Door de VSB wordt op de website melding gemaakt van maatschappelijk verantwoord ondernemerschap (mvo) als een concept dat bedrijven hoog moeten houden. Zo nu en dan merken we ook dat deze bedrijfslevenorganisatie activiteiten ontplooit. Maar het blijft een feit dat de VSB geen rol van betekenis speelt in het beïnvloeden van bedrijven. De VSB is niet in staat om verandering teweeg te brengen in bedrijven. Veel bedrijven zijn onderdeel van het bedrijfsleven, ze zijn werkgevers, maar ze zijn ook geen lid van de VSB. We kennen geen tijd waarin er wel sprake was van mobilisatiekracht vanuit de VSB, maar dat kan liggen aan het feit dat we niet lang genoeg terugkijken. De Kamer van Koophandel en Fabrieken heeft als uitvoerder van het Handelsregister veel meer contact met bedrijven van allerlei types, ook de kleine en middelgrote. De VSB heeft deze laatste categorie helemaal niet op haar radar. Maatschappelijk verantwoord ondernemerschap komt erop neer dat ondernemers hun bedrijven draaien met respect en uitvoering van de Surinaamse wetgeving. Deze kunnen betrekking hebben op onder andere de belastingen, de verzekeringen, de rechten van arbeiders en hun gezinnen, de gezondheid van de werkers, klanten en de omgeving en de belasting van het milieu. Maar verantwoord ondernemerschap heeft ook te maken met de wijze van omgaan met de bezittingen van de natie en met name de infrastructuur. We zien al geruime tijd dat ondernemers die goederen transporteren door gebruik te maken van zwaar materieel, verschillende wegen kapot maken. Het gaat om verharde en onverharde wegen. De districten Wanica, Saramacca, Para en Commewijne hebben het zwaarst hiervan te verduren. We zien in deze districten heel vaak dat verharde wegen slechts aan een kant kapot zijn en aan de andere kant niet. Dan krijgen we als eerste verzakkingen en daarna brokkelt het asfalt helemaal weg. Op gegeven moment zijn hele stukken van de weg slechts op de ene helft bedekt met alleen grind dat werd gezet voor het asfalteren. Het gevolg is schade aan de vele personenauto’s, maar ook bedrijfsauto’s van de ondernemers die zelf niet bijdragen aan de kapotte infrastructuur. Het gevolg is ook dat veel verkeersdeelnemers moeten uitwijken naar de andere helft om de gaten in de weg te ontlopen. Dat is een gevaarlijke aangelegenheid waardoor aanrijdingen ontstaan. Immers niet altijd houden verkeersdeelnemers rekening met elkaar; maar soms maken de verkeersdeelnemers die afwijken, inschattingsfouten. De wegen worden gemaakt met belastinggelden die collectief via allerlei belastingen worden opgehaald. Soms worden er leningen voor gesloten. De wegen zijn over het algemeen van goede kwaliteit, maar er zijn gewichtsbeperkingen op de wegen. Vervoerders van grind en andere bouwmaterialengrondstoffen, van containers volgeladen met producten en goederen en trucks die houtblokken vervoeren, veroorzaken met name veel schade aan de wegen. De regering spreekt deze ondernemers niet aan. Deze dragen niet bij aan de reparatie van de wegen die door hun toedoen worden kapot gemaakt. Slechts hier en daar zijn dc’s in staat geweest om, onder dreiging van intrekking van de vergunning, afspraken te maken met ondernemers. Deze storten dan een bedrag in een districtskas, waaruit vooral onverharde wegen worden onderhouden door districtscommissariaten zelf. Soms worden door de ondernemers zelf zwaar materieel ingezet om de wegen te onderhouden. Het is ontoelaatbaar dat ondernemers de wegen kapot maken en burgers worden daar de dupe van, zonder dat deze ondernemers iets terug doen. Wanneer schade ontstaat, moeten de bedrijven geld storten waarmee de wegen kunnen worden betaald. De wetgeving moet zodanig worden opgemaakt dat de regering schadeclaims kan opleggen aan de bepaalde ondernemers. De regering moet dan wel een causaal verband kunnen leggen tussen de activiteiten van 1 of enkele ondernemers en een kapotte weg. Soms zijn het staatsbedrijven die wegen kapot maken en soms zijn het ook buitenlandse multinationals. De regering moet worden verplicht bij wetgeving om een boete op te leggen aan personen die infra kapot maken. Het is onvoorstelbaar dat de burgerij de pijlen niet richt op de ondernemers, maar meestal alleen van de overheid verwacht dat die over de brug komt en wegen repareert.
De oproep is aan de VSB om meer invloed te krijgen op de stakeholders. Ook is het raadzaam dat de VSB en de regering om de tafel zitten om een systeem van ‘de vernietiger betaalt’ in te voeren. Er is recent gezegd dat er te weinig over water wordt vervoerd. De VSB moet meewerken waarbij de wetgeving tot stand komt waardoor de vernietiger betaalt. Maar we merken ook dat de VSB geen rol te vervullen wil hebben in de vervuiling van het milieu die door haar belangengroep plaatsvindt. Wanneer de VSB mvo bevordert, moet ze een actievere rol spelen in het tot stand komen van de milieuwetgeving in Suriname.
