Wanneer de nieuwe Wet op de Rekenkamer wordt goedgekeurd, zal dit hoge college van Staat geen problemen meer moeten hebben met het vergaren van belangrijke financiële informatie om zodoende toezicht te houden op de financiële middelen van de Staat. “Doordat de tanden ontbraken in de oude wet, keek niemand ernaar. Men weigerde de wet na te leven, waardoor de Rekenkamer in problemen kwam om informatie te vergaren. Nu is er een strafdreiging”, zei Andre Misiekaba, voorzitter van de commissie van rapporteurs, die de Wet Rekenkamer Suriname 2018 heeft voorbereid. Gisteren is de eerste behandeling geweest in openbare commissievergadering. Los van enkele kleine technische wijzigingen, zijn de artikelen in de nieuwe wet volgens assembleevoorzitter Jennifer Geerlings-Simons, die initiatiefnemer is, grotendeels uit de oude wet gehaald. Het enig verschil is dat de wet van 1953 geen strafbepalingen had. Hierdoor konden overheidsfunctionarissen straffeloos weigeren om belangrijke informatie te verstrekken aan de Rekenkamer. De kamer moet tevens het geldelijke en materieel beheer van de overheid controleren. De wettelijke grondslag, waaraan de Rekenkamer haar mandaat ontleent, is vastgelegd in artikelen 82 en 83 van de grondwet, de Wet Rekenkamer en de Comptabiliteitswet. “Suriname telt minstens 4 hoge colleges van Staat. Deze zijn de Rekenkamer, de Staatsraad, het Hof van Justitie en De Nationale Assemblee. Volgens artikel 55 van de grondwet is DNA het hoogste orgaan van de Staat”, stelde Misiekaba. Hij stelde voor om de naam van de wet te wijzigen naar Wet Rekenkamer Suriname 2019.
Geen papieren tijger
Misiekaba benadrukte dat het geenszins de bedoeling is om een wet goed te keuren die in de praktijk uiteindelijk een papieren tijger zal blijken te zijn. Zo mogen de voorzitter, ondervoorzitter, de leden, de plaatsvervangende leden, de secretaris en het personeel werkzaam bij het Bureau van de Rekenkamer, geen nevenfuncties hebben of rechtstreeks noch zijdelings aandeelhouder zijn in, noch borg zijn voor enige onderneming (artikel 12). Dat is met uitzondering van een nevenfunctie in het onderwijs. Volgens Misiekaba heeft de werknemersbond de commissie van rapporteurs daarom gevraagd om dan te kijken naar de bezoldiging van de Rekenkamer. Alle overheidsfunctionarissen die weigeren mee te werken aan het onderzoek van de Rekenkamer, kunnen gestraft worden met een gevangenisstraf van ten hoogste 6 maanden en een geldboete van de derde categorie, hetzij met één van beide straffen. “Dat is vrij hard. Alla den ekte man tap den ministerie, moeten zich vanaf nu bewust zijn dat zij in problemen kunnen komen als zij niet willen meewerken aan het onderzoek”, stelde de NDP-fractieleider. Ook personen die de geheimhoudingsplicht (artikel 42) overtreden, worden gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste 2 jaren en geldboete van de vierde categorie.
Ook medeplichtigen strafbaar stellen
Commissielid Riad Nurmohamed vindt dat ook medeplichtigen strafbaar moeten worden gesteld. Soms komt het volgens hem voor dat ook directeuren informatie vaag helpen houden. “Uiteindelijk moeten al deze mensen strafbaar worden gesteld, want ze zijn allemaal medeplichtig. We moeten voorkomen dat steeds de kleine man de dupe wordt”, stelde hij.
Staatsbesluiten op tijd in orde maken
William Waidoe en Misiekaba hebben de initiatiefnemers Geerlings-Simons, Oesman Wangsabesari en Jennifer Vreedzaam, verzocht om de nodige staatsbesluiten alvast in orde te maken, zodat na de goedkeuring van deze wet, er geen problemen zullen zijn bij de uitvoering. Helaas blijkt volgens Waidoe tot nu toe dat de overheid niet in staat is geweest om aanvullende staatsbesluiten in orde te maken in tal van wetten die door het parlement zijn goedgekeurd. Eén hiervan is de Anticorruptiewet.
FR
