We hebben recentelijk afscheid moeten nemen van VHP-er en ondernemer Sheilendra Girjasing, die ons op 62 jarige leeftijd kwam te ontvallen. Hij overleed tijdens zijn periode van medische behandeling in Europa, maar werd voor zijn uitvaart naar het land waar hij zijn tijd en zijn leven voor gegeven had, dus in Suriname, teruggevlogen. De gemeenschap heeft hem op gepaste wijze bedacht via persberichten, overlijdensberichten, eerdere interviews en historische terugblikken. Hij verscheen in meerdere hoedanigheden in de persfoto’s, gekleed vanaf jas plus das, tot als landbouwer en natuurlijfhebber met laarzen en sportschoenen aan, in het veld. Zijn kleurenfoto op de dubbelpagina van een lokaal dagblad, liggend in zijn kist kort voor zijn crematie, waarbij hij even naar ons in Suriname leek te glimlachen, zal mij voor altijd bijblijven. In deze periode overleed ook de prominente en gerespecteerde VHPer, Rajen Pahladsing, die ook ruim werd bedacht door familie, vrienden en in de pers. Beide overleden VHP-ers waren bekende Hindoestaanse ondernemers, die zich altijd nationaal hadden opgesteld. Het feit dat ze zoveel vrienden hadden in alle maatschappelijke geledingen en in alle bevolkingsgroepen getuigt van hun instelling ten opzichte van hun medemens.
In dezelfde periode overleed in België nog een andere als Surinamer geregistreerde ondernemer met een Hindoestaanse achtergrond. Zijn bericht van overlijden kwam pas in de Surinaamse kranten, nadat hij reeds in België was begraven. Zijn naam was in Suriname zeker bij grond/onroerend goed en houtkap gerelateerde zaken in de ruimste zin bekeken, vrij bekend, maar zijn verdere contacten waren niet in brede kringen bekend. Het aantal voor hem door anderen geplaatste overlijdensberichten, dus na zijn begrafenis, was zeer beperkt, mogelijk slechts twee teksten, meermalen afgedrukt. Het contrast met de stroom van berichten van Girjasing was groot. Terwijl Sheilendra betrokken was bij het zoeken van gronden voor o.a. zijn districtsgenoten in Commewijne, was het deze ondernemer die o.a. een deel van de trainings gronden voor universiteitsstudenten in landbouw, geologie en mijnbouw aan de Afobakkaweg, kort voor een verkiezing van een nieuwe regering via een ander ministerie dan NH, in deze RGB, wist te bemachtigen voor landbouw. Die delen werden later zonder ooit iets geplant te hebben overgedragen aan Chinese en Maleisische houtkappers en houthandelaren die er tot nu actief zijn. De houthandelaren vernietigden daarbij alle trainings geologische en mijnbouw kundige structuren bij het totaal egaliseren van het gebied voor houtkap en houtopslag. Minister Dodson van NH en zijn staf voorkwamen op tijd verdere uitbreiding van de overname en vernietiging van het universiteits trainingsgebied. Dit was slechts een van de activiteiten van deze gewezen ondernemer, die hij grotendeels vanuit België regelde. Het verschil in medeleven van deze ondernemer met onze Sheilendra Girjasing wordt mede hierdoor verklaard. Ik was bereid om bij een maand afwezigheid mijn portemonnee, mijn paspoort, mijn bankpas en mijn brandkast tijdelijk in beheer achter te laten bij Sheilendra Girjasing. Er zijn echter ondernemers bij wie ik het nieuwe spaarvarkentje van het dochtertje van mijn jongste achternicht niet voor een uur zou achterlaten. Daarom is het goed dat Girjasing ons dit voorbeeld heeft achtergelaten van morele voorspelbaarheid, betrouwbaarheid, eerlijkheid en gemeenschapszin. Uit de reacties bij zijn overlijden bleek in dit geval voor hem heel goed op te gaan. ” WIE GOED DOET, GOED ONTMOET”. Sheilendra, have a good time, wherever you are, because we know: “LEGENDS LIVE FOREVER”.
Drs. Eddy Monsels
