Door geweld gepleegd in de afgelopen maand is de kwestie van veiligheid heel actueel geworden in Suriname. Recent is nog een meisje van 17 door een 60-jarige om het niet betalen van een geleend SRD 50 gekapt, uit het huis gesleurd en verkracht. Haar moeder werd ook gekapt. Het openlijk roven van voetgangers door bromfietsers. Ook is het de laatste tijd opgevallen dat ook toeristen iets vaker op straat het slachtoffer zijn geworden van straatberovingen of aanvallen in huis. Wat we missen is een sterk signaal vanuit de hoogste leiding van het land. Er wordt te weinig gestuurd vanuit de hoogste top, men is teveel achter de schermen bezig en dat verenigt zich niet met de functie in de uitvoerende leiding van de regering. Zichtbaarheid en ‘vocaal zijn’ zijn twee zeer belangrijke vereisten voor de topregeringsfuncties, naast een integriteit die te allen tijde intact moet zijn. De veiligheid is belangrijk voor het voelen en ervaren van welzijn voor de burger. Het is ook belangrijk voor de economische ontwikkeling. Alleen in een veilig land willen bedrijven zaken doen. Het Wereld Economisch Forum (WEF) heeft voor zijn jaarlijkse Global Competitiveness Report de veiligheid in de wereld onder de loep genomen. De denktank keek naar georganiseerde misdaad, terrorisme, moorden en betrouwbaarheid van de politie. In dit rapport (dus in de Global Competitivenes Index met 140 landen) en ook in andere veiligheidsrangschikkingen komt Suriname niet voor, we zijn een grijs gebied waarover geen data beschikbaar zijn. Daarvoor kan een aantal oorzaken worden aangewezen. Het kan dat Suriname de veiligheidsdata niet verzamelt, het kan ook dat Suriname niet reageert op surveys waaruit de denktanks buiten Suriname de data verzamelen om te vergelijken. In Suriname is er een traditie om data geheim te houden, maar het is ook gebruik om data niet te verzamelen. In Zuid Amerika is er maar van 9 staten informatie beschikbaar. De veiligheid is het meest in het geding in Venezuela, gevolgd door Brazilië, Peru, Argentinië, Bolivia, Uruguay, Colombia,
Ecuador en Chili. Van Suriname, Guyana en Paraguay zijn er geen gegevens ter beschikking. Het ABS en Juspol zijn de instanties die ervoor moeten zorgen dat data over Suriname internationaal beschikbaar zijn. Ook data over seksueel geweld ontbreken, wel over moderne slavernij. Daar behoren we tot de slechts scorende landen in Zuid-Amerika. We hebben eens opgeschept dat Suriname tot de veiligste landen in de Caribbean behoorde en ook met de minste schuld. Dit laatste is allang veranderd, we zijn nu in de groep landen met de meeste schuld. Wat de veiligheid betreft is er weinig bekend. Opvallend is dat de USA in de top 20 veiligste landen van het WEF niet voorkomt, ondanks Amerikanen beweren dat wapenbezit de veiligheid van het land enorm bevordert. Dit land staat op de 56ste plaats. Enkele Surinamers hebben vanuit een bepaalde politieke hoek altijd veel kritiek op Nederland en men viert bijna feest, ook in de media, als er slecht nieuws uit dit land bekend wordt. Dit gebeurt echter heel zelden. Nederland zit wel in de 20 veiligste landen van het WEF. Finland, Singapore en IJsland zijn de drie veiligste landen volgens de WEF-rangschikking. Ze worden in de top 20 gevolgd door: Oman, Zwitserland, Nieuw-Zeeland, Luxemburg, Hongkong, Verenigde Arabische Emiraten, Japan, Noorwegen, Portugal, Oostenrijk, Estland, Qatar, Australië, Nederland, Spanje, Bahrein en Canada. In het WEF rapport staat de USA wel als de sterkste economie. De top 10 bestaat verder uit: Singapore, Duitsland, Zwitserland, Japan, Nederland, Hong Kong, United Kingdom, Zweden en Denemarken. Ook hier komt Nederland weer voor in een goede top 10.
In Suriname komen er nogal wat gewelddadige crime, moorden en huisdiefstallen voor. De berichten van de politie zijn op dit stuk niet altijd helder, vooral wanneer ‘soortgenoten’ of politieke vrienden mogelijk als dader betrokken zijn. De mannen zijn het meest betrokken in de gewelddadige crime die ons hier treft. Als hoofdoorzaken van de crime kunnen aangewezen worden de lage scholing en werkloosheid. Surinaamse jongens vallen bij bosjes af uit het onderwijs, maar geen enkele onderwijsminister die zich daaraan stoort, ook de huidige niet. Er worden door de regering geen uitspraken gedaan over werkloosheid of werkgelegenheid. Er zijn weinig goede voorbeelden in de politiek. De mensen die op praatprogramma’s in radio en tv en in DNA kritiek leveren op de regering hebben kilo’s boter op hun hoofd. Deze regering omringt zich met veroordeelden, men rekruteert zelfs aan lager wal geraakte veroordeelden uit andere partijen. De president himself is hoofdverdachte in een moordzaak, 20 jaar gevangenisstraf hangt hem boven het hoofd. Via de staatskanalen predikt men haat door het steeds te hebben over etnische politieke partijen. Men voert burgers in programma’s op die in zgn. nationalistische poëzie openlijk hun afkeer uitspreken over een bepaalde herkomstland, terwijl men wel de president van dat land ontvangt om als een bedelaar gelden en middelen te accepteren. In hun eigen politiek verval slepen ze iedereen mee, bekladden ze personen om ze angst aan te jagen. Daardoor durven heel weinig te praten en op te komen tegen wat slecht is. De intimidatie ging in het begin zover dat de regeringspartij in 2010 het zelfs durfde om vanuit de publieke tribune te intimideren. Mensen hebben niets om naar op te kijken, ook jonge ministers, DNA-leden en dc’s zijn betrokken in het morele verval. De veiligheidssituatie in Suriname weerhoudt een aantal Surinamers in Europa om hier te overwinteren of hun pensioen hier door te brengen. We lopen daardoor inkomsten mis. Er schijnt dus bewijs te zijn in Suriname dat slecht en corrupt bestuur invloed heeft op het veiligheidsgevoel.
