In de vorige afleveringen hebben we mogen vaststellen dat alhoewel niet met zoveel woorden genoemd in de grondwet, dat democratie de ideologische basis is waarop de grondwet, het bestuurssysteem, en het kiesstelsel is gebaseerd. En in de vorige aflevering hebben wij gezien dat Nation building vertrekpunt en doel van de democratie moet zijn. De kritische lezer zal intussen ook beseffen dat alle mooie woorden in de grondwet in de praktijk niets voorstellen. Van Nation building komt dan ook niets terecht. Immers het democratisch gehalte van het kiesstelsel is nagenoeg nul omdat een bepaalde etnische groep sterk bevoordeeld wordt terwijl zij qua bijdrage aan de ontwikkeling van het land en aan het nationaal inkomen sterk tekortschieten. Een etnische groep maakt aanspraak op en heeft bekomen in de afgelopen decennia circa 70% van het nationaal inkomen. Het zijn de beroepsklagers. De rest van Suriname heeft het moeten doen met 30% van het nationaal inkomen. Eigenlijk kunnen we beter het land verdelen.
We hebben ook kunnen vaststellen dat thans circa 45 jaar na de onafhankelijkheid Suriname een rotzooitje is geworden, qua normen en waarden, qua democratisch gehalte, sociaaleconomisch een complete ramp, dalende koopkracht, toenemende armoede met 30% van de bevolking die het moeten doen met minder dan $ 2 per dag. Het jaar 2015 is een trendbreuk omdat zogenaamde ontwikkeling voorheen gebaseerd was op ontwikkelingshulp, toevallig hoge grondstoffenprijzen, dus op toevallige omstandigheden en niet op stuurmanskunst van onze leiders. Als ik echter op een rijtje zet de hoeveelheid kapitaal, en dan beperk ik me slechts tot de hoeveelheid deviezen in Amerikaanse dollars, welke door de Surinaamse economie is verdiend en besteed sinds 1975 dan kom ik op het gigantische bedrag van 40 miljard Amerikaanse dollars en dit is geen schatting maar een vrij nauwkeurige calculatie. Terwijl wereldwijd de importen als percentage van het nationaal inkomen circa 25% bedragen, zijn deze bij ons circa 70% wat niets anders wil zeggen dan dat onze productie niets voorstelt, het nationaal inkomen gaat op aan consumptie omdat de etnische groep die het land regeert consumptie in hun genen hebben en dan op de koop toe ook nog zeer afgunstig zijn en alleen maar willen hebben zonder te presteren. Men is alleen maar geïnteresseerd in de pot.
Intussen gaat de afbraak en vernietiging van het land door. Natuurreservaten worden vernietigd iets waarvoor ik al sinds 2000 gewaarschuwd had. Immers zwak leiderschap van onze presidenten is hieraan debet, op papier op basis van de grondwet heeft de president veel macht maar macht zonder verstand zonder moraal en ethiek leidt tot niets en werkt in de praktijk eerder vernietigend. Een sterke president vernietigt eerder dan dat hij opbouwt kijk maar naar meneer Donald Trump. Het is president Venetiaan geweest die de garimpeiros toegang tot Suriname heeft verleend; immers zijn mensen zouden een graantje kunnen meepikken op een makkelijke manier en dus ook in grote auto’s rijden en in grote huizen wonen al vernietigen zij het land. Toen de garimpeiros het Roraima reservaat binnenvielen heeft het Braziliaanse leger hun eruit geknikkerd. Men is toen Venezuela binnengevallen en daar zijn zij ook door het leger eruit gezet, men dacht de kans schoon te hebben in Guyana maar ook de GDF (Guyana Defence Force) heeft hun de deur gewezen, dus dan maar naar Suriname gaan. Minister Gilds en Girjasingh wilden optreden maar de president was er tegen. Wie hebben hem drie keer president gemaakt? Suriname is een echte narcostaat geworden gezien de grote drugsvangsten.
