Onze huidige wetgeving, om de verkoop van wildlife langs de wegen een halt toe te roepen, schiet tekort. “In de wetgeving zijn er twee woorden toegevoegd na de indiening bij De Nationale Assemblee (DNA), die het moeilijker maken om de verkoop van wilde dieren langs de weg te verbieden”, zegt dierenarts Leontien Bansse-Issa. De indieners van de wet beoogden drie jaren terug om alleen huisdieren te houden en geen wildlife. Dit is echter bij de behandeling van de wet eruit gehaald, waardoor het toch nog steeds mogelijk is om wildlife op straat te verkopen. De wet had ook een andere aanpassing, die funest is voor de dieren in het wild. De indieners hadden het in hun formulering over ‘alle verkoop van dieren’. Dit is na de aanpassing veranderd in ‘alle bedrijfsmatige verkoop’, zegt Bansse, die tevens voorzitter is van de Stichting Dierenbescherming Suriname.
Onduidelijkheid
“Op dit moment is de situatie onduidelijk, omdat diverse instanties aangeven niet over de juiste bevoegdheid te beschikken om een vergunning voor de straathandel in dieren af te geven”, merkt Bansse op. “Zo zegt LVV dat zij niet de aangewezen instantie kunnen zijn, omdat dit departement geen afdeling hiervoor heeft, terwijl de jachtopzieners zich baseren op het standpunt dat zij alleen toestemming mogen geven als het niet om ‘gevaarlijke dieren’ gaat”, verduidelijkt Bansse. Opvallend is dat de definitie van wat als gevaarlijk beschouwd moet worden in de wet ontbreekt, en dit toont dan weer een manco van deze wet aan. “De heersende opvatting is dat een papegaai geen gevaarlijk dier is”, zegt Bansse. LVV zou vanwege de veterinaire inspectie geen vergunning hoeven te geven, omdat het dierenwelzijn niet in gedrang mag komen. Terwijl de jachtopzieners juist wel een vergunning afgeven ten behoeve van de districtscommissaris voor de verkoop langs de weg wanneer het jachtseizoen van desbetreffende dieren open is. De wet kent namelijk geen beperking en papegaaien worden niet als een gevaarlijk dier gezien. De bal wordt daarmee op en neer gespeeld. Er is een grote hoeveelheid diersterfte tijdens het vangen, verzamelen en transport van de dieren. Ook het feit dat vangers geen specifieke quota krijgen binnen het jachtseizoen is een gebrek in de wet. Als voor de export 500 vogels worden gevangen, maar de exporteurs willen maar 200, dan blijven 300 voor de lokale markt over, die vaak langs de weg, in de felle zon worden verhandeld.
Een ander nadeel van verkoop langs de weg is dat de juiste informatie voor het kunnen onderhouden en verzorgen van wildlife dieren ontbreekt. “Door ondeskundigheid en onkunde is het slecht gesteld met het welzijn van de dieren”, stelt Bansse.
Green Heritage Fund Suriname (GHFS)
Een recentelijk gehouden meeting, georganiseerd door Green Heritage Fund Suriname (GHFS), is door diverse actoren als verrijkend ervaren doordat verschillende instanties met elkaar in gesprek traden en in oplossingen in plaats van problemen met elkaar van gedachten wisselden.
Niet mee eens
Bansse is het er niet mee eens dat de straatverkopers van dieren zich niet aan regels hoeven te houden. Papegaaien die langs de weg worden verkocht, kunnen door de slechte omstandigheden waarin ze verkeren ‘vuile ogen’ oplopen, die bacterieel besmettingsgevaar opleveren, met oogontsteking en longontsteking als risico voor kinderen. De bacterie die papegaaien kunnen overbrengen, heet Chlamydia.
Gevaarlijk dier
Ook het begrip ‘gevaarlijk dier’ zal nog beter gespecificeerd moeten worden, omdat ook papegaaien ziekten kunnen overbrengen, verduidelijkt Bansse. Wie denkt dat bijvoorbeeld schildpadden minder gevaarlijk zijn, komt bedrogen uit. Ook deze dieren kunnen voor besmetting met Salmonellabacteriën zorgen. Bansse geeft aan dat we niet voor elk dier bang hoeven te zijn, maar dieren die in een ongecontroleerd circuit worden verhandeld leveren een verhoogd risico op voor de gezondheid van de mens. Door de stress die wilde dieren onder de slechte omstandigheden oplopen, scheiden ze namelijk de – voor de mens – nadelige bacteriën af, met alle mogelijke gevolgen van dien, licht Bansse toe. De wetgeving zal nog verbeterd en aangepast moeten worden om onze wilde dieren een betere bescherming te bieden dan nu het geval is, want anders kan gesteld worden dat onze wildlife, ook met een mooie wet, vogelvrij is.
RB
