Waarom zulke grote drugsvangsten?
Meer dan 15 jaar geleden schreef ik het volgende:”
We hebben de afgelopen 5 jaar gezien hoe het lokaal en eigen Surinaams Ondernemerschap ondermijnd is geworden door de eigen Surinaamse Regering. Daarnaast is er geen cent op onze begroting ingeruimd voor stimulering van investeringen, voor stimulering van economische bedrijvigheid en het Surinaams ondernemerschap. Niet voor niets is daarom onze President de favoriete Surinaamse President van landen wier bedrijven azen om voor een appel en een ei onze bauxiet en goudvoorraden in handen te krijgen. Niet voor niets hebben de etnisch nationalisten nergens een economische prestatie van betekenis geleverd in de afgelopen halve eeuw.” Dat schreef ik 15 jaar geleden. Ik schreef toen ook:
“Het Nieuw Front heeft na haar verkiezingsoverwinning in 2000 nagelaten een politiek van nationale eenheid te voeren en is op de confrontatie toer gegaan met andersdenkenden. Men heeft gratis vijanden gemaakt en de accumulatie van vijanden is steeds groter geworden. Het resultaat is een verdeelde samenleving. Suriname heeft een Regering nodig die eenheid brengt en niet een die de samenleving verdeelt…. aangegeven dat de huidige sfeer van economische welvaart en stabiliteit eerder schijn is dan realiteit en niet is gebaseerd op zaken in de legale formele sfeer. Het toetreden van Suriname tot de Caricom en tot de FTAA heeft slechts nut als het zich vertaald in een toename van export en daarmee van de schepping van extra productie en van werkgelegenheid. Al die poeha van Ministeriele en Staatshoofden vergaderingen blijft zonder betekenis, als er niet extra productie, extra investeringen, extra export en extra werkgelegenheid uit rolt. Tot nu toe is het gebleven bij poeha. …De schijn wordt gewekt alsof men met geweldige zaken bezig is. Maar het is soso show. Men heeft immers geen pro-business attitude en nog minder een pro-productie attitude. ..Het blijft bij bla-bla-bla. Maar we hebben geen leiders nodig die President spelen en geen prestaties leveren. Ter illustratie hoe andere landen hun bedrijfsleven en vooral de kleine- en middelgrote bedrijven ondersteunen de volgende voorbeelden.
De Small Business Administration in de USA heeft jaarlijks 700 miljoen USD discretionaire middelen en 20 miljard USD voor leningen tot haar beschikking staan om het klein en middenbedrijf te stimuleren. Verder beschikt elke staat over een agricultural bank en over self-revolving fondsen ter stimulering van investeringen. In Brazilië heeft Lula enkele miljarden geleend bij IADB(de Inter American Development Bank) ten behoeve van BNDES de Braziliaanse Ontwikkeling Bank om de klein industrie te stimuleren. Barbados leent ook bij de IADB ettelijke miljoenen USD voor stimulering van particuliere investeringen in de toerisme sector. Over Zuid Oost Azie kan ik beter zwijgen want de Overheid is daar nadrukkelijk aan het stuur als het gaat om economische ontwikkeling. En onze Overheid gaat geen middelen uit de begroting gebruiken voor stimulering van de economische bedrijvigheid. Immers de begroting is de buit van de coalitie en die is bestemd voor reizen, consumptie, corruptie en patronage, conform de cultuur van die politieke partijen. Productie door het Surinaams Ondernemerschap geniet dus geen steun en zeker geen prioriteit.
Daarnaast kampt de lokale producent met een slecht ondernemersklimaat in Suriname. Daardoor kunnen ondernemers moeilijk comparatieve voordelen omzetten in concurrentievoordelen. We zijn een high cost low productivity economy. We hebben wel aardolie maar toch hoge energieprijzen. We scoren daarom dan ook bar slecht op de Business Competitive Index, de Growth Competitive Index, en de Economic Freedom Index. Er is geen ontwikkelingsbeleid, geen industriebeleid, geen landbouwbeleid, geen exportbeleid. Alleen landen met een exportdrive hebben voordeel aan een Caricom of FTAA en kunnen dus hard groeien. Onze Overheid is in deze de grootste boosdoener met haar anti-business houding. Het gevolg van deze Augias stal is dat de komende Regering helemaal geen financiële ruimte meer heeft. Immers de staatsschuld bedraagt al meer dan 800 miljoen USD en elke dag komen daar nog meer schulden bij.”
Tot zover wat ik 15 jaar geleden schreef in een plaatselijk ochtendblad. Intussen is de situatie alleen maar verergerd. Deze regering heeft de landbouwbank gesloten terwijl wij gunstige perspectieven hebben uitgerekend op het vlak van de bio economie.
Uit onderstaande grafiek blijkt hoe de informele sector bijdraagt aan onze deviezen verdiensten. Zonder de informele sector zouden wij geen medicijnen geen toiletpapier geen brood geen niks hebben. Wij zouden pienaren als ratten. Hoofdschuldige zijn de partijen van het creools nationalisme, de NPS en de NDP met hun anti productie proconsumptie cultuur, met een cultuur van de hand naar de tand leven. VHP is ook schuldig immers zij heeft nooit getracht corrigerend op te treden. Geen enkele toekomstige regering gaat het deviezen tekort op onze handelsbalans kunnen opvullen zonder hulp van de informele sector. De importen worden echt betaald aan het buitenland, van de exporten gaat alles met uitzondering van ca 350 miljoen USD naar het buitenland tezamen met al het goud, alle vis, alle hout, etc. Van de exportwaarde van de mijnbouwproducten gaat slechts 11% naar onze schatkist. Immers onze leiders zijn corrupt en incompetent.
Richard B. Kalloe
