Reynold Simons, directeur Stichting Planbureau Suriname, sprak tijdens de macro-economische seminar gehouden op 17 oktober op het IGSR over de uitdagingen van een werkgelegenheids- en arbeidsbeleid in Suriname. Simons zegt dat het werkgelegenheidsbeleid en arbeidsbeleid zeer uitgebreide onderwerpen zijn waarbij eerst gesproken zal moeten worden over de centraliteit van werkgelegenheid, de benadering van het vraagstuk, uitdagingen van het werkgelegenheidsbeleid in Suriname en de kernelementen van het arbeids- of werkgelegenheidsbeleid. Arbeid is een cruciale factor voor de economie. Het is een belangrijke productiefactor en een belangrijke vraag, die zich aandient als er gewerkt/geproduceerd wordt, waar de vruchten naar toe gaan. Dat is namelijk de vraag van de verdeling van de geproduceerde waarde (inkomen en levensstandaard ). Er zijn verschillende aspecten die aan de orde komen, zoals het vraagstuk van de industriële verhoudingen en het vraagstuk van management komt ook aan de orde.
De benadering
Een van de grootste uitdagingen, volgens Simons, is het theoretisch raamwerk achter de discussies die gevoerd worden. Er zijn namelijk verschillende opvattingen over wat werk is. De definitie van werk is vooral in een markteconomie relatief gemakkelijk. Het is de vraag en aanbod van arbeid. “Geheel in dit licht heeft men gezegd dat werk in principe alles is waar je een beloning voor krijgt. Daarna komt de vraag van de benutting van de arbeid.” De discussie over wat arbeid is en wat werk is, is een theoretische benadering van werk, benutting of onderbenutting van arbeid, de beloning bij arbeid en hoe die plaatsvindt. “Tenslotte, in de moderne maatschappij komt er een periode waar je niet hoeft te werken. We moeten als werkgelegenheidsdeskundige of specialisten ons verder afvragen wat er gebeurt naarmate de technologie voortschrijdt.”
Fundamentele concepten
Willen we over werkgelegenheid en beleid praten, zijn er bepaalde fundamentele concepten die relevant zijn. “We praten dus over werkzame arbeidsplaatsen. Wat is een arbeidsplaats, status die men heeft in zijn werk, onderbenutting van arbeid, werkuren, lonen gekoppeld aan prijzen en veiligheid. Kortom mag gesteld worden dat er issues zijn die aan de orde komen wanneer er gesproken wordt over werkgelegenheid en de arbeidsmarkt. Worden de uitdagingen binnen arbeidsbeleid bekeken, dan is een aantal in elkaar verstrengeld, namelijk bevolkingsbeleid, macro-economisch management, sectorbeleid, productiviteit, bedrijfsorganisatie en management, sociale zekerheid en bescherming etc. De eerste uitdagingen zijn dus wie al deze analyses zal plegen, zegt Simons. “Wie heeft het mandaat, is er een capaciteit aanwezig om de analyse en uitdagingen te analyseren en welke programma’s zijn er. Hebben we het inzicht om te kijken wat de werkgelegenheid drijft, is de theoretische basis voor de beleidsformulering er?” Simons is van mening dat we weinig analysecapaciteit hebben en weinig mensen die hun volle aandacht geven aan wat werkgelegenheid doet, wat de uitdagingen zijn, wat de potenties zijn en waar die naartoe moet gaan. “Ook de arbeidsmarktinformatie is bij ons een serieus probleem. Arbeidsmarktinformatie is een cruciale kwestie die moet worden opgelost.”
NK