En Staatsolie heeft in 2016 verlies geleden iets waarvoor ik ook gewaarschuwd had omdat men een raffinaderij voor drie maal de prijs heeft gekocht. Over 2017 heeft men een marginale winst geboekt dankzij de bijdrage van de deelname in Newmont het goudproject in oost Suriname. Het rendement op het totaal geïnvesteerd vermogen in 2017 bedraagt voor Staatsolie een magere 3%, terwijl het rendement tussen de acht en 12% moet zijn.
En de echte ellende moet nog komen. Dit is de oogst van wat wij gezaaid hebben. Het huis waarop Suriname gebouwd is, grondwet, regeersysteem en kiesstelsel brengen waardeloze leiders voort, elke idioot die een paar letters gevreten heeft denkt dat hij president kan worden.
Intussen is alles mislukt wat men aanraakt.
De huidige situatie is niet plotseling uit de lucht komen vallen, het is geëvolueerd sinds 1975, omdat corrupte en incompetente mensen alle kans hebben gekregen om het land te vernietigen. Immers vernietigen kan iedereen, opbouwen kunnen weinigen.
Beschaafd gedrag is het wezen van de democratie, democratie is een beschavingsproduct. In een democratie gaat men op een beschaafde wijze met elkaar om, beslissingen worden in en na overleg genomen op basis van logica en rationaliteit. Het is geen command and control management, beslissingen komen tot stand na discussie op basis van feiten en argumenten. Alles wat u in de samenleving ziet alles wat u aan beschaving en producten ziet in de maatschappij is tot stand gekomen dankzij logica en rationaliteit, door gebruik van intellectuele instrumenten als abstractie reductie en deductie en synthese. Helaas heeft een groot deel van de samenleving als cultuurgroep te lang in het roofbouw en tribale tijdperk gezeten, waardoor zij gewend zijn geraakt aan command and control. Echter zij dienen op straffe van overleving zich aan te passen aan de moderniteit omdat zij anders in de toekomst zich moeilijk zullen kunnen handhaven op deze aardbol.
Wanneer Maisha Neus en Angelic del Castilho in Dagblad Suriname van 28 december 2018 vaststellen dat er geen echte debatcultuur in Suriname is, dan moeten zij het niet daarbij laten maar nagaan hoe dat komt. Immers wie de wereld wilt veranderen die moet haar eerst analyseren, begrijpen en verklaren op basis van een objectieve analyse, om daarna een oplossing te formuleren. Kan men tegen kritiek, hoeveel mensen leveren zelfkritiek. Immers niet iedereen die zich voordoet als democraat is werkelijk een democraat, niet iedereen die doet alsof hij modern is in denken doen en gedrag, is werkelijk modern. Velen zijn mentaal nog tribalisten omdat ze heel lang in het roofbouw en tribale tijdperk gezeten hebben. Het verschil tussen de diverse volken op deze aarde zeker voor wat betreft hun sociale economische performance zit hem in hun mentale evolutie. Zo werd een discussie in Torarica in het jaar 1992 georganiseerd door de vereniging van journalisten over het aanpassingsprogramma, waaraan ook ik zou deelnemen, afgelast op last van de pas gekozen president Venetiaan omdat het destabiliserend zou zijn. Een voorbeeld van democratie in de praktijk. Men kan niet regeren door overtuigen maar alleen door command and control.
Democratie is gebaseerd op gelijkheid, eerlijkheid en rechtvaardigheid, en wie daarmee problemen heeft hoort niet thuis in een democratische maatschappij. Het moet evident zijn. Ons maatschappelijk bestel is toe aan een fundamentele vernieuwing. De grondwet, het bestuurssysteem, en het kiesstelsel moeten gereviseerd worden op dat zij gebaseerd zijn op eerlijkheid, gelijkheid en rechtvaardigheid. Anders kunt u ontwikkeling en vooruitgang vergeten. Uw kinderen gaan geen toekomst hebben in dit land, nooit niet. Wie voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten moeten naar een andere kosmos omdat op deze planeet geldt: “In het zweet uw aanschijns zult gij uw brood verdienen!”.
Richard B. Kalloe
