Het geregistreerd woonadres van vicepresident Ashwin Adhin aan de Kokrikilaan, een zijstraat van de Cassialaan te Houttuin in het district Wanica, is nog steeds onbewoond. De tweede man van de staat, die in februari van dit jaar een woonadreswijziging onderging vanuit de Evitastraat Paramaribo naar Houttuin in het district Wanica, deed vele Houttuiners geloven dat hij een goede buur van hen zou worden. Maar 8 maanden later blijkt van een goede buur niets waar te zijn. Waar in het begin enkele dagen veiligheidsmannen werden waargenomen op het adres, schijnt dit thans vervallen te zijn tot slechts op zich een woonadres dat alleen op papier staat geregistreerd bij het Centraal Bureau voor Burgerzaken (CBB) als te zijn het woonadres van Ashwin Adhin. En hier zijn vooral de Houttuiners beslist niet tevreden mee. Vooral gezien het feit dat Adhin mogelijk de lijsttrekker van de NDP wordt in Wanica. De Houttuiners vragen zich in gemoede af waar Adhin hen voor aanziet. Als volwaardige burgers of als makke lammetjes, die graag achter politici aanlopen.
Dagblad Suriname sprak over deze kwestie met politiek analist Hardeo Ramadhin. Hij typeert de zogenaamde actie van de vp om zich in Houttuin in te schrijven als manipulatie. En voegt eraan toe dat Adhin met zijn jonge leeftijd van 38 jaar nog te jong is om te manipuleren. Het zogenaamd woonbeginsel, waar politici vaak genoeg misbruik van maken, betreft een creatie van toenmalige regeringsleider Jules Wijdenbosch. Aan burgers wordt de mogelijkheid geboden om zich twee jaren voor de verkiezing in te schrijven op een bepaald woonadres om vervolgens gekandideerd te worden als DNA-kandidaat. En hier maken de politici misbruik van door de inwoners van dat bepaald gebied, met wie zij nooit enig contact hebben onderhouden, als stemvee te gebruiken.
Ramadhin schroomt er niet voor aan te halen dat het Nieuw Front verzuimd heeft om dit wetsartikel te corrigeren. Feit is dat politici van andere politieke partijen misbruik maken van dit wetsartikel. Volgens de politiek analist moet degene die zich kiesbaar stelt als lijsttrekker, in dit geval Adhin, daadwerkelijk als parlementariër in de Nationale Assemblee gaan zitten. ‘Want eenmaal gekozen, dan gaan ze voor een andere politieke functie. Je kunt niet fictief verhuizen alleen om stemmen te winnen.’ Volgens Ramadhin is het hoog tijd dat kiezers kritisch worden naar politici toe.
Vaak genoeg blijkt dat sommige politici voor de vorm lijsttrekker zijn. Na de verkiezing gaat het aantal behaalde stemmen in de boezem van de partijen. De personen die na de lijsttrekker volgen, trekken hier profijt uit. Terwijl de lijsttrekker, die gouden bergen beloofde aan de inwoners, in geen velden of wegen meer te bekennen zijn.
Asha Gajadien-Bhagwat
