Vandaag, 7 december, zal de Surinaamse première van de film: ‘Aan niets overleden’ plaatsvinden in TBL cinema’s. Er zal een speciale screening voor de genodigden en scholieren, gehouden worden, waarna er een vraaggesprek zal plaatsvinden met panelleden, onder leiding van Lucien Govaard van de organisatie Suriname Men United. Vervolgens zal dit programma zich op 9-10 december verplaatsen naar Nickerie waar er ook een screening zal plaatsvinden. Er is maar 1 screening in Paramaribo, omdat vanaf 12 december de film zal worden opgenomen in het reguliere programma van TBL Cinema. De organisatie heeft besloten de film in deze periode te vertonen, omdat aanstaande maandag 10 december de Internationale Mensenrechtendag is en zij het belangrijk vinden dit thema ten overstaan van de Surinaamse samenleving te vertonen. De organiserende partijen zijn Stichting Raymi Sambo, Anco Multi Services, Parea Suriname, Suriname Men United en de Nederlandse ambassade die de financiële ondersteuning heeft gedaan.
Dit is een blijvend document
Filmregisseur Raymi Sambo gaf tijdens een persmeeting aan deze film gemaakt te hebben, omdat dit een blijvend document is. Een theater voorstelling is na een tijdje uitgespeeld. “Het thema ‘schaamtecultuur’ is iets blijvend. Daar zitten we allemaal in. Het zal jaren nog in onze genen zitten en dat maakt dat de film jaren gebruikt zal kunnen worden om awareness te creëren over wie we zijn, in wat voor samenleving we zitten en hoe we dat zouden kunnen veranderen”, zegt hij. De film gaat over een moeder die 2 kinderen heeft, een jongen en een meisje. De zoon heeft hiv en zodat de samenleving daar niet achter komt, beslist zijn moeder hem thuis te verzorgen. Met alle gevolgen van dien, want doordat hij niet de juiste behandeling en medicatie krijgt, groeit de hiv uit tot aids. Op een dag komt zijn beste vriend aanbellen, maar komt die in een web van leugens terecht, waarin de moeder probeert details rond haar hiv besmette zoon geheim te houden. Dit verhaal is min of meer een ervaring die de schrijver zelf heeft opgedaan. Deze film is reeds vertoond op de Nederlandse Antillen (Curaçao en Bonaire) en die ervaring was erg bijzonder, omdat er vooral op Curaçao positieve stappen worden gemaakt op het gebied van acceptatie en homoseksualiteit. “Ik ben op een aantal scholen geweest op Bonaire, waar ik de film heb getoond en je merkt dat jonge mensen in een wereld leven waarbij dit erg normaal is. Ik hoop dat bij de jongeren het besef ontstaat dat verandering bij hun begint”, zegt de filmregisseur. Deze ervaringen gaat hij ook delen met de jongeren van Suriname. Hij hoopt dat de film een extra viewing krijgt en tot goede gesprekken kan leiden.
Herkenbaarheid
Govaard geeft aan dat de belangrijkste reden waarom zijn organisatie deze film wil vertonen, ligt aan de herkenbaarheid van het thema. “In Suriname is er ook sprake van schaamtecultuur en diverse taboeonderwerpen en juist in deze periode met Wereld Aids Dag en Mensenrechtendag willen wij de discussies op gang brengen in de samenleving, in het bijzonder bij jongeren. Die informatie is nodig om die mindshift te maken.” Pieter de Vries, pers- en publieksdiplomatiewoordvoerder bij de Nederlandse ambassade, zegt dat de ambassade in 2016 ook de theatervoorstelling had gesteund. Volgens hem geeft de film een herkenbare problematiek weer, wat meer uitlokt tot discussie. “Vandaar dat we deze film met veel plezier naar Suriname hebben helpen halen. Hiv, seksualiteit en homoseksualiteit zijn onderwerpen die wij willen dat over gediscussieerd wordt. Dit zijn onderwerpen waarover moeilijk gesproken wordt en daarom blijft het in de taboesfeer. Door de ondersteuning van deze film willen we bijdragen dat taboe en schaamtecultuur kunnen wegnemen in Suriname”, aldus De Vries.
NK
