In regeringskringen is besloten om bij 43 jaar onafhankelijkheid het onderwerp van staatsschuld te behandelen om te schetsen waar we als natie zijn gekomen na al die tientallen jaren van zelfbestuur. Het is bekeken tegen de achtergrond van de schuldontwikkeling in Suriname een verkeerd onderwerp. We hebben het namelijk niet goed gedaan wanneer het dit punt betreft. We zijn gegaan van trots naar schande. We behoren in het Caribisch gebied tot de landen met de meeste schulden, terwijl we eens behoorden tot de landen met de minste schulden. Guyana heeft de omgekeerde route afgelegd, ze behoren nu tot de Caribische landen met de minste schulden. Het heeft allemaal te maken met degelijk fiscaal en financieel beheer. Stabiliteit en ‘prudent beleid’ zijn eens door de huidige coalitiepartij afgedaan als ouderwetse woorden. Na 7 jaar regeren is men zelf deze woorden gaan gebruiken. Naarmate de schulden van Suriname toenemen, wringen de deskundigen van de regering zich in alle vreemde bochten om alles goed te praten. Nu zegt een econoom van de regering op de staatsradio dat de omvang van de schuld van Suriname niet belangrijk is. Belangrijk zijn de voorwaarden waaronder de schulden worden gegeven. Als er geld wordt geleend aan Suriname met een lage rente, dan moeten we blij zijn en het met beide handen aangrijpen, altijd. Alleen moeten wij dat geld dat wel goed besteden. Amerika en Nederland hebben heel hoge schulden, dus waarom zouden wij dat niet hebben. Dat is dus de beredenering van de economen van de regering. Dat wil dus zeggen dat er een schuldenbeleid is bij de regering dat afwijkt van het eerdere beleid dat in de wet is vastgelegd. Het gaat hier om de Wet op de Staatsschuld. Deze regering heeft de strakke schuldgrenzen in de wet al een keer aangepast. Nu schuren we met de bovenkant van ons hoof weer aan tegen het schuldplafond dat al was verhoogd. De strakke grenzen zijn vastgesteld tijdens de regeerperiode van Nieuw Front. Die partijen gingen wel ervan uit dat de omvang van de schuld wel van belang is. Dus zij waren de mening toegedaan dat de regering niet meer kan uitgeven dan er wordt verdiend. Deze regering heeft te lijden aan ‘gewijzigde beleidsinzichten’. Die inzichten zijn dat het niet fout is om meer uit te geven dan men verdient. ‘The sky is the limit’ dus als we af moeten gaan op de econoom die min of meer namens de regering deze opvattingen heeft verwoord. Er wordt al geruime tijd beweerd dat de cijfers met betrekking tot de schulden niet kloppen. De mening van de economen van de regering is nu in strijd met de geldende wetgeving. Als de CBvS-president en de minister van Financiën volgens deze opvatting beleid voeren, dan zullen ze strafbaar worden en de bak in belanden. Als de regeringseconoom met genoeg mandaat de uitspraken heeft gedaan, dan moet de wet op de staatsschuld worden ingetrokken. Dan valt de hele discussie over omvang van schulden weg. Deze wet is vroeg na het aantreden van de Nieuw Front regering aangenomen. Het had te maken met de leenzucht die door de NDP-regering onder president Wijdenbosch was getoond. De NF-regering wilde voor zichzelf geen grenzeloze mogelijkheid hebben om a al dol gelden te lenen. NF had zich het regeren niet gemakkelijk gemaakt. Men had gedaan aan zelfregulering, het opleggen van grenzen aan zichzelf. Dat vereist een behoorlijke discipline. Van de huidige regering zou niet verwacht kunnen worden dat ze beperkingen aan zichzelf oplegt. Juist wil men vrijheid en blijheid. Het is duidelijk dat de regering met de begrotingsdiscipline in haar maag zit. Overigens is vermeldenswaardig dat het aanhalen van Nederland en USA als voorbeelden, compleet onterecht is. De Amerikaanse economie behoort tot de meest succesvolle in de wereld. Bovendien wordt die economie ondersteund door de meest sterke en meest convertibele munt in de wereld: de US dollar. De kracht van de US dollar is direct gelinkt aan de superieure macht van het Amerikaanse leger. De waarde van de dollar wordt gedicteerd door de kracht van het Amerikaanse leger. Suriname met Amerika vergelijken is dus dom. Ook de vergelijking met Nederland loopt spaak. Nederland heeft een ijzersterke economie die gebaseerd is op begrotingsdiscipline. Die begrotingsdiscipline wordt gecontroleerd door de EU. De economie en de sociale sector presteren goed. Nederland komt voor in de top 10 van de meeste rangschikkingen. Nederland is een topland, hun inkomsten hebben ze altijd goed besteed. Zij hebben reserves opgebouwd en kunnen zich schulden veroorloven. Wij moeten eerder kijken naar Caribische landen. De landen die hoge schulden hebben gaan daaronder zwaar gebukt als Jamaica. De huidige coalitiepartij heeft altijd last gehad van economen en niet-economen die heel afwijkende ideeën hebben over schulden en de economie. Deze ideeën hebben nooit zoden aan de dijk gelegd, juist gezorgd voor financiële rampen.
