In het kader van het tevreden houden van de bevolking met ‘goed’ nieuws heeft de regering de nieuwe rating van het internationale bureau Moody’s bekend gemaakt. Men is trots dat het vooruitzicht van Suriname’s B2 rating onlangs is opgetrokken van negatief naar stabiel. Een B2 rating komt overeen met een 3 op een schaal van 1 – 10, op zich dus een heel lage rating. Als rechtvaardiging noemt Moody’s dat er voldoende binnen- en buitenlandse financiering beschikbaar is voor de Staat in 2019 en 2020 en dat de internationale obligatielening van de Staat pas in 2026 moet worden afgelost.
Moody’s schijnt er echter aan voorbij te gaan dat het “voldoende beschikbaar zijn van financiering” slechts mogelijk is door de staatsschuld fors te laten oplopen, wat Moody’s zelf kwalificeert als iets negatiefs. Bovendien zullen de binnenlandse leningen tot hogere inflatie leiden, zeker als een substantieel deel daarvan ‘gedekt’ wordt via monetaire financiering door de Centrale Bank van Suriname (CBvS). Minister Hoefdraad heeft in De Nationale Assemblee immers zelf gezegd dat hij monetaire financiering niet uitsluit. Sterker nog, uit zijn brief naar de ex-governor van de CBvS is gebleken dat de minister reeds op 31 januari 2019 om voorschotten heeft gevraagd.
Wij ontkomen niet aan de indruk dat er lobbywerk is verzet om Moody’s tot zo’n besluit te laten komen. Het zou interessant zijn om de briefwisseling op te vragen die er is geweest tussen het ministerie van financiën en Moody’s. Welke informatie heeft men wel of niet gedeeld? Is men transparant en eerlijk geweest over de monetaire financiering?
Een verbeterd vooruitzicht slaat nergens op als wij de toename van de Staatsschuld en het inflatoir effect van monetaire financiering niet mee wegen. Een hogere inflatie betekent dat prijzen omgaan en de koopkracht van de bevolking daalt. Bovendien is duidelijk dat deze regering nieuwe schulden aangaat aan om oude schulden af te lossen. Het ene gat wordt met het andere gedekt. We zijn terechtgekomen in een schuldencrisis, waar komende generaties onder zullen lijden.
Een onrecht dat wij als verantwoordelijke leiders niet onbesproken kunnen laten. Uit alles blijkt dat de regering het geld inzet om haar wanbeleid te verbloemen met showprojecten, nog meer pakketten en het kopen van loyaliteit. We zouden juist moeten investeren, om ook als land meer te verdienen zodat we de schulden ook kunnen aflossen.
Straks zijn 10 jaar voorbijgegaan onder deze regering, zonder substantiële investeringen in onze toekomst. Er is een mentaliteit van “na ons de zondvloed” te bespeuren, want de grote schuldaflossingen zijn vooruitgeschoven tot na 2020. Maar nog afgezien van de nationale schuldproblematiek, wanneer de regering aangeeft dat de kans groot is dat ze dit jaar weer begint met monetaire financiering, dan kan dat feit alleen al het verbeterde vooruitzicht van Moody’s niet rechtvaardigen!
