Er is weer een klimaatconferentie gaande, nu in Polen. Suriname is er bij, om Suriname aan de wereld te presenteren. We typeren Suriname als een land met een hoge bosbedekking en met lage ontbossing. Deze typering van Suriname is onjuist. Het is de halve waarheid. Wat toegevoegd moet worden is dat Suriname één van de meest kwetsbare landen is in de wereld voor de zeespiegelstijging. Suriname zit onder de ontwikkelingslanden die aan zee grenzen in de top 5. Dit is als we uitgaan van het Wereldbank-rapport van 2007. Suriname loopt gevaar om van de kaart te worden geveegd volgens dat rapport. De Surinaamse bevolking in de kustvlakte behoort tot de meest kwetsbare in de wereld. Er zijn eilanden die veel eerder dan Suriname op klimaatconferenties hun kwetsbaarheid hebben benadrukt. De presidenten van die landen gingen naar deze conferenties met een persoonlijke missie. Om te benadrukken dat hun eilanden onder water zullen verdwijnen. En dat er miljoenen milieuvluchtelingen zullen ontstaan. Deze landen noemen zich de Small Island Developing States. Een van deze eilanden is de Malediven. De president van dit land zette klimaatsverandering en zeespiegelstijging op nummer 1 van zijn prioriteitenlijst. Dat is gedocumenteerd en van zijn missie is een dagboek gemaakt door de internationale pers. Zoe iets is onbekend in Suriname. Onze ‘span of control’ is niet langer dan 3 tot 4 jaar. De vraag voor alle kwetsbare landen is, wat er met de bevolking zal gebeuren die niet kan wegvluchten. Deze vraag moet ook voor Suriname worden beantwoord. Zullen de landen die veilig zijn omkijken naar de wereldburgers die letterlijk zullen verzuipen? Is het VN-systeem daarop voorbereid? Wat doen onze conferentiegangers om een oplossing te bereiken voor de klimaatvluchtelingen? Waar zal men naartoe verhuizen? En… zal Suriname wel een leefbaar land blijven als alle faciliteiten zoals hospitalen onder water zijn gelopen en het kader is weggetrokken? Het is bekend dat de landen die de klimaatsverandering hebben veroorzaakt, niet de zure vruchten zullen plukken. Juist de kleine landen als Suriname worden slachtoffer.
Suriname wordt in latere rapporten aangeduid als een land met weinig risico’s, in het algemeen. We worden ook aangeduid als een land met heel weinig voorbereiding tegen klimaatsverandering. Nu moet het dus voor ons duidelijk zijn wat de risico’s precies voor Suriname zijn wat betreft klimaatverandering en zeespiegelstijging. Rijke landen als Nederland zijn hoog kwetsbaar voor zeespiegelstijging maar, ze hebben zwaar geinvesteerd in dijken. Daarvoor hebben ze het geld. Het rapport van 2007 heeft betrekking op zeespiegelstijging specifiek en is heel duidelijk. We staan er niet goed voor.
We merken echter dat de bevolking nog niet bewust is van de risico’s. Conferentiegangers leggen geen verantwoording af. We zien verder ook dat er bij de regering en ook in het parlement heel weinig wil aanwezig is om ons voor te bereiden op de zeespiegelstijging. We merken verder dat kerken en maatschappelijke organisaties niet eens op de hoogte zijn, dat geldt ook voor de media. Het wordt allemaal te gemakkelijk gemaakt voor politici en politieke partijen. De denktank Germanwatch brengt jaarlijks, al 13 jaar lang, de Global Climate Risk Index uit. In de 2018 editie van deze index te lezen welke landen het meeste het meest schade hebben ondervonden van klimaatsverandering. In die top 10 komt Suriname niet voor: wel Haiti, Zimbabwe, Fiji, Sri Lanka, Vietnam, India, Chinese Taipei, Macedonie, Bolivia en de USA. Nu merken we nog niks in Suriname, althans in vergelijking met andere landen. Suriname moet zich echter voorbereiden op moeilijker tijden. Zeker moet er ook een evacuatieplan worden geadopteerd.
De Klimaatconferentie van Katowice (Polen) 2018 is een conferentie van de Verenigde Naties over klimaatverandering. De conferentie is tevens de 24ste Conference of the Parties (COP24) in het kader van het Klimaatverdrag (UNFCCC ), de 14e sessie van de partners in het Kyoto-protocol (CMP 14), en de 2de sessie van de partners in uitvoering van het Akkoord van Parijs (CMA 3). De conferentie volgt op de Klimaatconferentie van Bonn 2017. Op de agenda van COP24 staat de verfijning van het “Paris rulebook”, de implementatierichtlijnen van het Akkoord van Parijs die zijn opgesteld op COP23 in Bonn. Deze moesten in 2018 uitgewerkt worden, in de aanloop naar Katowice. Geopolitiek gezien is de situatie aanzienlijk gewijzigd, nu de Amerikaanse president Trump heeft aangegeven dat de USA het Akkoord van Parijs wenst te verlaten. De hoop is dat aan het eind van de conferentie een eindakkoord kan worden aangenomen. Over enkele dagen begint ook in Suriname een klimatconferentie met enkele enkele kwetsbare landen. Deze landen zullen gezamenlijk nagaan hoe ze middelen kunnen mobiliseren om hun landen van de ondergang te behoeden. We hopen dat we hier nog kunnen zeggen, ‘liever laat dan nooit’.
