Landen die rijk zijn aan natuurlijke hulpbronnen zijn niet vanzelfsprekend welvarende landen. Deze stelling met een wetenschappelijke basis werd geponeerd door Winston Ramautarsing, voorzitter van de Vereniging van Economisten in Suriname (VES). “Het is wetenschappelijk bewezen dat landen, die over voldoende natuurlijke hulpbronnen beschikken en waarvan je zou denken dat het rijke landen zijn, die landen het economisch relatief slechter doen”, onderstreepte Ramautarsing tijdens de discussieavond van Kenniskring op 7 mei 2019. Hij voerde aan dat deze uitspraak niet uit de lucht gegrepen is; de Wereldbank heeft op dit vlak een onderzoek verricht. Daaruit is voorts gebleken dat landen met een beduidende hoeveelheid aan natuurlijke rijkdommen, geneigd zijn om het pad van democratie te verlaten en te grijpen naar autocratische systemen. Dit staat daardoor ook wel bekend als de hulpbronnenvloek.
Opmerkelijk is dat de vicepresident (vp) tevens ondervoorzitter van de NDP, Ashwin Adhin, juist het tegendeel beweerde op de succesvolle NDP-massameeting van 29 maart 2019. Hij hield zijn achterban voor dat er niets mis is met het aangaan van leningen, daar de natuurlijke hulpbronnen van Suriname een waarde heeft van meer dan USD 200 miljard. Ook trachtte de vp hen wijs te maken dat het leningenbeleid juist bedoeld is om ontwikkeling te brengen en dat het volk zich niet druk hoeft te maken over de terugbetaling van de staatsschuld van USD 2,5 miljard. Op grond van de constateringen van de Wereldbank kan de zienswijze van de vp bestempeld worden als een sprookje.
KSR
