sociaal-beleid moet erop gericht zijn om mensen uit de armoede te halen. Je moet mensen niet hun handen laten openhouden en bedelen aan de regering. Dat mag niet. Je moet een volk met je sociaal-beleid, je sociaal-contract, zodanig begeleiden dat hij op zichzelf kan staan en uit de armoedespiraal komt”, stelt Etnel. Wanneer zij het sociaal-beleid van de NDP sinds 2010 analyseert, ziet zij maar één rode draad: ‘We gaan pakketten verkopen’. “Deze regering is zelfs bang te praten over hoeveel mensen onder of op de armoedegrens leven, hoe groot die groep is en wat er voor deze groep gedaan gaat worden. Dan wil je me zeggen dat je een sociaal-beleid gaat voeren. Nee, je gaat de mensen maken tot meer een bedelstaf”, aldus de politica. Zij vraagt zich af waar de databank voor wekgelegenheid, die sinds 2015 zou worden ingevoerd, is gebleven. Hiermee zouden mensen gemakkelijk aan een baan kunnen komen.
Huis bouwen vandaag de dag is gewoon peperduur
“Een huis bouwen vandaag de dag, is gewoon peperduur”, beklemtoont de NPS’er. Volgens haar moet tegenwoordig al SRD 100 neergeteld worden om maar een pak cement te kopen. “Waarmee wil die president dat de mensen hun huizen moeten bouwen? Met lijm? SRD 1,75 kostte een steen enkele jaren terug. Als je nu geen SRD 6 of meer hebt, kan je geen stenen kopen. Waarmee moet ik dat huis dan bouwen? Met karton? Wat we nu hebben is geen sociaal-contract, maar een armoedecontract”, aldus Etnel.
Staatshoofd ziet realiteit niet onder ogen
Etnel vraagt zich af hoe president Desi Bouterse geconcludeerd heeft dat het veiligheidsgevoel van de burger over het algemeen stabiel is gebleven, terwijl de samenleving blijft klagen over de verruwing van de criminaliteit. “Ik denk dat het staatshoofd de realiteit niet onder ogen ziet. Als hij goed zou kijken naar wat er in de Surinaamse maatschappij gebeurt, dan zou hij zien dat er helemaal geen stabiel gevoel is en helemaal geen stabiliteit is qua veiligheid. In de afgelopen periode hebben wij gezien dat zelfs op de scholen onze leerlingen niet veilig zijn en dat men zelfs militairen heeft moeten inzetten voor de surveillance. Burgers voelen zich ook niet veilig in hun huis, want elke dag hoor je dat er een beroving ergens is. Ik denk dat de president zich daarom meer moet bezighouden met de maatschappij. Dan zal hij duidelijk zien dat het land waar hij leiding aan geeft absoluut niet veilig is”, aldus de NPS’er.
Geen lijder met ij, maar leider met ei
Etnel heeft uit protest het betoog van de president op de laatste dag van de begrotingsbehandeling niet in de vergaderzaal gevolgd, maar vanuit de wandelgangen. “Al vanaf 2010 is het steeds weer hetzelfde verhaal. Wanneer je kijkt naar de uitkomsten, dan zit je elk jaar met de vraagstukken: ‘Wat gebeurt er met het land? Hoe erger moet het worden? Wat moet er nog gebeuren dat deze leiders die nu aanzitten beseffen dat dat het ‘leider is met ei’ en geen ‘lijder met ij’’. Want dat is juist wat het volk voelt. Het volk lijdt. Elke dat zit het volk met de handen in het haar. Dingen worden duurder, bepaalde zaken kan zij niet meer betalen en mensen zitten met schulden. Het gaat niet goed in het land, dan komt de president hier om grappige verhalen vertellen. Regeren betekent vooruitzien”, aldus de politica.
FR
