Soedeshchand Jairam, landbouwkundige/macro-econoom tevens adviseur van het hoofdbestuur van de VHP, stelt dat het uitbaggeren van de Nickerierivier vele financiële voordelen heeft voor zowel de overheid als de agrarische sector. Zo beweert hij dat de autoriteiten miljoenen USD kunnen besparen door deze uitbaggering. Daarnaast zou dit voor de ondernemers van de agrarische sector een verlichting betekenen van jaarlijks USD 2 miljoen. Jairam vindt het derhalve betreurenswaardig dat de overheid het uitbaggeren van de Nickerierivier niet serieus neemt. Er wordt hierover namelijk alleen gesproken, echter blijft het uitvoerend gedeelte compleet uit.
Verslechtering van infrastructuur
Die verlichting van USD 2 miljoen is de eigen calculatie van Jairam. Als expert buigt hij zich frequent over de knelpunten van de padieproducenten c.q. padieverwerkers. “Zo heb ik uitgerekend hoeveel de totale agrarische sector moet betalen aan extra kosten, doordat er niet gewerkt wordt aan het uitbaggeren van de Nickerierivier. Op basis van de totale rijstexport en een tarief van USD 25 per ton rijst en andere bijkomende kosten betaalt de sector meer dan USD 2 miljoen (aan extra kosten) op jaarbasis”, benadrukt Jairam in gesprek met Dagblad Suriname. Om de rijst te kunnen exporteren, dient de lading eerst getransporteerd te worden naar de haven in Paramaribo, aangezien grote schepen de ondiepe Nickerierivier niet binnen kunnen treden. Bij dat transport worden de wegen, in het bijzonder de Oost-Westverbinding, aanzienlijk beschadigd, waardoor de overheid miljoenen USD moet vrijmaken voor het onderhoud daarvan. “De wegen worden op die manier kapotgemaakt. De overheid blijft maar praten over het uitbaggeren, maar doet er uiteindelijk niets aan, terwijl we zoveel extra kosten moeten maken en wegen verliezen.”
Hoe krijg je een gunstige padieprijs?
Met de uitbaggering van de Nickerierivier zou de padieprijs, wat al geruime tijd een heet hangijzer is, een gunstige verandering ondergaan. “Wanneer Nickerie over goede havenfaciliteiten zou beschikken, en het wegtransport van rijst naar de haven in Paramaribo daardoor niet meer nodig zou zijn, zouden de padieproducenten minimaal USD 2 per baal padie meer kunnen ontvangen. Een betere prijs leidt tot meer productie. En een toename van de productie betekent een toename van de werkgelegenheid.” Voor dat wegtransport dient er overigens 250 km afgelegd te worden. Hierdoor moeten de rijstexporteurs USD 25 (per ton rijst) neertellen aan de transporteur. Dit is onder andere de reden dat de padieprijs in Suriname aan de lage kant is. “De exporteurs verhalen dat geld op de padieproducenten. Er zijn dus tal van motieven om de havenfaciliteiten in Nickerie te verbeteren”, aldus Jairam.
KSR
